معرفی و دانلود کتاب وامپیر

معرفی کتاب وامپیر

کتاب وامپیر نقدی خواندنی از فیلم‌شناس خوش‌نام دیوید رادکین بر فیلم خون‌آشام است. خوانندگان و علاقه‌مندان به دنیای سینما می‌توانند در این پژوهش ناب شاهد مراحل ساخت و پردازش این فیلم جاودانه‌ی سینمای وحشت باشند. نویسنده‌ی کتاب در طول پنج فصل خوانندگان خود را با تصاویر و اطلاعات دسته‌اولی از ماجرای آفریده شدن فیلم وامپیر همراه می‌کند و آن‌ها را به دل جزئیات و پشت‌صحنه‌ی این اثر هنری می‌برد.

درباره‌‌ی کتاب وامپیر

دوست‌داران سینمای کلاسیک و تماشاگران فیلم‌های ژانر وحشت و ترسناک قطعا نام فیلم خون‌آشام و شخصیت مخوف و البته به‌یادماندنی آن را به‌خاطر دارد. حتماً بسیاری از این طرفداران مشتاق هستند تا از ماجرای ساخته شدن این فیلم و عوامل پشت‌صحنه‌ی آن باخبر شوند. اگر شما نیز جزو این گروه هستید خوب است سری به کتاب وامپیر (Vampyr) بزنید؛ چرا که دیوید رادکین (David Rudkin) قرار است در دل این روایت، شما را با جزئیات شگفت‌انگیزی از ساخت و تولید این فیلم همراه کند.

فیلم وامپیر، اثری از فیلم‌ساز دانمارکی، کارل تئودور درایر (Carl Theodor Dreyer) و از اولین آثار سینمایی ساخته‌شده در ژانر خون‌آشام است. این فیلم در سال 1932 منتشر شد و بعد از آن منبع الهام آثار هنری مختلفی با همین مضمون گردید. اما راز جاودانه و بی‌تکرار بودن فیلم وامپیر چیست؟ چه نکته یا عاملی توانست هزاران هزار مخاطب را به سالن‌ سینماها بکشاند و آن‌ها را به پرده‌ی نقره‌ای میخکوب کند؟ جواب این سوالات را باید از دیوید رادکین، مولف کتاب وامپیر پرسید.

کتاب وامپیر از پنج بخش اصلی شکل گرفته؛ این فصل‌ها قرار است همانند یک بازدید جادویی از صحنه‌ی فیلم و مراحل ساخت آن عمل کند. در این گشت‌وگذار سینمایی با شخصیت فیلم‌ساز و خالق اصلی اثر آشنا می‌شوید؛ جایگاه فیلم وامپیر را در طول کارنامه‌ی هنری کارگردان آن بررسی می‌کنید؛ چالش‌های ساخت اثر را از زاویه‌ای دیگر تماشا می‌کنید و به خوانش و بینشی نو درباره‌ی این اثر هنری دست می‌یابید.

از ویژگی‌های جذاب کتاب وامپیر، نقطه‌نظرات ویژه و نگاه تیزبین نویسنده‌ی آن بر روی جزئیات فیلم و نقش اثرگذار هرکدام است. دیوید رادکین به‌خوبی نقاط پررنگ و شاخص فیلم را دست‌چین می‌کند و ما را از زوایای پنهان و کم‌ترپرداخته‌شده‌ی فیلم باخبر می‌سازد. او در این کتاب، دیدگاه سینمایی را با نگرش روان‌شناختی و فرمی ترکیب می‌کند تا درنهایت تصویر دقیق و حرفه‌ای‌تری از وسعت این فیلم به دست مخاطب دهد.

دیوید رادکین از سینماشناسان شناخته‌شده و از نمایشنا‌مه‌نویسان برجسته‌ است. او همچنین دستی در ترجمه دارد و در کتاب وامپیر نیز به‌خوبی طبع خود را در زمینه‌ی نقد‌نویسی می‌آزماید. کتاب وامپیر اولین‌بار در سال 2005 منتشر شد و نسخه‌ی فارسی آن بعد‌ها با نام «خون‌آشام» نیز به ترجمه درآمد. نسخه‌ی پیش‌روی شما کاری از انتشارات علمی و فرهنگی است که با ترجمه‌ای از سجاد غلامی تقدیم نگاهتان می‌شود.

