معرفی و دانلود کتاب خانه سپتامبر

معرفی کتاب خانه سپتامبر

اگر خانه‌ی رویاهایتان به منبع کابوسی بی‌انتها تبدیل شود حاضرید آن‌ را رها کنید؟ در کتاب خانه سپتامبر می‌خوانیم که مارگارت و همسرش هر چیزی که دلشان می‌خواست را در خانه‌ی جدیدشان دارند، خانه‌ای زیبا، مجلل و راحت که به‌ دلایل نامعلومی زیر قیمت بازار به‌ فروش می‌رسد. مارگارت و هل به خانه نقل مکان می‌کنند و چیزی نمی‌گذرد که متوجه اتفاقات تاریک و ترسناکی در خانه می‌شوند. کتاب پیش رو به قلم کاریسا اورلاندو عنوان کتاب منتخب منتقدان آمازون را از آن خود کرده است.

درباره‌ی کتاب خانه سپتامبر

وقتی مارگارت و هل برای اولین بار به بازدید خانه‌ی جدیدشان رفتند چنان مسحور زیبایی خانه شده بودند که وقتی مامور املاک برایشان داستان قتلی که در خانه اتفاق افتاده بود را تعریف کرد، اصلاً ککشان هم نگزید. آن‌ها مشغول سرک کشیدن در کمدهای جادار و پنجره‌های قشنگ خانه بودند و در جواب مامور املاک که گفت مردی که حدود صد سال پیش اینجا زندگی می‌کرده همسر و کارگرشان را به قتل رسانده و بعد جان خودش را گرفته با بیخیالی جوابی سرسری دادند. همین وسط‌ها با دیدن حمام قدیمی، وان قشنگ و تصور قیمت مفت آنجا بغض کرده بودند که کارمند املاک گفت از بعد آن ماجرا چند مرگ دیگر هم در همین خانه اتفاق افتاده اما نمی‌توان گفت این اتفاقات به هم ربطی داشته‌اند و مارگارت و هل خوشحال‌تر از آن بودند که به این چیزها اهمیتی بدهند. اما اگر می‌شنیدند که هر سال ماه سپتامبر دیوارهای خانه خون گریه می‌کنند، ارواح سرگردانی اتاق‌ها و راهروهای خانه را به تسخیر خود درمی‌آورند و به اهالی خانه درباره‌ی چیزهایی که در زیرزمین در انتظارشان است هشدار می‌دهند شاید اوضاع فرق می‌کرد.

این تازه شروع ماجرای کتاب خانه سپتامبر (The September House) است. خانه سپتامبر اولین کتاب کاریسا اورلاندو (Carissa Orlando) است و به لطف داستان وحشتناک، فضاسازی دلهره‌آور و لحن و قلم سرگرم‌کننده‌اش موفق شده تحسین و توجه منتقدان و مخاطبان مختلف را از سرتاسر جهان کسب کند. طرح اولیه‌‌ی کتاب خانه سپتامبر اتفاق جدیدی نیست. داستان خانواده‌هایی که تازه به خانه‌ای تسخیرشده نقل مکان می‌کنند و با گرد مرگی که پیش از آن بر خانه نشسته مواجه می‌شوند، تاکنون بارها در آثار سینمایی و داستانی مختلف تکرار شده است. بااین‌حال اورلاندو در این کتاب موفق شده داستانی تکراری را به گونه‌ای روایت کند که مخاطب را وادار کند تا پایان داستان، کتاب را زمین نگذارد و با هر بار ورق زدن صفحه نفسش را در سینه حبس کند.

کتاب خانه سپتامبر توسط اطلسی خرامانی ترجمه شده و به همت نشر کتاب کوله پشتی در اختیار مخاطبان فارسی زبان قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب خانه سپتامبر

• نامزد جایزه‌ی کتاب محبوب خوانندگان گودریدز در ژانر وحشت؛
• کتاب منتخب ویراستاران آمازون.

