معرفی و دانلود کتاب روباه

معرفی کتاب روباه

کتاب روباه اثری بزرگ و تحسین‌برانگیز از نویسنده‌ی پرآوازه‌ی انگلیسی دی. اچ. لارنس است. این رمان کوتاه در مورد یک مثلث عشقی متمایز است که در آن احساسات متضاد عشق و نفرت در کنار هم قرار می‌گیرند. این داستان پرکشش در مورد شخصیت‌های جیل و نلی است که مرزعه‌‌شان را بدون کمک هیچ مردی مدیریت می‌کنند. این دو به‌تازگی با ورود یک روباه مزاحم روبه‌رو شده‌اند که به مرغ‌های‌شان حمله می‌کند. در ادامه، مردی اغواگر به نام هنری وارد مزرعه می‌شود.

درباره‌ی کتاب روباه

در ادبیات، معمولاً نویسندگان کوشش می‌کنند تا پیوند یا ارجاعی استعاره‌آمیز یا نمادین میان حیوانات و آدم‌ها ایجاد کنند. کتاب روباه (The Fox) نوشته‌ی دی. اچ. لارنس (D. H. Lawrence) یکی از ظریف‌ترین و برترین نمونه‌هایی‌ست که توانسته ارتباطی داستانی و فلسفی میان حیوان و انسان برقرار کند. همانطور که عنوان کتاب به آن تأکید می‌ورزد، در داستان با یک روباه طرف هستیم. روباهی که به‌شکل اعجاب‌انگیزی نه شکار می‌شود و نه از زندگی جیل و نیلی بیرون می‌رود. یک مزاحم که به‌طور بی‌وقفه به‌عنوان تجسدی که به قلمروی جیل و نیلی نفوذ کرده، در روایت حضور پیدا می‌کند. نیلی ابتدا تلاش می‌کند تا به‌ هر نحوی که شده این موجود مزاحم را برای همیشه از بین ببرد، اما وقتی در انجام این کار شکست می‌خورد، به‌طرز خاصی شیفته‌ی روباه می‌شود. اتفاقی که حتی حیرت جیل را وامی‌دارد.

در روایت این داستان پرجزئیات و مؤجز، دی. اچ. لارنس در توصیفات خود به‌کرات اشاره می‌کند که نیلی زنی با فیزیک مردانه است و در ژست‌ها و رفتارهای وی وجوهی از زنانگی یافت نمی‌شود. دی. اچ. لارنس یک تضاد جالب در توصیفات خود نیز شکل می‌دهد و می‌گوید که با وجود زنانه و زیبا بودن چهره‌ی وی، اما فیزیک مردانه‌اش نسبت به باقی ویژگی‌های ظاهری وی بیشتر جلب توجه می‌کند. در واقع، در طول داستان با این مسئله روبه‌رو می‌شویم که شخصیت‌های زن نوعی تضاد و ستیز با زنانگی را القا می‌کنند و این یکی از جزئیات جالب‌توجه در کتاب روباه است. مفسران اشاره کرده‌اند که این رویکرد دی. اچ. لارنس باعث شده تا در روایت با نوعی پرداخت فلسفی و تاریخی نسبت به مبحث جنسیت و میل جنسی روبه‌رو شویم.

شخصیت هنری از میانه‌ی رمان روباه وارد داستان می‌شود. مردی که هرچه بیشتر با او آشنا می‌شویم، بیشتر او را به‌عنوان تجسدی انسانی با ویژگی‌های حیوان‌صفت توصیف می‌کنیم. هنری مردی‌ست که به نیلی علاقه پیدا کرده و به منظور جلب احساسات وی دست به کنش‌های متعددی می‌زند. اما نقش هنری در داستان زمانی برجسته می‌شود که در مزرعه‌ی این زن به یک حکم‌ران سلطه‌جو تبدیل می‌شود. جیل و نیلی که تا روزهای قبل برای مدتی طولانی، بدون حضور حتی یک کارگر مرد، تمام امور را مدیریت می‌کردند، حال به دست مردی به نام هنری افتاده‌اند که دل نیلی را تصاحب کرده و توانسته به طمع و حرص خود دست پیدا کند. همچون نقش روباه در ابتدای داستان، هنری نیز مردی‌ست که نمی‌توان وی را شکار کرد و قصد بیرون رفتن از زندگی این دو زن را نیز در سر ندارد. او یک مزاحم اغواگر است.

