معرفی و دانلود کتاب مراسم قطع دست در اسپوکن

معرفی کتاب مراسم قطع دست در اسپوکن

مردی که سال‌ها در پی دستی قطع شده بود! کتاب مراسم قطع دست در اسپوکن از جمله مشهورترین و جذاب‌ترین نمایشنامه‌های نوشته شده در دهه‌های اخیر است که توسط مارتین مک دونا نویسنده و فیلم‌ساز شهیر بریتانیایی خلق شد. این اثر برای نخستین بار در سال 2010 در کشور آمریکا به روی صحنه رفت و با استقبال بی‌نظیری مواجه شد.

درباره کتاب مراسم قطع دست در اسپوکن:

مارتین مک دونا از نام‌آشناترین چهره‌های ادبیات نمایشی جهان است که آثارش پس از شکسپیر بیشترین اجرا را در سالن‌های نمایشی لندن داشته‌اند. خشونت و طنز صریح و صادقانه در نمایشنامه‌هایش، باعث شده است تا او به یکی از منحصربه‌فردترین نویسندگان در دنیای تئاتر بدل شود.

مراسم قطع دست در اسپوکن (A behanding in Spokane)، عنوانِ یکی از مطرح‌ترین و البته، جسورانه‌ترین آثار اوست. در این نمایشنامه، ماجرای مردی به نام کارمایکل را خواهید خواند که برای یافتن دست خود که توسط گروهی بزهکار در نوجوانی قطع شده است، با چند جوان خرده‌خلافکار درگیر چالش‌هایی خشونت‌آمیز می‌شود. او دختر و پسری به نام‌های مریلین و توبی را در اتاق متلی کوچک حبس کرده و دست گمشده‌ی خود را از آن‌ها طلب می‌کند؛ چرا که توبی پیش از این ادعا داشت که دست کارمایکل را در اختیار دارد و حاضر است آن را در ازای قیمتی مناسب به وی بفروشد! اما ظاهرا این ادعای نه‌چندان صحیح، قرار است بهایی گزاف برای او به بار آورد؛ چرا که کارمایکل فردی نیست که بشود بر سرش کلاه گذاشت!

در نقد و بررسی نمایشنامه‌های مک دونا آن چه بیشتر به چشم می‌خورد تاکید فراوانش بر خشونت و رذیلت‌هاست. گروهی از منتقدین این بخش را مورد نکوهش قرار داده‌اند و گروهی دیگر این اتفاق را به این دلیل که هم چون آینه‌ای برای بازنمایی وضعیت جوامع کنونی انسانی است، می‌ستایند. باری مک دونا فارغ از تمام نقدهای مثبت و منفی که به آثارش می‌شود، هنرمندی بزرگ با ذهنی خلاق و مبدع است که دست به بازیگوشی هم می‌زند و آن را از فیلتر طنز عبور می‌دهد. جنس خشونتی که در آثار او مشاهده می‌شود را نمی‌توان از نوع خشونت‌های عریانی که مثلاً در آثار گاسپار نوئه دیده می‌شود، دانست.

مک دونا چه در کسوت فیلم‌ساز و چه در کسوت نویسنده همواره دغدغه اصلی‌اش خلق آثاری جذاب و منحصربه‌فرد است که با معیارهای زیبایی‌شناسی خودش نیز متناسب باشد. به همین دلیل می‌توان گفت برداشت‌های اخلاقی ظاهرا عمیق، توضیح چندان مناسبی برای جذابیت و اهمیت آثار او محسوب نمی‌شود. در ارزیابی نهایی، می‌توان گفت که طرحِ اصلیِ وقایع در کتاب مراسم قطع دست در اسپوکن، نسبت به سایر آثار مک دونا ساختاری ساده‌تر دارد؛ با این حال بسط ایده‌ی اصلی به طرزی بسیار هنرمندانه صورت گرفته و دیالوگ‌ها همچون همیشه، درخشان و کوبنده است.

کتاب مراسم قطع دست در اسپوکن مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به درام معاصر و طرفداران گونه‌‌ی کمدی سیاه، بی‌شک شیفته‌ی این اثر خواهند شد.

با مارتین مک دونا بیشتر آشنا شویم:

وی به سال 1970، در لندن و در خانواده‌ای ایرلندی به دنیا آمد. چهارده ساله بود که با دیدن یکی از آثار دیوید ممت بر صحنه‌ی نمایش، شیفته‌ی تئاتر شد و تصمیم گرفت نویسنده شود. تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد و با شور و شوقی وصف‌ناپذیر به نوشتن پرداخت. طی مدت زمانی کم، ده‌ها طرح و قصه‌ی سینمایی نوشت و برای هر تهیه‌کننده‌ای که می‌شناخت ارسال کرد؛ آثار او همگی بدون استثنا رد شدند! بعد از این روی به نمایشنامه‌نویسی آورد، و شش اثر خلق کرد که به سرعت شهرتی فراوان کسب کردند و بدل به کلاسیک‌های تئاتر انگستان گشتند. مشهورترین کار در میان این شش اثر، ملکه‌ی زیبایی لی‌نین نام دارد. از دیگر آثار مهم مارتین مک دونا (Martin McDonagh) می‌توان بدین عناوین اشاره کرد: «مرد بالشی، غرب غم‌زده، مأمورهای اعدام، یک ماجرای خیلی خیلی خیلی سیاه، جمجمه‌ای در کانه‌مارا.»

