معرفی و دانلود کتاب آخرین نفر از ما

معرفی کتاب آخرین نفر از ما

ماجرای سرگذشت موهوم و پنهان یک کودک یتیم. آدلائید دو کلرمون تونر، نویسنده و ژورنالیست معروف فرانسوی در دومین اثر داستانی بلند خود یعنی کتاب آخرین نفر از ما، جایزه‌ی‌ بزرگ رمان آکادمی فرانسه را از آن خود می‌کند. ورنر زیلش، قهرمان اصلی داستان، از دوران خردسالی به فرزند‌خواندگی پذیرفته شده و تاکنون که به سن جوانی رسیده هیچ‌گاه در پی کشف حقیقت خانوادگی خود نبوده است؛ اما آشنایی با دختری به نام ربکا، تصمیم او را دراین‌باره تغییر می‌دهد.

درباره‌‌ی کتاب آخرین نفر از ما

بعد از اولین قلم‌آزمایی ادبی روزنامه‌نگار اهل فرانسه، آدلائید دو کلرمون تونر (Adélaïde de Clermont-Tonnerre)، او در دومین رمان خود یعنی کتاب آخرین نفر از ما (Last Of Our Kind) بار‌ دیگر استعداد ویژه‌ی خود را به خوانندگان و منتقدان ادبیات نشان می‌دهد.

داستان رمان آخرین نفر از ما (Le dernier des nôtres)، در دهه‌های میانی قرن بیستم و در کوچه‌پس‌کوچه‌های منهتن روایت می‌شود؛ جایی که قهرمان و راوی اصلی داستان، ورنر زیلش، با دختر آرزو‌های خود ربکا دیدار می‌کند. اما نه جوانک داستان و نه معشوقه‌ی او، هیچ‌کدام از حوادث و رویداد‌هایی که سرنوشت، پسِ این دیدار ساده‌ی عاشقانه بر سر آن‌ها قرار خواهد داد، باخبر نیستند. تا قبل از این آشنایی، زندگی ورنر در سردرگمی و گذشته‌ای مبهم و غبار‌آلود خلاصه می‌شد. او خاطره‌ی چندانی از دوران کودکی خود نداشت و حتی پدر و مادر واقعی خود را نمی‌شناخت. ورنر در سال‌های ابتدایی زندگی به سرپرستی خانواده‌ای غریبه درآمده و این اتفاق، خط فاصله‌ی محکمی میان او و گذشته‌ی خانوادگی‌اش انداخته بود. با تمام این‌ها، فرزندخواندگی از آن دست مسائل نبود که آینده‌ی ورنر را به خطر بیندازد. او حالا پشت میز یکی از رستوران‌های محبوب شهر خود با دختری که شیفته‌اش شده بود صحبت می‌کرد و به‌نظر می‌رسید که هیچ‌چیز توان خدشه انداختن بر این عشق بی‌نظیر را نخواهد داشت. اما طولی نمی‌کشد که زندگی، چهره‌ی دیگر خود را برای جوان داستان رو می‌کند.

پس از سلسله‌ای از اتفاقات آشفته و ناراحت‌کننده‌، رابطه‌ی ورنر و محبوبش ربکا به لبه‌ی پرتگاهی لغزنده کشیده می‌شود. ورنر زیلش هیچ تصوری از دلایل پشت این اتفاقات و علت تیره‌وتار شدن رابطه‌‌اش ندارد. عشق او در آستانه‌ی فروپاشی‌ست و فرصت چندانی برای پایان دادن به ‌حجم سوالات بی‌جواب و احیا کردن این رابطه‌ی ازدست‌رفته باقی نمانده. ورنر به جست‌وجو می‌پردازد و سرنخ حوادث شوم زندگی خود را در گذشته‌ی پنهان خانواده‌اش دنبال می‌کند.

