معرفی و دانلود کتاب کالیگولا: نمایشنامه در چهار پرده

معرفی کتاب کالیگولا: نمایشنامه در چهار پرده

کتاب کالیگولا که اولین و بهترین نمایشنامه‌ی آلبر کامو برنده جایزه نوبل ادبیات است؛ دوران امپراطوری پسری کم سن و سال در کشور روم را به تصویر می‌کشد که به دلیل خام بودن، روان‌پریشی و دیوانگی‌اش دست به جنایت‌های بزرگی می‌زند. داستان این نمایشنامه برگرفته از اسناد تاریخی است.

درباره‌ی کتاب کالیگولا:

کتابی که در دست دارید نمایشنامه‌ی جذابی‌ست که اولین بار در سال 1945 به روی صحنه رفت و افراد زیادی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داد. این اثر تاکنون به زبان‌های زیادی ترجمه شده است و جزو یکی از بهترین آثار نمایشی محسوب می‌شود.

آلبر کامو در این کتاب ماجرای دوران حکومت امپراطور دیوانه و خونخواری به نام کالیگولا (Caligula) را به تصویر می‌کشد که در سن 21 سالگی پادشاه روم شد. او در ابتدای حکومت خود عدل را در کشور برقرار نمود و برای خوشحال کردن مردم مالیات‌ها را حذف کرد. اما این دوران درخشان فقط 6 ماه طول کشید. چرا؟

کالیگولا عاشق خواهر خود به نام دروسیلا بود و در نهایت هم با او ازدواج کرد. اما پس از مدتی دروسیلا از دنیا می‌رود و کالیگولا پس از این اتفاق به جنون و دیوانگی می‌رسد. او جنایت‌های بزرگی انجام می‌دهد و کشور روم را تبدیل به جهنمی غیرقابل تحمل می‌کند. آنطور که تاریخ‌نویسان رومی می‌گویند: پادشاه به همسران درباریان و خویشاوندانش تجاوز می‌کرد و کشتن آدم‌ها جزو سرگرمی‌های او شده بود. گفته‌هایی از خود او در تاریخ بسیار شهرت دارد: «کاش همه‌ی مردم روم به یک نفر تبدیل می‌شدند تا من می‌توانستم با یک ضربه‌ی شمشیر سرشان را جدا کنم و آن‌ها را بکشم».

خام بودن، دیوانگی و روان‌پریشی او، این سوال را برای ما ایجاد می‌کند که چطور ملت روم با داشتن فرهنگ و تمدنی درخشان و فیلسوف‌هایی بزرگ پذیرفتند تا چنین فردی به عنوان امپراطور در کشور حکومت کند و سرنوشتشان را به دست یک انسان روان‌پریش بسپارند؟!

کامو این نمایشنامه را در سال‌هاى جنگ نوشت و اولین‌بار در سال 1945 روى صحنه آمد. او کالیگولا را به‌ عنوان شخصیت اصلى نمایشنامه‌اش به این دلیل انتخاب کرد تا به‌ طور غیرمستقیم نشان دهد چگونه ملتى با تمدنى بالا و داشتن کسانى مانند گوته، شیلر، بتهوون، افسارش را به‌ دست فردی حقیر، پرعقده و خون‌خوارى مانند هیتلر سپرد تا دنیا را به خاک و خون بکشد، جان میلیون‌ها آدم بى‌گناه را بگیرد و آن‌ همه ویرانى به‌ بار بیاورد که دودش تا حد زیادى به‌ چشم خود ملت آلمان هم رفت.

کامو در هر سه نمایشنامه‌اش: دادگسترها، کالیگولا و حکومت نظامى، اشاره‌اش به همین موضوع است، یعنى وقتى ملتى اختیار جان، مال و کشورش را به‌ دست یک نفر مى‌سپارد، که البته آن فرد هم به زور و با ایجاد رعب و وحشت و خفقان قدرت را به دست مى‌گیرد، چه نتایجى به‌ بار مى‌آورد.

