معرفی و دانلود کتاب من چگونه اروین یالوم شدم

معرفی کتاب من چگونه اروین یالوم شدم

کتاب من چگونه اروین یالوم شدم، آخرین و شخصی‌ترین اثر اروین د. یالوم، روان‌پزشک و نویسنده اگزیستانسیالیست آمریکایی است.

اروین یالوم این بار نه بیماران و مراجعه‌ کنندگان، بلکه شخص خود را دستمایه روایت قرار داده و داستان زندگی‌اش را از نوجوانی تا امروز با نگاهی روانشناسانه و نقادانه نوشته است. از چگونگی نوشتن تک‌تک کتاب‌هایش گفته و از زندگی شخصی و همسر و فرزندانش؛ از سفرها و علایقش تا رنج‌ها و خطاهایش.

اروین د. یالوم (Irvin D. Yalom) متولد نیویورک، استاد دانشگاه استنفورد و پایه‌گذار الگوی روان‌شناسی هستی‌گرا یا اگزیستانسیال است. وی در سال ۲۰۰۲ جایزه انجمن روان‌پزشکان امریکا را نیز دریافت کرده‌ است. رمان‌های روان‌شناسانه‌ی «مامان و معنی زندگی»، «دروغ‌گویی روی مبل»، «وقتی نیچه گریست»، «هر روز نزدیک‌تر از پیش»، «جلاد عشق و دیگر داستان‌های روان‌شناسی»، «درمان شوپنهاور»، «پلیس را خبر می‌کنم»، «مسئله اسپینوزا» و «خلق‌ شدگان در یک روز و داستان‌های روان‌ درمانی دیگر» از آثار داستانی یالوم هستند.

از آثار روان‌شناسانه غیر‌ داستانی او نیز می‌توان به «هنر درمان»، «تئوری و عمل در روان‌ درمانی گروهی» و «روان درمانی اگزیستانسیال» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب من چگونه اروین یالوم شدم (Becoming Myself: A Psychiatrist's Memoir) می‌خوانیم:

ساعت هشت صبح چهارشنبه است. صبحانه‌ام را خورده‌ام و پیاده به دفتر کارم آمدم. فقط قبل از شروع کارم کمی مکث کردم و به گلدان بونسای خودم صبح بخیر گفتم و چندتا علف هرزش را هرس کردم. می‌دانم که آن علف‌های هرز کوچولو هم حق حیات دارند ولی نمی‌توانم اجازه بدهم آبی را که بونسای من به آن احتیاج دارد بمکند. احساس رضایت و خوشحالی می‌کنم چون چهار ساعت آینده را باید بی‌وقفه بنویسم. باید نوشتن را شروع کنم ولی مثل همیشه نمی‌توانم جلوی خودم را بگیرم و اول از همه ایمیل‌هایم را چک می‌کنم. درحالی‌که ایمیل‌ها را باز می‌کنم به خودم قول می‌دهم فقط نیم ساعت برای این کار وقت بگذارم. اولین ایمیل به من چشمک می‌زند:

«امشب بازی خانه‌ی ماست. 6:15 اونجا باش. غذای خوشمزه و گرانی حاضر کرده‌ام. سریع شام می‌خوریم چون بازی رأس ساعت 6:45 شروع می‌شه. یک گونی پول بیار!»
کوین

اولین عکس‌العمل غیرارادی‌ام این است که پیام را حذف کنم ولی جلوی خودم را می‌گیرم و سعی می‌کنم احساسات و خاطراتی را که منتظرند خودشان را به من برسانند به یاد بیاورم.

چهل سال پیش را به یاد می‌آورم وقتی که پوکر بازی می‌کردیم. الان دیگر بازی نمی‌کنم چون حافظه‌ی پراشتباهم کار دستم می‌دهد و بازی برایم گران تمام می‌شود. اگر کارت‌ها را اشتباه بخوانم حداقل یک یا دو مشت ژتون را از دست می‌دهم. از خیلی وقت پیش این بازی را کنار گذاشته‌ و در مقابل وسوسه‌اش مقاومت کرده‌ام. وقتی آدم پیر می‌شود علایقش را یکی‌یکی باید کنار بگذارد.

و حالا که تقریبا چهار سال است که دیگر بازی نکرده‌ام، رفقای قدیمی از روی ادب و تواضع بازهم برایم پیام دعوت می‌فرستند.

من تنیس و دویدن و غواصی را کنار گذاشته‌ام اما کنار گذاشتن پوکر با تمام این‌ها فرق دارد. آن‌ها همه ورزش‌هایی انفرادی بودند ولی پوکر تلاشی اجتماعی بود. رفقای شیرین و دوست‌داشتنی‌ای در این بازی داشتم که کم‌کم دارم همه را از دست می‌دهم. گاهی‌ وقت‌ها دور هم جمع می‌شویم و ناهاری می‌خوریم و برای اینکه ببینیم چه کسی باید پول میز را حساب کند سکه می‌اندازیم یا یک پوکر سریع و کوچک بازی می‌کنیم. ولی این‌ها هیچ‌کدام پوکر نمی‌شود.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: تولد همدردی و همدلی
فصل دوم: در جستجوی راهنما
فصل سوم: می‌خواهم او برود
فصل چهارم: برگشت در مسیری دایره‌وار
فصل پنجم: کتابخانه‌ی الف ی
فصل ششم: جنگ مذهبی
فصل هفتم: پسر قمارباز
فصل هشتم: تاریخچه‌ای کوتاه از خشم
فصل نهم: میز قرمز
فصل دهم: ملاقات با مریلین
فصل یازدهم: دوران کالج
فصل دوازدهم: ازدواج با مریلین
فصل سیزدهم: اولین بیمار من
فصل چهاردهم: دوران انترنی: دکتر بلک‌وود اسرارآمیز
بخش پانزدهم: سال‌های جانز هاپکینز
فصل شانزدهم: مأموریت در بهشت
فصل هفدهم: رفتن به ساحل دریاچه
فصل هجدهم: یک سال در لندن
فصل نوزدهم: زندگی کوتاه و متلاطم گروه‌های رویارویی
فصل بیستم: اقامت موقت در وین
فصل بیست و یکم: هر روز یک گام به پیش
فصل بیست و دوم: آکسفورد و سکه‌های جادویی آقای اسفیکا
فصل بیست و سوم: روان‌درمانی اگزیستانسیال
فصل بیست و چهارم: روبرو شدن مرگ با رولو مِی
فصل بیست و پنجم: مرگ، رهایی، انزوا و معنا
فصل بیست و ششم: پاریس و گروه‌های درمانی
فصل بیست و هفتم: مسافر هندوستان
فصل بیست و هشتم: ژاپن، چین، مالی و «جلاد عشق»
فصل بیست و نهم: وقتی نیچه گریست
فصل سی‌ام: دروغگویی روی مبل
فصل سی و یکم: مامان و معنی زندگی
فصل سی و دوم: در راه یونانی شدن
فصل سی و سوم: هدیه‌ی درمان
فصل سی و چهارم: دو سال با شوپنهاور
فصل سی و پنجم: خیره به خورشید
فصل سی و ششم: آخرین آثار
فصل سی و هفتم: وای! درمان با روش «تایپ کردن»
فصل سی و هشتم: زندگی من در گروه‌ها
فصل سی و نهم: در مسیر کمال‌جویی
فصل چهلم: تازه‌کاری در مسیر پیر شدن