کتاب آخرین نفر از ما، داستانی پرحادثه و میخ‌کوب‌کننده درباره‌ی حوادث تاریخی و اجتماعی میانه‌ی قرن بیستم است؛ انعکاس تصمیمات بزرگی که تا سالیان سال سرنوشت نسل‌های بعد را نیز تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. آدلائید دو کلرمون تونر، ماجرای رمان خود را در دو خط روایی مجزا و در دو زمان و مکان متفاوت روایت می‌کند و خواننده با پیگیری سرنخ‌های متصل بین این دو قصه، آهسته‌آهسته به حقیقت پنهان پشت ماجرا پی می‌برد. قلم دراماتیک و پرشور و احساس خالق ماجرا و فرازوفرود‌های پیاپی داستان از دیگر دلایلی‌ست که کتاب آخرین نفر از ما را به انتخاب محبوب بسیاری از مخاطبان این‌سال‌های ادبیات داستانی تبدیل کرده است. این کتاب اولین‌بار در سال 2016 به انتشار درآمده و نسخه‌ی فارسی آن نیز با همکاری انتشارات دیدآور و ترجمه‌ی مهرانگیز شکاردنیار منتشر شده‌ است.

جوایز و افتخارات کتاب آخرین نفر از ما

• برنده‌ی جایزه‌ بزرگ رمان آکادمی فرانسه؛
• نامزد نهایی جایزه‌ی ادبی رنودو؛
• نامزد نهایی جایزه‌ی ادبی انترالیه؛
• برنده‌ی جایزه‌ی فوره ده لیوروده لیبرری فیلیگرن از کشور بلژیک؛
• برنده‌ی جایزه ACQUI STORIA.

در نکوداشت کتاب آخرین نفر از ما

• نویسنده رشته‌ای از رویداد‌های رازآلود، طنازانه و پراحساس را به هم گره می‌زند و شخصیت‌هایی خلق می‌کند که به‌سختی می‌توان از یاد برد. (نشریه‌ی Le Figaro)

کتاب آخرین نفر از ما برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های پرماجرا و رمز‌آلود و رمان‌های تاریخی، طرفدار روایت این رمان خواندنی نیز خواهند شد.

در بخشی از کتاب آخرین نفر از ما می‌خوانیم

مارکس ذاتاً حس آراستگی داشت و در این زمینه کاملاً تعلیم دیده بود. وقتی فقط هشت سال داشت، مادرش را از دست داده بود. آن زمان، پدرش فرانک هاورد در حال کار بر روی اولین پروژه‌های بزرگ ساختمان‌سازی‌اش بود. مدام در سفر بود و ذهنش درگیر ساختن بناهایی بود که گالری هنر مدرن معروف ونکوور و پل معلق ریو دو ژانیرو نمونه‌هایی از آن‌ها بودند. از این‌رو پسرش را به دستان بهترین معلم‌ها سپرده بود. درک او از آموزش، محافظه‌کارانه‌تر از نگرشش نسبت به فضا بود. به آن‌ها مسئولیت داده بود مارکس را به آرشیدوک تبدیل کنند. مارکس بلد بود برقصد، دست خانم‌ها را ببوسد و فرانسه حرف بزند، برعکسِ من که با وجود داشتن مادری اهل نرماندی به‌زور دو سه کلمه زبان قورباغه‌ها را بلغور می‌کردم. مارکس پیانو می‌زد، در بازی بریج و تنیس بی‌نظیر بود ورزشی که پانزده سال پیش باعث آشنایی ما شده بود تاریخ آمریکا، اروپا، هنرهای زیبا و معماری را به‌طور کامل می‌دانست. موجودی بود که با زمانِ در حال تغییر، سازگاری نداشت، یعنی انسانی بود که برای زندگی امروزی درست تربیت نشده بود. از زمانی که هوموساپینس‌ها از غارشان بیرون آمدند، دنیا هیچ‌وقت با کسی تعارف نداشته و مخصوصاً در نیویورک، داشتن صداقت و مهربانی فلج‌کننده‌ بود. تصمیم گرفته بودم دفاع‌ از خود را به او یاد بدهم. او هم وظیفه‌ی آدم‌کردن من را بر عهده گرفته بود.