معرفی و دانلود کتاب دفعه‌ی بعد، آتش: نامه‌ای از منطقه‌ای در ذهنم

معرفی کتاب دفعه‌ی بعد، آتش: نامه‌ای از منطقه‌ای در ذهنم

کتاب دفعه‌ی بعد، آتش، به‌عنوان پرفروش‌ترین کتاب ملی، دربردارنده‌ی انتقادات جیمز بالدوین در مورد نژادپرستی سفیدپوستان و تبعیض قائل شدن آنان نسبت به سیاه‌پوستان است. نویسنده در جستارهای این کتاب، هم تجربیات تلخ نوجوانی و جوانی خود را از زندگی در میان سفیدپوستان متعصب مطرح کرده و هم برخی بحث‌های نظری را درباره‌ی موضوع نژاد در تاریخ آمریکا و ارتباط آن با مذهب بیان کرده است. مطالعه‌ی این کتاب جامعه‌شناختی حقایق بسیاری را برایتان آشکار خواهد کرد.

درباره‌ی کتاب دفعه‌ی بعد، آتش

تبعیض و نژادپرستی، به‌ویژه علیه سیاه‌پوستان، پدیده‌‌های جدیدی نیستند. دست‌کم دویست سال است که بشر با این موضوعات سروکار داشته؛ گاه در آثار انتقادی و جامعه‌شناختی خود به مبارزه با آن‌ها برخاسته و گاه تصمیم گرفته برای حفظ منافع خود هم که شده، در برابر این بی‌عدالتی سکوت کند. نمی‌توان ادعا کرد تبعیض و نژادپرستی صرفاً محصولات جهان غرب هستند اما به‌جرأت می‌تواند گفت با کشورگشایی‌ها و استعمار کشورهای غربی، این دو مفهوم در سطح جهان هم بیشتر گسترش یافتند و هم وارد مراحل بحرانی شدند.

از سال‌ها پیش تاکنون کتاب‌های فراوانی در نکوهش نژادپرستی و برای مبارزه با تبعیض نوشته شده‌اند. بخش گسترده‌ای از آن‌ها را اندیشمندان غربی نگاشته‌اند و تعدادی را نیز افرادی به نگارش درآورده‌اند که خود سال‌ها مورد تبعیض و بی‌عدالتی قرار گرفته بودند. کتاب دفعه‌ی بعد، آتش (The Fire Next Time) یکی از نمونه‌های درخشان کتاب‌های نوع دوم محسوب می‌شود که با قلم گیرا و لحن عصیان‌گر جیمز بالدوین (James Baldwin) نگاشته شده است. کتاب حاضر شامل دو جستار است که برای انتقاد از دیدگاه نژادپرستانه نسبت به سیاه‌پوستان نوشته شده‌اند.

«دخمه لرزید: نامه به برادرزاده‌ام» عنوان جستار اول این کتاب است که جیمز بالدوین خطاب به برادرزاده‌ی چهارساله‌ی خود نوشته است. او در این جستار به یکی از باورهای رایج میان سفیدپوستان معاصر خود اشاره کرده؛ این‌که سیاه‌پوستان در برابر سفیدپوستان جایگاه پایین‌تری دارند و به‌طور کلی موجودات پست و حقیری به حساب می‌آیند. بالدوین در این بخش از کتاب، ضمن بررسی نقش موضوع نژاد در تاریخ آمریکا، به برادرزاده‌ی خود و سایر مخاطبان یادآوری می‌کند که رنگ پوست یک عده از انسان‌ها موجب حقارت آن‌ها در برابر سایر آدم‌ها نخواهد شد. انسان‌های سیاه‌پوست نیز از کرامت و ارزش انسانی برخوردارند؛ حتی اگر سفیدپوستان متعصب نخواهند این موضوع را بپذیرند.

دومین جستار کتاب دفعه‌ی بعد، آتش، هم‌نام خود کتاب است که پیش از این، در سال 1962، با نام «نامه‌ای از منطقه‌ای در ذهنم» در نشریه‌ی نیویورکر چاپ شده بود. این جستار به‌نوعی زندگی‌نامه و اتوبیوگرافی نویسنده نیز به‌شمار می‌رود. بالدوین در این بخش از کتاب سعی داشته تا برخی از حقایق تلخ دوران کودکی خود را برای خوانندگان شرح دهد. حقایقی که ریشه در تبعیض و نژادپرستی در جامعه‌ داشتند. بالدوین تجربیات شخصی خود را در سال‌های نوجوانی، هنگامی که در منطقه‌ی هارلم نیویورک زندگی می‌کرده، با صداقت بسیار برای خوانندگان بازگو می‌کند تا از این طریق گوشه‌ای از دشواری‌های زندگی سیاه‌پوستان را در یک جامعه‌ی متعصب سفیدپوست نشان دهد. همچنین در لابه‌لای خاطره‌گویی‌ها، برخی از مباحث نظری و اعتقادی خود را نیز مطرح کرده که خواندنِ آن‌ها مخاطبان را با دیدگاه و جهان‌بینی وی بیشتر آشنا می‌کند.

تقابل سیاه‌پوستان آمریکایی و خشونت سفیدپوستان این کشور نسبت به آن‌ها، جوهره‌ی اصلی جستار دوم را در بر می‌گیرد. سفیدپوستان نه‌تنها به دیده‌ی موجودات بی‌ارزش و حقیر به آن‌ها می‌نگریستند، بلکه با رفتارهای توهین‌آمیز و خشونت‌بار خود نیز قصد داشتند روح و جسم آن‌ها را آماج حملات خود قرار دهند. جیمز بالدوین در جستار دوم، صحبت را به جنبش سیاه‌پوستان مسلمان می‌کشاند و دیده‌ها و شنیده‌های خود را از حضور در کلیسا، در سال‌های جوانی خود برای خوانندگان تشریح می‌کند. ارتباط میان نژاد و مذهب، موضوع دیگری است که در همین بخش مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد.

