معرفی و دانلود کتاب دونده‌ی دوم: پاتینا

معرفی کتاب دونده‌ی دوم: پاتینا

کتاب دونده‌ی دوم: پاتینا نوشته‌ی جیسون رینولدز درباره‌ی زندگی دختری است که بسیار سریع می‌دود و از این ورزش به عنوان راه‌حلی برای نجات از دغدغه‌هایش استفاده می‌کند اما این اواخر به دلیل مشکلات بسیاری که داشته، ممکن است در مسابقات ضعیف عمل نماید. این رمان جلد دوم یکی از پرفروش‌ترین مجموعه‌های نیویورک تایمز محسوب می‌شود.

موضوع کتاب دونده‌ی دوم: پاتینا چیست؟

پاتینا جونز یا پاتی مانند برق می‌دود، او دویدن را دوست دارد و احساس می‌کند با این کار می‌تواند از دست مشکلاتش فرار کند و آن‌ها را پشت سر بگذارد. البته مهم‌تر از تمام این‌ها او قصد دارد بهترین باشد و به همکلاسی‌هایش در مدرسه‌ی جدید که به او طعنه می‌زنند خودی نشان دهد، به خواهر کوچکترش یاد بدهد مقاومت و ایستادگی کند و مهم‌تر از همه به خاطر مادرش به دویدن ادامه می‌دهد. مادر او دیابت دارد و این بیماری پاهای او را گرفته و پاتی نگران است که برای همیشه مادر عزیزش را از دست بدهد. با این اوصاف او به جای مادرش هم می‌دود که دیگر قادر به انجام این کار نیست.

پاتی شخصیت اصلی دونده‌ی دوم: پاتینا (Patina) دوستان جدیدی پیدا کرده است که هم‌تیمی‌هایش هستند و دلش می‌خواهد به قدری خوب باشد که سانی، روح و لو به او افتخار کنند اما مشکلات زیادی او را محاصره کرده‌اند و این استرس‌ها و نگرانی‌ها در کنار مربی بداخلاق ممکن است جلوی پیشرفت او را بگیرد. به نظر شما پاتی موفق می‌شود؟ آیا این دختر می‌تواند از دست این مشکلات فرار کند؟

درباره مجموعه‌ی دونده:

روح، پاتی، سانی و لو گروهی هستند که یک ویژگی مشترک دارند، همه‌ی آن‌ها علاقه‌ی خاصی به دویدن دارند و بسیار سریع هستند. هر کدام از این نوجوانان داستان مخصوص خود را دارند. می‌توانید ماجراجویی‌ها و تلاش‌های آن‌ها را در مجموعه‌ی جهار جلدی جیسون رینولدز (Jason Reynolds) بخوانید.

کتاب دونده‌ی دوم: پاتینا مناسب چه کسانی است؟

مطالعه‌ی این رمان به تمامی نوجوانانی که به داستان‌های ماجراجویانه علاقه دارند، توصیه می‌شود.

جیسون رینولدز را بیشتر بشناسیم:

او متولد 1983 در واشنگتون آمریکا است. در سن نه سالگی به موسیقی رپ و نوشتن شعر و ترانه علاقه فراوانی پیدا کرد. بعد از اینکه در رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه مریلند فارغ‌التحصیل شد به بروکلین رفت تا بتواند تمرکز بیشتری روی کارهایش داشته باشد. رینولدز بیشتر کتاب‌هایش را برای کودکان و نوجوانان نوشته و افتخارات بسیاری در این زمینه کسب کرده است. از مهم‌ترین جوایز او می‌توان به جایزه کتاب ملی آمریکا اشاره کرد.

در بخشی از کتاب دونده‌ی دوم می‌خوانیم:

وقتی می‌رسیم خونه‌ی مامان، یعنی خونه‌ی قدیمی‌ خودمون (هر بار باید همین رو برای خودم تکرار کنم)، مدی از ماشین می‌پره بیرون و بدوبدو می‌ره سمت در خونه. با هر قدمش، مهره‌های قرمز توی موهاش تلق‌تولوق‌ صدا می‌دن و فویلِ موهاش زیر نور خورشید، عین ترقه‌های روز استقلال برق می‌زنن. من هم پشت سر مدی از ماشین می‌پرم بیرون.

بهش می‌گم: «فقط یه بار زنگ بزن.» مدی عاشق اینه که زنگ خونه‌ها رو هزار بار بزنه. ولی وقتی یکی مثل مامان اصلاً نمی‌تونه راه بره، این کار باعث می‌شه هول بشه، واسه همین کار بی‌ادبانه‌ایه.

مدی جوری می‌گه: «می‌دونم می‌دونم.» که انگار از قبل تصمیم نداشته زنگ رو مثل مته صد بار پشت سر هم فشار بده.

صدای ضعیف مامان از پشت در چوبی شنیده می‌شه: «اومدم!» تا مامان در رو باز کنه، ماملی هم ماشین رو پارک کرده و کنار ما وایساده. یه لباس پرستاری پوشیده با کفش‌های ورزشی عجیب‌و‌غریبی که به نظر میاد راه رفتن باهاشون خیلی سخت باشه. از زور خواب چشم‌هاش رو می‌ماله. ماملیه دیگه!

مامان صندلی چرخ‌دارش رو به عقب هدایت می‌کنه تا ما بریم تو و با خوشحالی می‌گه: «خدا رو شکر.» اول مدی مامان رو حسابی بغل می‌کنه. همیشه کارش همینه؛ مامان هم جوری مدی رو بغل می‌گیره که انگاری دسته‌گل عروس افتاده توی بغلش.

فهرست مطالب کتاب

1- وظیفه‌ی من: همه‌چی (از بی‌خیال شدنِ مسابقه بگیر تا بافتن موهای خواهرم)
2- وظیفه‌ی من: زیر نگاه مامانم بالا و پایین بپرم (انگار دارم زیر پام سوسک له می‌کنم)
3- وظیفه‌ی من: خودم رو معرفی کنم (البته تا چند وقت پیش لازم نبود)
4- وظیفه‌ی من: بی‌خیالش شم (کل قضیه‌ی دوم شدن رو)
5- وظیفه‌ی من: جوری حرکات موزون بکنم که انگار یه پادشاه پیر داره تماشام می‌کنه (خشک و حوصله‌سربر)
6- وظیفه‌ی من: بال بوقلمون بخورم (هر شب پشت سر هم)
7- وظیفه‌ی من: آروم باشم و تا ده بشمرم (شاید هم تا ده‌هزار)
8- وظیفه‌ی من: به آدم‌فضایی‌ها و موسیقی رَپ (و بابا) فکر کنم
9- وظیفه‌ی من: توی خونه‌های اعیونی و بزرگ، به آدم‌فضایی‌ها فکر کنم (و به اون‌هایی که ژست عکس می‌گیرن)
10- وظیفه‌ی من: به ماملی معرفی بشم (واقعی)
11- وظیفه‌ی من: خودم رو برسونم (کار دیگه‌ای از دستم برنمیاد)
12- وظیفه‌ی من: اون‌جا باشم (و نذارم مدی از پیشم بره)
13- وظیفه‌ی من: تا جایی که می‌شد بدوئم (حتی یه مقدار بیشتر)
14- وظیفه‌ی من: پیتزا بخورم! (و کارهای دیگه بکنم... )
15- وظیفه‌ی من: رسیدگی به خونواده (مهره‌های مو، قصه‌ی شب و... بال بوقلمون)
16- وظیفه‌ی من: غیر از بردن، هیچی!
تشکر و قدردانی