نکوداشت‌های کتاب خانه سپتامبر

• شوکه‌کننده، هیجان‌آور و به‌شدت خلاقانه. کاریسا اورلاندو در کتاب خانه سپتامبر ما را از داستانی که به‌شدت بامزه است به سمت داستانی ماجراجویانه هدایت می‌کند که تمام چیزهای ترسناکی که نمی‌خواهیم درباره‌شان حرف بزنیم را در خود دارد. مطالعه‌ی این کتاب برای تمام طرفداران ژانر وحشت ضروری است. (سایمون سنت جیمز، نویسنده‌ی کتاب دختران مطرود)
• چه لزومی دارد که از خانه‌ی وحشت فرار کنید، وقتی می‌توانید بمانید و ارواح را نادیده بگیرید؟ درست همان موقعی که فکر می‌کردید همه‌ی داستان‌هایی که از خانه‌های تسخیرشده گفته شده را شنیده‌اید، رمان خانه سپتامبر می‌آید و داستانی وهم‌آلود، وحشتناک و بامزه از ارواحی که خانه‌ها و زندگی‌های مشترک را تسخیر کرده‌اند روایت می‌کند. (گریدی هندریکس، نویسنده‌ی کتاب چطور یک خانه‌ی تسخیرشده را بفروشیم)
• داستانی پیچیده با یک شوخ‌طبعی وهم‌آلود. این داستان ترسناک لحظه‌ای مرا به خنده وامی‌داشت و لحظه‌ای دیگر به حبس کردن نفس در سینه. (People.com)
• هر چندوقت یکبار داستانی می‌آید که به‌تنهایی سطح محتوای یک ژانر را چند مرحله بالا می‌برد و ابداعات و مرزهایی که در چارچوب آن ژانر ممکن است، را از نو تعریف می‌کند. حالا کاریسا اورلاندو با کتاب خانه سپتامبر آمده تا همان کار را انجام بدهد. (Shondaland.com)

کتاب خانه سپتامبر برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی کتاب خانه سپتامبر را به تمام طرفداران آثار ژانر وحشت و جنایی پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب خانه سپتامبر می‌خوانیم

دوباره به آشپزخانه برگشتم و متوجه شدم که الایِس کنار اجاق پدیدار شده است. آهی کشیدم. حضور الایس ممکن بود آزاردهنده باشد.

الایس نُه یا ده‌ساله بود. این را هرگز نمی‌توانستم درست به خاطر بسپارم. حالا سنش هرچقدر که بود، اندامی لاغر و استخوانی و موهای مواج، سیاه‌رنگ و درهم‌ریخته‌ای داشت. همیشه ظاهری یکسان داشت؛ نحیف و پوچ. پیراهن سفید کثیف کتانش روی شلوارکی تیره افتاده بود و یک جوراب بلندش که باید تا زانو می‌رسید، دور مچ پایش جمع شده بود. با چشمانی مه‌گرفته و چهره‌ای عبوس به من نگاه کرد. برخلاف فردریکا هیچ زخم آشکاری نداشت، اما درست به اندازه‌ی او و شاید حتی بیشتر می‌توانست احساس دلهره ایجاد کند. نمی‌توانستم آن‌طور که با فردریکا ارتباط داشتم با الایس ارتباط برقرار کنم، گرچه خدا می‌داند که تلاشم را کرده بودم؛ سعی کردم از او سؤال کنم، به او گفتم که برای بله یک بار و برای نه دو بار پایش را به زمین بکوبد، از او خواستم نشانگر روی تخته‌ی احضار ارواح را تکان دهد، حتی سعی کردم نظراتی دور از انتظار راجع به جنگ جهانی دوم بدهم بلکه قدری توجهش را جلب کنم. هیچ نتیجه‌ای نداشت. بنابراین، گرچه از اعتراف به این موضوع شرم دارم، رفته‌رفته با او طوری رفتار کردم که گویی با گیاهی طرفم. زندگی‌ام را با صدای بلند برای او تعریف می‌کردم و از او انتظار هیچ‌گونه واکنشی نداشتم و حتی انتظار نداشتم به حرف‌هایم گوش کرده باشد. ظاهراً امروز قراره بارون بیاد، الایس. وای، الایس، انگار مأمور تحویل پست دیر کرده. البته که به‌جز قبض چیزی قرار نیست به دستمون برسه. و الایس فقط به من خیره می‌ماند.

فردریکا پرسید: «می‌خواین یه چیزی برای خوردن براتون آماده کنم، خانم؟» جوری از کنار الایس رد می‌شد که انگار او اصلاً آنجا نبود. الایس و فردریکا هیچ کاری به کار هم نداشتند و تاکنون ندیده بودم که با هم صحبت کنند. حتی تا حدی شک برده بودم که شاید فردریکا اصلاً او را نمی‌بیند، اما روزی به او با عنوان «اون پسره» اشاره کرد. ولی از آنجایی که الایس صحبت نمی‌کرد و فقط در فواصلی معین ناله می‌کرد و زوزه می‌کشید، هیچ نمی‌دانستم که او در مورد فردریکا چه نظری دارد.