اگر بخواهیم توصیفی کلی از مشخصه‌های زبانی کتاب ارائه کنیم باید بگوییم، صراحت و رک‌گویی از بارزترین ویژگی‌های آن به شمار می‌رود. نویسنده با شجاعت بسیار به سراغ موضوعی رفته که خود با تمام وجود آن را لمس کرده، بنابراین، در کلام وی نشانه‌های پررنگی از صداقت نسبت به خواننده و دلسوزی نسبت به هم‌نوعان خود دیده می‌شود. جیمز بالدوین با لحن برانگیزاننده، کوبنده و انتقادات بی‌پرده‌ی خود، تمامی خوانندگان کتاب دفعه‌ی بعد، آتش را مسحور می‌کند.

برای مطالعه‌ی این اثر جامعه‌شناختی می‌توانید به نسخه‌ی فارسی آن با برگردان امید مهرگان مراجعه کنید که به کوشش نشر چشمه در اختیارتان قرار می‌گیرد.

جوایز و افتخارات کتاب دفعه‌ی بعد، آتش

• پرفروش‌ترین کتاب ملی
• فینالیست جایزه‌ی ملی کتاب در بخش تاریخ و زندگی‌نامه (1964)

نکوداشت‌های کتاب دفعه‌ی بعد، آتش

• حتی نام آن نیز زیبا، طنین‌انداز و برانگیزاننده است! (سایت آمازون)
• جستارهایی امیدوارکننده و شفابخش همراه با فصاحت و صمیمیت. (دیوید لاسکین)
• بهترین مقاله‌ای که تاکنون خوانده‌ام. (تا-نهیسی کوتس)
• نویسنده در بیان شور و شوق خود بسیار شیواست و با صراحت خود نیز مخاطب را برمی‌انگیزد. (The Atlantic)
• با نثری کوبنده و درخشان نوشته شده. (نیویورک تایمز)

کتاب دفعه‌ی بعد، آتش برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به خواندن جستارهای انتقادی اجتماعی در رابطه با تبعیض و نژادپرستی علاقه دارید، این شما و این هم کتاب دفعه‌ی بعد، آتش اثری تحسین‌شده که مطمئناً توجه شما را به خود جلب خواهد کرد.

در بخشی از کتاب دفعه‌ی بعد، آتش: نامه‌ای از منطقه‌ای در ذهنم می‌خوانیم

کلیسا بسیار شورانگیز بود. بسیار طول کشید تا خود را از قید این شوروهیجان رها کنم، هر چند هیچ‌گاه در عمیق‌ترین لایه‌ی غریزه و حماقتم قادر به این کار نشده‌ام و نخواهم شد. هیچ موسیقی‌ای آن موسیقی نمی‌شود، هیچ نمایشی نمایش قدیسانِ به‌وجد‌آمده نمی‌شود، نمایش گناهکارانِ نالان، دایره‌زنگی‌های پُرجنب‌وجوش و صداهایی که در هم می‌پیچند و بانگ «مقدس باد» به سوی پروردگار برمی‌دارند. هنوز هم، برای من یکی، هیچ شوری نظیرِ شور آن چهره‌های چند‌رنگ نیست؛ چهره‌هایی خسته، تا حدی پیروز و دگردیس‌شده که از اعماق یأسی مشهود و محسوس مدام سخن از رحمتِ پروردگار می‌گویند. هرگز هیچ‌چیزی ندیده‌ام که با آتش و هیجانی برابری کند که گاهی، بی‌هیچ هشداری، کلیسایی را فرامی‌گیرد و سبب می‌شود، چنان که لیدبِلی و بسیاری دیگر شهادت داده‌اند، کلیسا به خود بلرزد. از آن زمان بدین‌سو هیچ‌چیزی بر من نرفته است که با قدرت و جلالی برابری کند که گاهی در میانه‌ی موعظه‌ای احساس می‌کردم، زمانی که می‌دانستم به‌ نحوی، به مدد معجزه‌ای واقعاً به قول خودشان حامل «کلمه» ای هستم، زمانی که کلیسا و من یکی بودیم. درد و حظ‌شان از آنِ من بود و درد و حظ من از آنِ ایشان درد و حظ‌شان را تسلیم من می‌کردند و من درد و حظ خود را تسلیم ایشان و فریاد‌های «آمین!» و «هله‌لویا!» و «بله، پروردگار» و «ستوده ‌باد نامش!» و «وعظ کن، برادر!» تک‌خوانی‌هایم سر پا نگهم می‌داشت و بر آن تازیانه می‌زد تا آن‌که همگی برابر می‌شدیم، خیس از عرق‌ با تشویش و سرور پای محراب می‌خواندیم و می‌رقصیدیم. برای مدتی دراز، با وجود یا نه به‌هیچ‌رو به‌ سبب دون‌مایگیِ انگیزه‌هایم، خوراک و معاشم همین‌ها بود، گوشت و اشربه‌ام بود.

فهرست مطالب کتاب

پیش‌گفتار مترجم
دخمه لرزید: نامه به برادرزاده‌ام
دفعه‌ی بعد، آتش