معرفی و دانلود کتاب صوتی بخش D

معرفی کتاب صوتی بخش D

شاید هیچ دشمنی به خطرناکی کسی که زمانی دوست صمیمیتان بوده، نباشد! فریدا مک فادن که از او به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین نویسندگان آمریکایی یاد می‌شود، در کتاب صوتی بخش D داستانی مخوف از بخش اصلی بستری بیماران روانی تعریف می‌کند که در آن اتفاقات شومی در جریان است...

درباره‌ی کتاب صوتی بخش D

فریدا مک فادن (Freida McFadden) استاد نوشتن رمان‌های رازآلود و پرکشش است؛ کسی که تخصصش در حوزه‌ی پزشکی و آسیب‌های مغزی را جایی در میان تاروپود داستان‌هایش به کار گرفته تا رمان‌هایی خلق کند که هنگام خواندنشان مو به تنتان سیخ می‌شود! اولین عنصری که در هنگام خواندن (و یا شنیدن!) کتاب‌های فریدا مک فادن با آن روبه‌رو می‌شوید، ابهام و یا رازآلودی است که به نوعی به ویژگی بارز آثار او تبدیل شده‌ است. مخاطب در داستان‌های مک فادن، بی‌آنکه خودش مطلع باشد، جایی در میان زمین و هوا معلق است و با هر اشاره‌ی کوچکی به ابهام و سردرگمی‌اش افزوده می‌شود. به بیان بهتر با پیشروی داستان‌های این نویسنده، متوجه می‌شوید که یک جای کار می‌لنگد و حالا باید منتظر باشید و ببینید که هر راز، کی و کجا برملا می‌شود. با آنکه فریدا مک فادن از ابهام برای اتصال نقاط مختلف سیر داستانی استفاده کرده، اما این رازهای متعدد باعث بدفهمی و کند شدن روند پیشروی قصه نشده‌اند.

حالا مک فادن در کتاب صوتی بخش (Ward D) قصه‌ای را روایت کرده که بیش از آثار قبلی‌اش، به سرگردانی میان حال و گذشته مبتلاست و وحشتی از جنس ترس از روان‌پریشی به مخاطب القا می‌کند. اگر دقیق‌تر به هر اتفاق ترسناکی که در دنیا رخ داده نگاه کنید، ردپای یک بیماری روانی را در هر کدام می‌بینید؛ حالا اگر این بیماری روانی به روابط تاریک گذشته و کینه نیز آلوده شده باشد، می‌تواند به یک فاجعه بدل شود، یعنی همان چیزی که امی برنر، شخصیت اصلی کتاب صوتی بخش D، از وقوعش وحشت دارد.

امی برنر دختر جوانی است که در دانشکده‌ی پزشکی تحصیل می‌کند. روزهایش با مطالعه‌ی دروس سخت و وقت گذراندن در محوطه‌ی دانشگاه می‌گذرد و بعد از مدت‌ها، زندگی چهره‌ی آرامش را به او نشان داده. بعید به نظر می‌رسد که در حاشیه‌ی امن تحصیل و متمرکز بودن بر روی اهداف شخصی، سروکله‌ی کابوس‌های تاریک گذشته دوباره پیدا شود، ولی امی برنر چندان خوش‌شانس نیست و دست تقدیر او را به جایی می‌برد که سال‌ها پیش امی قسم خورده دیگر هیچ‌وقت پایش را به آنجا نگذارد.