کتاب وامپیر برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به نقد و بررسی فیلم، دوست‌داران سینمای وحشت و مشتاقان فیلم‌های کلاسیک ترسناک مخاطب پروپاقرص این اثر خواهند شد.

در بخشی از کتاب وامپیر می‌خوانیم

اینکه دکتر برای حفظ جانش به آسیاب پناه ببرد، از منظری روایی بی‌توجیه و دلبخواهی به ‌نظر می‌رسد؛ اما اینکه او اتفاقی و ناشیانه به باتلاق برسد نیز همان‌قدر توجیه‌ناپذیر است. (بدون داشتن فیلمنامۀ نهایی نمی‌دانیم که آیا صحنۀ باتلاق از لحاظ روایی زمینه‌چینی شده بود یا نه)؛ اما به یک معنا به هیچ وجه بی‌توجیه نیست: دکتر تصمیم گرفته که به آسیاب بیاید. مرگ او غنایی شاعرانه دارد. عامل مرگ او، که آسیاب و محفظه‌های قیف‌مانند را به ‌کار می‌اندازد، آن‌گونه که انتظار داریم، پدر خانواده، که برای داوری‌ آمده، نیست. شکی نیست که عامل مرگ، خدمتکار پیر است که کلاه سیاهش را بر سر گذاشته است (نمای 437، 449، 451). سفیدی ریزش آبشاروار آرد نیز از لحاظ بصری خفقان‌آور است. سفید، رنگ قربانیان خون‌آشام است که خونشان کشیده شده است. همچنین رنگ سفید بافت غالب پس‌زمینۀ فیلم را در اکثر صحنه‌ها شکل می‌دهد. در واپسین کادانس فیلم، همچون نور گمراه‌کننده‌ای که به چشمان مخاطب می‌رسید و بیانگر تاریکی بود، در اینجا نیز ظلماتِ مرگ، رنگِ سفید مرگباری به خود می‌گیرد.

تصاویر فرار گری و ژیزل نیز دقتی شاعرانه دارند. دیدیم که چگونه وامپیر (آن‌گونه که به‌ دست ما رسیده است) به هر دلیلی داستان مرد و زن شخصیت‌پردازی‌شده‌ای نیست که یکدیگر را پیدا کرده و دلباخته شده باشند. قهرمانان مرد و زنِ وامپیر را که «ژولین وست» و رینا مندل نقش‌هایشان را ایفا می‌کنند، از هر نظر باید فطرتی زنانه و مردانه دانست که از اسارت و بندگی به سوی نفی آن می‌گریزند. زیبایی تصویر پایانی آن دو در همین نکته نهفته است. مه بامدادی که روی رودخانه و در اطرافشان تنوره می‌کشد شبیه تودۀ سفیدرنگی است که در آسیاب دکتر را در خود فرو برده است، اما برای گری و ژیزل به مهی رهایی‌بخش بدل می‌شود. این‌طور به نظر می‌رسد که در دل مه، این دو خود، در آستانۀ خیال و وهم ایستاده‌اند، و صدایشان که کمک می‌طلبد، ناهمگونی منخلعِ غریبی دارد. صدای مردی از آن سوی رودخانه پاسخ می‌دهد.

فهرست مطالب کتاب

مجموعۀ خوانش فیلم
فصل اول: کارل تئودور درایر (1889-1968)
فصل دوم: تعیین جایگاه وامپیر در سینمای درایر و خاستگاه‌های آن
فصل سوم: «دشواری» وامپیر
فصل چهارم: وامپیر: به‌ سوی خوانشی از اثر
فصل پنجم: سفر به سوی گورهایمان
پی‌نوشت‌ها
عوامل فیلم