معرفی و دانلود کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح

معرفی کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح

کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح به قلم آرکیدی مارتین جلد دوم از مجموعه تیکسکالان و در ادامه‌ی کتاب خاطره‌ای به نام امپراتور است. ماجرای این قسمت درباره‌ی موجودی فضایی است که خطرش روی تیکسکالان سایه انداخته و امکان دارد این امپراتوری را کاملا از بین ببرد. هیچ کس قادر به ایجاد ارتباط با این موجود نیست، کسی نمی‌تواند آن را نابود کند و ارتش کاپیتان نُه‌ختمی باید علیه این موجود فضایی پیروز شود.

درباره‌ی کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح

ماجرای کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح (A Desolation Called Peace) چند ماه پس از قصه‌ی کتاب خاطره‌ای به نام امپراتوری روایت می‌شود. آرکیدی مارتین (Arkady Martine) در این کتاب داستان قتل‌عام شدن اهالی یکی از مستعمره‌های صنعتی امپراتوری تیکسکالان را شرح می‌دهد. کاپیتان نه‌ختمی که وظیفه‌ی رویارویی با این تهدید را به دوش می‌کشد، از متخصصی در وزارت اطلاعات درخواست می‌کند تا برای ایجاد ارتباط با این موجود مرموز تمام تلاشش را کند. این متخصص سه‌علف‌دریایی نام دارد که اکنون به مقام ارشدی رسیده است. او قاچاقی به ایستگاه لسل می‌رود و همکار سابق خودش، ماهیت دزمار را که هنوز اسماً سفیر امپراتوری است، متقاعد به همراهی می‌کند. ماهیت دزمار با بهره از فرصت فرار از خطر روزافزون درگیری‌های احزاب در لسل، از یکی از رهبران لسل مأموریت می‌گیرد که تلاش‌های ابتدایی امپراتوری ناکام بگذارد تا جنگ آن‌ها با موجودات فضایی ادامه‎‌دار شود. سه‌علف‌دریایی و ماهیت دزمار در ارتش نه‌ختمی روشی برای ایجاد ارتباط با موجودات فضایی پیدا می‌کنند و با کمک آجودان یک خط ارتباطی با دشمن می‌سازند؛ دشمنی که بعدها مشخص می‌شود یک خرد جمعی است و درکی از فرد و شخص ندارد. وقتی یکی از زیردست‌های یاغی نه‌ختمی با سلاح‌های کشتارجمعی به یکی از دشمنان سیاره‌شان حمله می‌کند، صلح شکننده‌ی آن‌ها تقریباً از بین می‌رود.

آرکیدی مارتین در کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح نیز همانند جلد قبلی مجموعه تکسیکالان به بحث کشورگشایی و استعمارگری، زبان و ارتباط فردی با فرهنگ و نهادها می‌پردازد. نویسنده در این کتاب همچنین از مضامین جدیدی ازجمله آگاهی جمعی استفاده می‌کند. از آنجایی که آرکیدی مارتین در گذشته تاریخ‌نگار بوده و به اتفاقات تاریخی واقف است، عنوان کتابش را از عبارت معروفی گفته‌ی تاسیتوس، سناتور رومی، گرفته است که برای توصیف سیاست‌های امپراتوری روم می‌گوید: «آن‌ها لم‌یزرعی می‌آفرینند و نامش را صلح می‌گذارند.» این کتاب اکنون با ترجمه‌ی مطهره اسلامی که به همت انتشارات کتابسرای تندیس چاپ و منتشر شده، در اختیار شما علاقه‌مندان قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح

• برنده‌ی جایزه‌ی هوگو برای بهترین رمان (2022)
• بهترین کتاب پابلیشرز ویکلی (2021)
• بهترین کتاب آمازون در ژانر علمی - تخیلی و فانتزی (2022)
• نامزد جایزه‌ی گودریدز برای داستان علمی - تخیلی (2021)
• پرفروش‌ترین کتاب یواس‌ای تودی
• و...