کامو هم از آن‌جا که آدم مبارزى بود و نمى‌توانست بى‌عدالتى‌ها و رنج و شکنجه‌هایى را که توده‌ى مردم در سراسر دنیا تحمل مى‌کردند، نادیده بگیرد، نه‌ تنها به مبارزه‌ى علنى دست زد بلکه در همه‌ى آثارش با اشاره به این رویدادها مى‌کوشد ذهن آدم‌ها را روشن کند تا دوباره سرنوشت‌شان را این‌گونه دربست در اختیار یک فرد نگذارند.

نکوداشت‌های کتاب کالیگولا:

- جهشی شجاعانه به دل تئاتر معناباختگی. (Advocate)
- تجربه‌ای شگفت انگیز و سوررئال. (Book Crazy)
- داستانی پوچ گرایانه و مسحورکننده درباره‌ی مردی گرفتار در جنونی ویران‌گر. (Fantastic Fiction)

کتاب کالیگولا برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای تمام افرادی که به آثار آلبر کامو علاقه دارند و از خواندن نمایشنامه لذت می‌برند، مناسب خواهد بود.

با آلبر کامو بیشتر آشنا شویم:

نویسنده‌ی این کتاب یکی از داستان‌نویسان برجسته‌ی قرن بیستم است که آثارش تا به امروز در محافل ادبی و فلسفی مورد تحلیل قرار می‌گیرند. آلبر کامو (Albert Camus) در سال 1913 چشم به جهان گشود و پدرش در جنگ جهانی اول کشته شد. او در خانواده‌ای بی‌بضاعت بزرگ شد و در دبیرستان به کمک یکی از معلمانش ادامه تحصیل داد.

کامو در نوجوانی وارد حیطه‌ی فوتبال شد و بسیار هم موفق بود اما در نهایت به دلیل ابتلا به بیماری سل این حرفه را ترک نمود. او کتاب‌های متعدد و باارزشی از خود به جای گذاشت و در نهایت موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات شد.

در بخشی از کتاب کالیگولا می‌خوانیم:

سناتورها، ازجمله یکى از آن‌ها که بسیار سالخورده است در یکى از تالارهاى کاخ گرد آمده‌اند و همگى حالتى عصبى دارند.
نخستین سناتور باز هم خبرى نیست.
سناتور سالخورده نه صبح خبرى بود و نه عصر.
دومین سناتور از سه روز پیش هیچ خبرى نداریم.
سناتور سالخورده پیام‌رسان‌ها مى‌روند، پیام‌رسان‌ها برمى‌گردند. سرى تکان مى‌دهند و مى‌گویند: «هیچى.»
دومین سناتور سرتاسر دشت بررسى شده، هیچ کارى نمى‌شود کرد.
نخستین سناتور چرا پیشاپیش باید نگران شویم؟ صبر کنیم. شاید همان‌طور که رفته همان‌طور هم برگردد.
سناتور سالخورده دیدمش که از کاخ بیرون رفت. نگاه عجیبى داشت.
نخستین سناتور من هم آن‌جا بودم و از او پرسیدم چه‌اش شده.
دومین سناتور جوابى داد؟
نخستین سناتور فقط یک کلمه «هیچى.»
هلیکن، درحالى‌که دارد پیاز مى‌خورد، وارد مى‌شود.
دومین سناتور (همچنان عصبى.) این وضع نگران‌کننده است.
نخستین سناتور سخت نگیرید، همه‌ى جوان‌ها این‌طورى هستند.
سناتور سالخورده البته، با بالارفتن سن، این‌ها همه فراموش مى‌شوند.
دومین سناتور این‌طور تصور مى‌کنید؟
نخستین سناتور امیدوار باشیم فراموش کند.
سناتور سالخورده البته، آدم یکى را که از دست مى‌دهد، درعوضش ده‌تا پیدا مى‌کند.
هلیکن چه‌گونه به این فکر افتادید که پاى عشق در میان است؟
نخستین سناتور فکر مى‌کنید چه علت دیگرى داشته باشد؟
هلیکن شاید مشکل کبدى یا خیلى ساده انزجار از هر روز دیدن قیافه‌ى شما. آدم هم‌دوره‌اى‌هایش را اگر گهگاه قیافه و دک و پوزشان را تغییر دهند، بهتر مى‌تواند تحمل‌شان کند. ولى نه، چیزى عوض نمى‌شود، همان آش است و همان کاسه.