دی. اچ. لارنس در کتاب روباه موفق می‌شود تا با ظرافتی کم‌نظیر به توازن قدرت در میان شخصیت‌ها بپردازد. قدرتی که به‌طور مداوم میان نیلی، جیل و هنری جابه‌جا می‌شود. همچنین، رمان روباه قادر است تصویری واقع‌گرایانه و پرجزئیات از سرزمین انگلستان در روزهای شروع جنگ جهانی اول به مخاطبان ارائه دهد. این رمان خواندنی که به موضوعاتی چون زنانگی، نقش‌های جنسیتی و تاریخ می‌پردازد، یکی از برترین آثار دی. اچ. لارنس نامیده شده است. این اثر توسط کاوه میرعباسی ترجمه شده و نشر افق آن را منتشر کرده است.

کتاب روباه برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر به طرفداران ادبیات انگلیسی یا بریتانیایی پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب روباه می‌خوانیم

دختر جوان به‌نحوی غریب خاموش و ناپیدا بود. هنری احساس می‌کرد که واقعاً او را ندیده است. گمان می‌برد اگر با او در جاده روبه‌رو شود، نمی‌تواند بشناسدش.

آن شب مارچ خوابی پر‌رؤیا داشت. خواب دید که آوازی بیرون منزل می‌شنود و نمی‌فهمد چیست؛ آوازی که اطراف خانه می‌پیچد، در کشتزارها و در تاریکی. آن‌چنان منقلب شد که حس کرد باید گریه کند. بیرون رفت و یکباره فهمید که این آواز جز زوزۀ روباه نیست. جانور خیلی زرد و براق بود، مانند ذرت. چند قدم به او نزدیک‌تر شد ولی حیوان پا به فرار گذاشت و دیگر آواز نخواند. ظاهراً نزدیک بود و دختر خواست لمسش کند. دستش را پیش برد، اما روباه ناغافل مچش را گاز گرفت و در همان لحظه، هنگامی که دختر خود را عقب کشید، جانور چرخید تا با جهشی بلند بگریزد. دمش را به صورت دختر جوان سایید، انگار دمش از آتش بود، چون لب‌های مارچ را داغ کرد و سوزاند و دردی شدید در وجودش پیچید. بر اثر این درد از خواب پرید و لمیده‌بر‌بستر سراپایش لرزید، گویی واقعاً لب‌هایش آتش گرفته باشند.

به‌هر‌حال، صبح روز بعد، تنها خاطره‌ای محو در ذهنش مانده بود. از بستر برخاست و سرگرم کار منزل شد و به طیور دانه داد. بنفورد، با دوچرخه، برای خرید آذوقه، به دهکده رفت. مهمان‌نوازی با جانش آکنده بود، ولی افسوس که در سال 1918 آذوقۀ زیادی در بازار پیدا نمی‌شد. هنری، بدون یونیفورم و فقط با پیراهن، به طبقۀ پایین آمد. جوان و سرزنده بود، ولی موقع راه رفتن سرش را به جلو خم می‌کرد و به همین علت شانه‌هایش برجسته و فروافتاده به نظر می‌رسیدند، انگار ستون فقراتش کمی انحنا داشته باشد. البته این صرفاً تصوری بود که از حالت ایستادن و حرکتش ناشی می‌شد، وگرنه سالم و خوش‌بنیه بود. در فاصله‌ای که زن‌ها صبحانه را آماده می‌کردند، دست و صورتش را شست و بیرون رفت.