وقت کارآموزی دانشجویان پزشکی فرا رسیده و آن‌ها را به صورت تصادفی، به مراکز درمانی مختلفی می‌فرستند تا از نزدیک، برخی مهارت‌های پایه‌ی پزشکی را یاد بگیرند. برای کارآموزی در بیمارستان روانی، قرعه به نام امی برنر می‌افتد. او در کمال ناباوری به نام محل خدمت جدیدش نگاه می‌کند و می‌داند که چاره‌ای جز پذیرفتن آنچه اتفاق افتاده ندارد. این اولین باری نیست که امی پا به این بیمارستان می‌گذارد؛ ده سال پیش هم وقتی برای آخرین بار به ملاقات صمیمی‌ترین دوستش آمده بود، مجبور شد که دقایقی را در فضای سرد و بی‌روح بخش روانی این بیمارستان بگذراند. همان موقع که با وحشت در حال خارج شدن از این بیمارستان بود و صدای فریادهای دوستش را می‌شنید که می‌گفت: «امی تو باید اینجا بستری می‌شدی»، می‌دانست که دیگر هیچ‌وقت پایش را به این بیمارستان نخواهد گذاشت. و حالا تقدیر او را مجبور کرده که مدتی نسبتاً طولانی را در همان کابوس سپری کند.

روزها می‌گذرند و امی با تنش فراوان، دوره‌ی کارآموزی‌اش را طی می‌کند. او خوشحال است که حداقل هنوز آن دوست صمیمی را ندیده؛ جید، همان دختری که هنوز هم طنین فریادهایش در گوش امی مانده. او جایی در بخش D بستری است. بخش D مخصوص بیماران خطرناک است، جایی که ورود و خروج به آن حتی برای پزشکان و کارآموزان نیاز به یک کد محرمانه دارد و در طول شیفت‌ها، تنها برای دلایل اضطراری می‌توان از آن خارج شد. تقدیر تا همین‌جا نیز ثابت کرده که با امی سر ناسازگاری دارد، ولی وقتی نوبت شیفت شب در بخش D به نام امی می‌افتد، او می‌فهمد که هیچ راه گریزی از این اقبال شوم ندارد.

بخش D مثل همیشه ساکت و آرام است. همه‌چیز درست مثل یک روز و یک هفته و یک ماه قبل به نظر می‌رسد. تا اینکه در یک لحظه، جرقه‌ی اتفاقات مشکوکی می‌خورد؛ ساکنان بخش D، چه پزشکان و چه بیماران، بی‌آنکه اثری از آن‌ها به جا بماند، یک‌به‌یک ناپدید می‌شوند و هیچ‌کس نمی‌فهمد که چه اتفاقی در حال رخ دادن است...

کتاب صوتی بخش D کاری از نشر صوتی ماه آوا و انتشارات کوله پشتی است. این کتاب را با ترجمه‌ی مریم علیزاده میلانلو و گویندگی سپیده مالمیر می‌شنوید.

کتاب صوتی بخش D برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به رمان‌های ترسناک با تم روان‌شناختی علاقه‌مندید، شنیدن این کتاب را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب صوتی بخش D می‌شنویم

بخش روانی در طبق‌ی نهم بیمارستان است.

جلوی مجموعه‌ای از درهای فلزی و سنگین آسانسورها ایستاده‌ام. نمی‌دانم که می‌خواهم آسانسور سریع‌تر برسد یا نه. اگر زود نیاید، دیرم می‌شود؛ اما از طرفی، هر لحظه‌ای که اینجا منتظر آسانسور می‌ایستم، معنایش این است که مجبور نیستم آن زمان را در بخش روانی حبس شوم. خب، این‌هم حرفی است.

همان‌طور که منتظرم، گوشی تلفنم در جیب شلوار اسکرابم به صدا درمی‌آید. فکر اینکه به‌زودی دیگر نمی‌توانم از تلفنم استفاده کنم، در نوع خودش وحشتناک است. مثل این است که دست‌هایم را قطع کنند. گیریم که این نشان‌دهنده‌ی وابستگی ناسالمم به تلفن همراهم است؛ اما برایم مهم نیست. من به تلفنم نیاز دارم. آنجا چه‌جور جایی است که تلفن آنتن ندارد؟ غیرانسانی است.

از جیب عمیق شلوار اسکراب آبی‌ام گوشی تلفنم را بیرون می‌آورم و امیدوارم پائولین، دستیار اداری بخش روانی، باشد و گفته باشد به‌هرحال نیازی به من برای پوشش بخش D ندارند. اما البته که پائولین نیست. مامانم است.

عالی است.

فهرست مطالب کتاب صوتی