معرفی و دانلود کتاب صوتی مرگ پایان هشیاری نیست

معرفی کتاب صوتی مرگ پایان هشیاری نیست

کتاب صوتی مرگ پایان هشیاری نیست، اثر جنیس هلدن و استاتیس اورامیدیس، دربردانده‌ی روایت‌های حیرت‌آوری از افرادی‌ست که مرگ را از نزدیک به‌ علت غرق‌ شدن تجربه کرده‌اند. این کتاب صوتی به صورت مشترک با همکاری کتابراه و ماه آوا تولید شده است.

در جهان و در هر دقیقه بیش از دو نفر و به طور کلی هر سال حدود یک میلیون و دویست هزار انسان به علت غرق شدن جان خود را از دست می‌دهند. این موارد شامل حوادث در حین شنا، فرو رفتن در آب، بلایایی مانند سیل و طغیان رودخانه‌ها، حوادث کشتی و خودکشی هستند. حداقل در برخی گروه‌های سنی از میان هر چهار نفری که غرق می‌شوند یک نفر می‌میرد و به این ترتیب آمار افراد غرق شده به چهار میلیون و هشتصد هزار نفر می‌رسد. این افراد تحت مراقبت بخش اورژانس صدمات غیر مهلک ناشی از غرق شدگی قرار می‌گیرند. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود یک نفر از پنج فردی که زنده می‌ماند گزارش نزدیک شدن به مرگ را داده است که حالتی درونی از هشیاری است که به عنوان تجربه نزدیک به مرگ شناخته می‌شود.

در بیشتر موارد تجربه‌های نزدیک به مرگ عمیق بوده و اثرات پایدار و طولانی مدتی در زندگی تجربه کنندگان بر جای می‌گذارند. شاید این تجربه کنندگان تجربه‌های خود را برای متخصصین احیای خود بگویند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که چگونگی واکنش متخصصان به این موضوع می‌تواند مسیر درک تجربه نزدیک به مرگ را در ادامه زندگی به سمت خوب یا بد بکشاند.

کتاب صوتی مرگ پایان هشیاری نیست (near death experiences while drowning) دو هدف دارد. هدف اول آشنا کردن متخصصان احیا و کادر پزشکی با پژوهش‌های صورت گرفته در مورد تجربه‌های نزدیک به مرگ و به طور خاص تجربیاتی که هنگام غرق شدن روی ‌می‌دهند.

هدف دوم آموزش این متخصصان برای ارائه پاسخ‌های کمک کننده و یاری بخش در هنگام مواجه شدن با فردی که نجات یافته و گزارش تجربه نزدیک به مرگ می‌دهد.

جنیس هلدن (Janice Miner Holden) و استاتیس اورامیدیس (Stathis Avramidis) برای رسیدن به این اهداف موارد زیر را در نوشتن کتاب مدنظر قرار داده‌اند:

- ارائه یافته‌های منتشر شده در مورد محتوا و تاثیرات بعدی این تجربیات به طور کلی و در مورد تجربه‌های افراد در حال غرق شدن به طور خاص.

- ارائه 22 گزارش از تجربیات نزدیک به مرگ افرادی که در نتیجه غرق شدن این تجربه را پشت سر گذاشته‌اند.

- ارائه توصیه‌هایی از جانب متخصصین و محققین در این زمینه، به طوری که افراد حرفه‌ای غریق نجات بتوانند از آن‌ها در جهت نجات و درک قربانیان غرق شده‌ای که تجربه نزدیک به مرگ داشته‌اند کمک بگیرند.

در قسمتی از کتاب صوتی مرگ پایان هشیاری نیست می‌شنویم:

سال‌ها پیش در جوانی که از اعضای خدمه در یکی از کشتی‌های سلطنتی در بندر پورتماث بودم، بعد از پارو زدن در قایقی کوچک، سعی کردم که کناره آن قایق را به یکی از دریچه‌های حلقه‌ای کشتی ببندم. با خونسردی احمقانه‌ای به روی یکی از دیواره‌های لبه کشتی پا گذاشتم که باعث شد قایق واژگون شود و من به آب بیفتم. من شنا کردن بلد نبودم، به همین دلیل شروع کردم به تقلا کردن برای اینکه لبه قایق یا پارو را بگیرم. دیده‌بان کشتی متوجه این اتفاق نشد. وقتی که با چند موج به عقب کشتی فرستاده شدم مردی در دکل جلوی کشتی مرا دید و متوجه دست و پا زدن من شد و زنگ خطر را به صدا درآورد. ستوان یکم، فوری و با شجاعت تمام، به آب پرید. بعد از او نجار هم این کار کرد و توپچی با عجله بر قایقی سوار شد و به‌دنبال آن‌ها پارو زد.

تلاش من برای زنده ماندن بی‌نتیجه ماند. آب زیادی خورده بودم. خیلی زود خسته شدم و به زیر آب رفتم. تمام امیدم را از دست داده بودم و تقلّاهای من برای زنده ماندن بی‌ثمر بود. سپس احساس کردم که غرق شده‌ام. فردی که در حال غرق شدن است، در این وضعیت دشوار و آشفته، به هر کاهی روی آب هم دست دراز می‌کند تا آن را بگیرد و نجات یابد... . با این حال، بعد از غرق‌ شدنم حقایق و رویدادهایی را مشاهده کردم که همه آن‌ها در ذهن من آن‌قدر تازه هستند که گویی دیروز اتفاق افتاده‌اند.

از لحظه‌ای که تمام تلاش و تقلاهای من متوقف شد، احساس آسودگی خیالِ بی‌نظیری جایگزین احساس ترس و آشفتگی من شد. شاید بتوان گفت به غرق‌ شدنم بی‌اعتنا شدم؛ چرا که غرق‌ شدن، در آن حالت، دیگر به‌ نظر من بد نبود و دیگر به نجات‌ پیدا کردن فکر نمی‌کردم و دیگر درد جسمانی هم نداشتم. از طرف دیگر، احساسات و هیجانات من تا حدی مطلوب بودند. احساسی شبیه به احساس کرختیِ خواب ناشی از خستگی داشتم. حواس من از کار افتاده بود، ولی ذهنم همچنان بیدار بود و حتی به‌ نظر می‌رسید که فعالیت‌های ذهنم تقویت شده است. این فعالیت‌ها آن‌قدر زیاد بود که نمی‌توان شرح داد. افکار، در آن حالت، پشت سر هم می‌آمدند طوریکه توصیف آن غیرممکن است و برای افرادی که آن را تجربه نکرده باشند تصور آن نیز غیرممکن است. افکاری که حتی امروز هم تا حد زیادی می‌توانم به خاطر بیاورم. سختی و رنجشی که در پیِ تجربه‌ام آمد، تقلای آن افراد (همان دو نفری که برای نجاتم به آب پریدند)، تأثیری که شرح این رویداد روی پدر مهربانم می‌گذارد و شیوه بیان این رویداد برای افراد خانواده و هزاران چیز دیگر که به خانواده‌ام مربوط می‌شود اولین بازتاب‌های افکاری بودند که منعکس می‌شدند. من همه جوش‌وخروش و خطرپذیری پسرانه خود را از دست داده بودم.

فهرست مطالب کتاب صوتی