معرفی و دانلود کتاب صوتی رویای آمریکایی

معرفی کتاب صوتی رویای آمریکایی

کتاب صوتی رویای آمریکایی نوشته نورمن میلر، درباره‌ی مردی به نام روجاک است که در زمان جنگ قهرمانی معروف بوده و زندگی موفق و خوبی داشته. او در یک خشونت و بعد از گفتگویی خیالی، همسر خود را می‌کشد و پس از این جنایت وارد ماجراهایی ترسناک می‌شود و در ادامه برای رفع اتهام خود تلاش می‌کند.

نورمن میلر (Norman Mailer) در کتاب صوتی رویای آمریکایی (An american dream) به بررسی توهم زندگی آمریکایی در قرن 20 میلادی می‌پردازد و درون‌مایه آن مانند بعضی از آثار فاکنر و همینگوی است. نورمن را به عنوان نویسنده‌ای که از سیاست‌های دولت آمریکا انتقاد می‌کند، می‌شناسند و در این اثر نیز برخی از قواعد فرهنگی این کشور را زیر سؤال برده است.

در گذشته این اثر به صورت کتابی دنباله‌دار در نشریه‌ای منتشر می‌شد. شخصیت اصلی این رمان عضو سابق پارلمان و دارنده مدال جنگ است که دست به قتل همسرش می‌زند و در تلاش برای تبرئه کردن خودش است و سعی دارد تا خود را بی‌گناه قلمداد کند. نوشته‌های نورمن میلر بیشتر ضدفمینیستی است و رفتار با زنان در این رمان انتقاد فمینیست‌ها را به همراه داشته و اتفاقاتی که بخصوص برای زنان در داستان می‌افتد خشم آنان را برانگیخته بود. اما میلر در جواب با دفاع از نظریات هنری میلر و دی. اچ. لارنس به نوعی غیرمستقیم افکار خود را ثابت کرد.

در قسمتی از کتاب صوتی رویای آمریکایی می‌شنویم:

همان طور که گفتم، از آن به بعد فرازها داشته‌ام، و صد البته فرودها، و فراز و فرودها. وارد دانشگاه نیویورک شدم، استاد روان‌شناسی اگزیستانسیالیستی با این نظریه قابل ملاحظه که سِحر، وحشت و ادراک مرگ ریشه‌های انگیزش‌اند؛ من شخصیتی تلویزیونی بودم، و به اصطلاح نویسنده: یک جلد کتاب پرطرفدار به اسم روان‌شناسی دژخیم هم نوشته بودم، بررسی روان‌شناسانه سبک‌های اعدام در دولت‌ها و کشورهای مختلف مرگ با گیوتین، جوخه اعدام، طناب‌دار، صندلی برقی، کپسول گاز؛ کتاب جالبی بود. همان‌طور که اشاره کردم، ازدواج کرده و شوهر زنی شده بودم که کلی مال و اموال به ارث برده بود، و البته این ارتباط فوق‌العاده ناموفق از آب درآمد. راستش به پایان جاده‌ای بسیار طولانی رسیده بودم. بهتر است بگویم به انتهای کوچه. چون به این نتیجه رسیده بودم که عاقبت به آدمی ناکام و وامانده بدل شده‌ام.

این سال آخری برایم سال بدی بود، و به خصوص یک دوره‌اش واقعا بد بود؛ اعتراف می‌کنم برای اولین بار در زندگی‌ام تمایل به خودکشی را در درونم درک کرده بودم. (میل به جنایت را از مدت‌ها پیش در وجودم شناخته بودم. ) این مسئله میل به خودکشی تلخ‌ترین کشفم بود. به هر حال، جنایت آبستن نوعی شور و شعف بود. منظورم این نیست که قتل و جنایت مایه سرگرمی است؛ این تنشی است که هر دم در درونتان بیش و بیشتر دهان باز می‌کند و به تدریج مایه بیزاری و انزجار می‌شود، و من زندگی با قلب آکنده از نفرت و مغزِ روبه انفجار را به قدر کفایت تجربه کرده بودم، اما در این کنش ِ مهارِ خشم خصلتی مردانه هست، کار بسیار دشواری است، مثل بردن صندوقی صدکیلویی به نوک تپه‌ای آهنین. به گمانم این شور و شعف ناشی از داشتن چنین قدرتی است. به علاوه، ارتکاب جنایتْ نویدبخش نوعی گشایش خاطر عمیق است؛ و هرگز هم خالی از مسائل جنسی نیست.

اما در میل به خودکشی نشانی از مسائل جنسی نیست، این تمایل منظره‌ای آکنده از حس تنهایی همراه با نوری پریده رنگ است و در این فضا صدایی شما را فرا می‌خواند، صدایی که در باد به گوش می‌رسد. بعضی شب‌ها از فرط وحشت ملول و خرد و خسته می‌شدم، چون صدای فزاینده موسیقیِ مجلسی را می‌شنیدم، صدایی فزاینده با دانگی تقریبا بالا. (بله، جنایت در درون سر انسان نوایی سمفونی‌وار دارد، و خودکشی کوارتتی ناب است.) به تدریج چهل و چهارساله می‌شدم، اما برای اولین‌بار فهمیده بودم که چرا بعضی از دوستانم، و بسیاری از زنانی که تصور می‌کردم درکشان کرده‌ام، نمی‌توانستند شب‌ها تنهایی را تحمل کنند.

فهرست مطالب کتاب صوتی