نکوداشت‌های کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح

• آرکیدی مارتین دسیسه‌های سیاسی و نخستین برخورد آدم فضایی‌ها را با داستانی دراماتیک در هم تنیده است. او تک‌تک شخصیت‌های این کتاب را با جزئیاتی بی‌نظیر خلق کرده است. (بوک‌لیست)
• کتابی درجه یک در شاخه‌ی آثار فضایی به همراه موضوعات جاسوسی، دسیسه‌های سیاسی و آدم فضایی‌های خوفناک و کندوکاو قدرت درک، شیوه‌های ایجاد ارتباط، و آنچه سبب شکل گرفتن شخصیت می‌شود. (گاردین)
• روایتی هیجان‌انگیز و شگفت‌آور از سیاست و توطئه و فتنه و دنباله‌ی قدرتمند اولین کتاب از این مجموعه... این کتاب پیچیده، امیدها را برای سر پا شدن دوباره‌ی ژانر فضایی زنده کرده است. (هفته‌نامه‌ی ناشران)
• کتابی غنی و ژرف به لحاظ فرهنگی که به زیبایی نوشته شده است. آرکیدی مارتین در زبان، شخصیت‌پردازی و تاریخ استاد است و این مهارت و استادی در هر بخش از داستان این کتاب به چشم می‌خورد. (مجله‌ی گریم‌دارک)

کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به رمان‌های علمی تخیلی علاقه‌مندید که موجودات فضایی در آن هستند و موضوع آن فتنه‌های سیاسی است، بی‌تردید از خواندن این اثر لذت خواهید برد.

در بخشی از کتاب تیکسکالان 2: ویرانه‌ای به نام صلح می‌خوانیم

در وزن‌برای‌چرخ ممکن بود کسی با حضور ناگهانی افسر فرمانده‌، در جایی که هرگز فکر نمی‌کردند در آن با وی مواجه شوند، غافلگیر شود. احتمالش کم بود چون زنی به قد و قامت نه‌ختمی به راحتی از روی درجه قابل تشخیص است، اما باز هم احتمالش بود. ترفندش برای این کار در برنامه‌ریزی شاردها بود که مدت‌ها پیش مخالفت کرده بود آن را از قلاب ابری‌اش بردارند: اگر مراقب می‌بود، می‌توانست به دیدِ جمعیِ هر خلبان شاردی در کشتی پرچمدار وارد شود و موقعیت مکانی هر کسی را که خیلی دلش می‌خواست پیدایش کند، از طریق سی‌صد جفت چشم بیابد. (اگر آن تعداد خلبان شارد برنامه‌ریزی قلاب ابری‌شان را همزمان در حالت عملیاتی نگه می‌داشتند و اگر خودش می‌توانست تکثر دید را آن‌قدر طولانی تحمل کند که چیزی از آن در بیاید.) مثل ایستادن روی عرشه کنترل و دید زدن از میان تمام چشم_دوربین‌ها بود، فقط... تندتر. و متحرک‌تر.

البته خلبان‌های شارد او این موضوع را می‌دانستند. او هرگز تمایل نداشت چشم‌های آن‌ها را قرض بگیرد و به آن وارد شود اگر قبلاً ازشان خواسته نمی‌شد و با خبر نمی‌شدند. می‌دانست که اگر نخواهند تصادفاً چشم او به موضوعی خصوصی باز شود، می‌توانند برنامه‌ریزی شارد خود را خاموش کنند. این‌که به حس ادراکی شراکتی‌شان دسترسی نداشت، کمک می‌کرد... قلاب ابری او بدون این‌که به‌روزرسانی شود از پس تکنولوژی جدید برنمی‌آمد، به علاوه احتمالاً لازم بود به سیستم یک شارد وصل شود تا توان پردازش لازم برای آن را به دست آورد. اما این ممکن نبودنِ دسترسیِ فیزیکی... حدس می‌زد وقتی درخواست کرده بود که آیا می‌تواند از طریق چشم‌های آن‌ها ببیند، این موضوع کمک کرده بود. اغلب خلبان‌های او اجازه‌ می‌دادند وقتی نیاز داشت از طریق آن‌ها کشتی را ببیند. یکی از روش‌هایی بود که نشان می‌داد به او اعتماد دارند؛ یکی از روش‌هایی که، هر وقت خیلی درباره‌اش فکر می‌کرد، اعتماد آن‌ها مثل انفجاری درخشان و شکوفنده در سینه‌اش حس می‌شد.