معرفی و دانلود کتاب کالیگولا

معرفی کتاب کالیگولا

واقعه‌ای تلخ رخ می‌دهد و امپراتور روم، دیوانه می‌شود. قتل و کشتار آدم‌ها، برایش به تفریحی لذت‌بخش تبدیل شده و هیچ درد و عذاب وجدانی را حس نمی‌کند. کتاب کالیگولا نمایشنامه‌ای تاریخی نوشته‌ی آلبر کامو است که ما را با دگردیسی شخصیت قیصر روم و خشونت بی‌حدومرز او آشنا می‌کند؛ اما به ما اجازه نمی‌دهد این امپراتور بیچاره را که زندگی برایش بی‌معنا شده و همه چیز را پوچ می‌بیند قضاوت کنیم. کامو ما را به نظاره می‌نشاند تا تغییر یک انسان به دیکتاتوری خون‌خوار را ببینیم.

درباره‌ی کتاب کالیگولا

منطق و انسانیت، هرازگاهی با یکدیگر در تضاد هستند. بسیاری از افراد قاطع و منطقی، مهربان نیستند، مثل سلطان مسعود غزنوی که به‌محض به سلطنت رسیدن، حسنک وزیر را به دار آویخت. این کار در تاریخ لکه‌ی ننگی است و باعث بدنامی او شد؛ اما این خود حسنک وزیر بود که پیش از به سلطنت رسیدن مسعود به او گفته بود: «اگر وقتی تخت ملک به تو رسد، حسنک بر دار باید کرد.» شاید کار نیکوتر این بود که سلطان از کشتن وزیر مملکت‌دوست و شایسته‌اش چشم‌پوشی کند، اما او ترجیح داد چندان مهربان نباشد و قاطعانه برخورد کند. یکی از معروف‌ترین افرادی که باوجود کارهای سراسر شر و قتل‌ها و خون‌ریزی‌هایش نمی‌توانیم از او متنفر باشیم، کالیگولا، امپراتور قدرتمند و خون‌ریز روم است. کتاب کالیگولا (Caligula) زندگی او را از نگاه آلبر کامو (Albert Camus) که فیلسوف و نویسنده‌ی قابل‌تحسین قرن 20 است، روایت می‌کند.

کالیگولا پادشاه خوبی بود. عادل بود و به خون‌ریزی و غارت مردم علاقه‌ای نداشت، اما آدمی با یک حادثه‌ی تلخ به‌کلی دگرگون می‌شود. این حادثه‌ی دهشتناک برای کالیگولا، مرگ خواهرش دروسیلا بود. تجربه‌ی سوگ می‌تواند آدم را خرد کند و اخلاق و عواطفش را به یغما ببرد و این فاجعه‌ای بود که بر سر اطرافیان کالیگولا آمد. پس از مرگ دروسیلا، دوران حکومت وحشت آغاز می‌شود. کالیگولا دیگر به زندگی اهمیتی نمی‌دهد، نه به زندگی خود و نه حیات دیگران. پوچی مطلق هر چه که هست، کالیگولا آن را تمام‌وکمال چشیده است و دیگر هیچ‌چیز او را غمگین و متأثر نمی‌کند. گویی عواطف او نیز همراه با دروسیلا مدفون شده است. قیصر روم با درباریانش به‌صراحت سخن می‌گفت و از اینکه بگوید: «تنها شباهت اعدام‌ها با یکدیگر در بی‌اهمیت بودن همه‌ی آن‌هاست.» ابایی نداشت. درباریان می‌دانند که در صف قتل ایستاده‌اند و هیچ امداد و نجاتی برای آن‌ها که دستانشان به انواع جنایت و خیانت آلوده است، از آسمان نخواهد آمد. آلبر کامو این حس را شخصاً تجربه نکرده است، اما او در قرنی زندگی کرده که هیتلر و استالین در آن زندگی می‌کردند و به‌خوبی می‌داند یک دیکتاتور خون‌خوار و سرکوبگر چه شخصیتی دارد.

آلبر کامو شخصیت حقیقی «امپراتور دیوانه» روم را با کمی تلخیص به ما معرفی می‌کند. مردی که نمی‌دانیم شیطان است یا آدمی معمولی که دنیا و تمام آدم‌ها برایش با هیچ مساوی‌اند! او از بدی کردن هیچ هدفی نداشت. آدم‌ها و موجودات او را عصبانی می‌کردند و نخستین واکنش او در برابر خشم، فرمان قتل بود. خواه یا ناخواه باید پذیرفت هنگامی که حس پوچی و قدرت بی‌حدوحصر در یک فرد وجود داشته باشد، نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود جز نابودی و ویران شدن همه چیز. بااین‌حال آلبر کامو توانسته است کتاب کالیگولا را به‌گونه‌ای بنویسد که نتوانیم این پادشاه خودرأی را قضاوت کنیم.

کتاب کالیگولا با ترجمه‌ی امیر لاهوتی در نشر جامی منتشر شده و در دسترس مخاطبان گرامی قرار گرفته است.

کتاب کالیگولا برای چه کسانی مناسب است؟

شاید اگر می‌توانستیم بر ماشین زمان سوار شویم و زندگی جنایتکاران تاریخ را از نزدیک ببینیم، کمتر از آن‌ها متنفر بودیم و حتی ممکن بود به ایشان حق بدهیم. کتاب کالیگولا این فرصت را به ما می‌دهد تا شخصیت کالیگولا، امپراتور روم را واکاوی کنیم و حوادثی را که موجب شد تا به دیکتاتوری جنایتکار تبدیل شود را بدانیم. نمایشنامه‌ی کالیگولا برای علاقه‌مندان به نمایشنامه‌خوانی، تاریخ و فلسفه جذاب خواهد بود.

در بخشی از کتاب کالیگولا می‌خوانیم

اسکیپیون جوان: (او هم ناراحت است، در حالتى میان نفرت و احساس مبهمى دودل مانده است) من منظومه‌هایى سروده‌ام قیصر.
کالیگولا: درباره چه؟
اسکیپیون جوان: نمى‌دانم قیصر. درباره طبیعت، گمان مى‌کنم.
کالیگولا: (آسوده‌تر) موضوع زیبا و وسیعى است. طبیعت با تو چه کرده است؟
اسکیپیون جوان: (قیافه مى‌گیرد و با حالتى تمسخرآمیز و شرور.) مرا از اینکه قیصر نشده‌ام تسلى مى‌دهد.
کالیگولا: آه! و تصوّر مى‌کنى آیا مى‌تواند مرا از اینکه قیصر شده‌ام دلدارى بدهد؟
اسکیپیون جوان: (با همان قیافه) حقیقتا او زخم‌هایى سخت‌تر از این هم درمان کرده است.
کالیگولا: (به طرز عجیبى ساده) زخم؟ تو این را با بدجنسى مى‌گویى. آیا براى این است که پدرت را کشته‌ام؟ با وجود این، اگر مى‌دانستى که چقدر این کلمه پرمعناست. زخم! (با تغییر لحن) فقط نفرت است که مى‌تواند مردم را باشعور و عاقل کند.
اسکیپیون جوان: (خشن) من به سؤال تو درباره طبیعت جواب دادم.

کالیگولا نشنیده. به اسکیپیون نگاه مى‌کند. بعد ناگهان دست‌هایش را مى‌گیرد و او را به زور در جلو پاهاى خود مى‌نشاند و چهره او را در میان دست‌هایش مى‌گیرد.
کالیگولا: شعرت را برایم بخوان.
اسکیپیون جوان: نه، قیصر، خواهش مى‌کنم.