برخی از افتخارات مارتین مک دونا:

- برنده جایزه دایره جوایز منتقدان تئاتر برای نمایشنامه ملکه زیبایی لی‌نین
- برنده جایزه Drama Desk برای نمایشنامه ملکه زیبایی لی‌نین
- برنده جایزه لارنس الیویه برای نمایشنامه ستوان آینیشمور
- برنده بهترین نمایش‌نامه تازه منتشر شده در سال ۲۰۱۶ برای نمایش‌نامه مأموران اعدام
- برنده جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه اکشن
- نامزد دریافت سه جایزه اسکار
- در سال 2018 موفق به کسب سه جایزه BAFTA از چهار نامزدی و دو جایزه گلدن گلوب از سه نامزدی برای فیلم سه بیلبورد خارج از ابینگ میزوری

در بخشی از کتاب مراسم قطع دست در اسپوکن می‌خوانیم:

[اتاقِ هتل. لحظاتی بعدِ پایانِ صحنه‌ی یکم. چیدمانِ صحنه همان است؛ دست‌های بُریده کفِ کلِ اتاق، شمع دارد می‌سوزد، مَریلین و توبی دستبند زده شده‌اند به رادیاتور، و توبی پای تلفن.]

توبی: آره، اِه، ببخشید الان این‌جا نیستن. اِه، پیغام می‌ذارین براشون؟ [مکث] اِه، من دوستش‌اَم، از دوستانِ قدیمیش. [مکث] از صدام برمی‌آد سیاه‌پوست باشم؟ بله، سیاه‌پوست‌اَم. من سیاه‌پوست‌اَم، بله. من از دوستانِ سیاه‌پوستِ پسرتون‌اَم. [مکث] نه، هیچ‌چیزِ مشکوکی تو این قضیه نیست، من از دوستانِ سیاه پوستِ جدیدِ پسرتون‌اَم. من گفتم «قدیمی»؟ منظورم «جدید» بود. گوش کنین، چرا من فقط به‌محضِ این‌که اومد، بهش نگم با شما تماس بگیره، چرا فقط این کارو نکنم؟ [مکث] شما از رو درخت افتاده‌ین پایین؟ [مکث. دستش را روی گوشی می‌گذارد، می‌گردد رو به مَریلین] از رو درخت افتاده پایین. [مکث. برمی‌گردد سروقتِ گوشی] اوم...

مَریلین: ازش بپرس حالش خوبه.

توبی: حالتون خوبه؟ [گوش می‌کند] دیروز افتاده. قوزک‌هاش شکسته‌ن و از صورتش داره خون می‌آد و نمی‌تونه از رو زمین بلند شه. برا چی داشتین از درخت می‌رفتین بالا؟

مَریلین: بهش بگو زنگ بزنه آمبولانس. هِی! بعد هم بهش بگو زنگ بزنه پلیس بگه بیان این‌جا!

توبی: [مکث] بادکنک؟ کی بادکنکو گیر انداخته بود رو درخت؟ [مکث] باد؟ [مکث] شما چند سالتونه؟ [مکث] خب با این سِنتون نباید از درخت می‌رفتین بالا، یه بادکنکی اون بالاس، باید رفت بالا؟ خیلی خطرناکه، حتا برا جوون‌ها. [مکث] داد نمی‌زنم سرتون، من دارم سعی می‌کنم کمکتون کنم. [مکث] داد نمی‌زنم سرتون. [مکث] اَنجِلا، من که داد نمی‌زنم سرت، می‌زنم؟ [مکث] وای خواهش می‌کنم گریه نکن. گوش کن، من فکر می‌کنم تو الان باید زنگ بزنی آمبولانس بیاد و بعد هم که پسرت برگشت، ما می‌تونیم بهش بگیم... [مکث] چی؟ یاروهای آمبولانسی چیو پیدا می‌کنن تو خونه؟ [مکث] می‌تونی به من بگی. [مکث] ولی حرفِ ما الان سرِ سلامتیِ توئه. داره از صورتت خون می‌آد، این بَده اَنجِلا، هر وضعی هم که اون‌جا داشته باشه. روی قوزک‌هات. [مکث] خواهش می‌کنم گریه کردنو بذار کنار. [مکث] قرار نیست بمیری. [مکث] قرار نیست بمیری. [مکث] اَلو؟! [مکث] اَلو اَنجِلا؟! [صدای تَقِ قطع شدنِ تماس می‌آید و بعد بوقِ آزاد. توبی همان‌طور سرِ جایش مانده، تلفنِ قطع‌شده توی دستش.]