معرفی و دانلود کتاب مغاک سن سباستین

معرفی کتاب مغاک سن سباستین

دو منتقد هنری در کتاب مغاک سن سباستین نوشته‌ی مارک هیبر، با یک نقاشی اسرارآمیز از دوران رنسانس روبه‌رو می‌شوند. این رمان با طنزی ظریف و نگاهی موشکافانه به روابط انسانی، دوستی عمیق این منتقدان را به تصویر می‌کشد. داستانی که با حقیقتی پیچیده در زیرِ لایه‌های هنر، پول و قدرت همراه است. این اثر برنده‌ی جایزه بهترین کتاب‌ از کتابخانه‌ی عمومی نیویورک شده است.

درباره‌ی کتاب مغاک سن سباستین

تصور کنید وارد فضایی می‌شوید که بینش و اندیشه با هنر گره خورده است؛ جایی که نه‌تنها داستانی روایت می‌شود، بلکه لایه‌های عمیق‌تری از انسانیت و هنر در هم تنیده شده‌اند. کتاب مغاک سن سباستین (Saint Sebastian's Abyss) اثر مارک هیبر (Mark Haber)، مجالی است برای بروز پیچیده‌ترین سوالات درباره‌ی هنر و زندگی. کتابی که نه‌فقط برای کسانی که به هنر علاقه‌مندند، بلکه برای هر کسی که به جستجوی معنا در زندگی می‌پردازد، ارزشمند می‌نماید.

این داستان شما را به تماشای ذهنیت دو منتقد هنری دعوت می‌کند. آن‌ها با بررسی یک نقاشی از دوره‌ی رنسانس به نام مغاک سن سباستین، خود را درگیر تأملی فلسفی می‌کنند. این نقاشی و رمز و رازهای آن، در مرزی باریک بین عینیت و ذهنیت حرکت می‌کند؛ از سوی دیگر، تعاریف معمول از هنر و تأثیر آن بر ذهن و روح انسان را به چالش می‌کشد. در داستان، مارک هیبر توانسته است با ترکیبی از طنز و تفکر نقادانه، پرسش‌هایی درباره‌ی هنر، دوستی و حتی مرگ را مطرح کند.

مخاطب در طول داستان با کاراکترهایی روبه‌رو می‌شود که شاید درظاهر فقط منتقدان هنری باشند، اما حقیقت این است که آن‌ها آینه‌ای در مقابل زندگی می‌گیرند و رمز و رازهای آن را منعکس می‌کنند. ما نیز مانند این منتقدان، غالباً در جستجوی معنا هستیم؛ تلاش می‌کنیم تا چیزی فراتر از روزمرگی پیدا کنیم. و مارک هیبر در کتاب مغاک سن سباستین نشان می‌دهد که چگونه این جستجو گاهی به مبارزه‌ای پیچیده و تمام‌نشدنی تبدیل می‌شود.

یکی از جنبه‌های بسیار جالب این کتاب، حس دلهره و انتظاری است که در طول داستان وجود دارد. این اثر ما را همزمان به دنیای هنر و نقد هنری وارد می‌کند و به‌آرامی داستانی پیچیده‌تر را برایمان باز می‌گشاید. درحالی‌که دو منتقد به دنبال کشف معنای نقاشی مغاک سن سباستین هستند، خواننده نیز با آن‌ها قدم به قدم به سوی پایانی غیرمنتظره پیش می‌رود.

مارک هیبر در رمان مغاک سن سباستین به شکلی هنرمندانه و بدون تظاهر، باب مسائلی همچون دوست‌یابی، تعهد به هنر و حتی مرگ را به شکلی نزدیک به روی خواننده می‌گشاید. او با تکیه بر طنزی ریز و دقیق، فضایی خلق می‌کند که مخاطب را در هر لحظه با سوالات جدیدی روبه‌رو می‌کند. انتشارات نیماژ با ترجمه‌ی نوشین سلیمانی این اثر را به شکلی دقیق و زیبا به خوانندگان فارسی‌زبان عرضه کرده است.

جوایز و افتخارات کتاب مغاک سن سباستین

• منتخب سردبیر نقد کتاب نیویورک تایمز؛
• بهترین کتاب سال 2022 از نگاه کتابخانه‌ی عمومی نیویورک؛
• حضور در فهرست ماهانه‌ی Indie Next؛
• منتخب کتاب‌های تابستان 2022 از دید پابلیشرز ویکلی؛
• در فهرست کتاب‌های موردعلاقه‌ی Literary Hub.

نکوداشت‌های کتاب مغاک سن سباستین

• رمان طنز مارک هیبر به بررسی دوستی، اختلاف و آشتی دو منتقد می‌پردازد که تمام دوران کاری‌شان را به نقد نقاشی قرن شانزدهمی از سن سباستین اختصاص داده‌اند؛ اثری که هردو آن را بی‌نهایت زیبا می‌دانند، اما دلایل متفاوتی برای این زیبایی دارند. این رمان به دنبال یافتن این است که هنر چگونه می‌تواند ما را به اوج یا افراط برساند. (نیویورک تایمز)
• کتاب مغاک سن سباستین سؤالات بزرگی را مطرح می‌کند که هم قلب و هم مغز را درگیر می‌کند. این کتاب کم‌حجم مارک هیبر به تمایز احتمالی بین هنر و غیرهنر، همچنین به ماهیت اقتدار و نخبه‌گرایی می‌پردازد. (بروکلین ریل، اندرو اروین)

کتاب مغاک سن سباستین برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب مغاک سن سباستین اثر مارک هیبر برای افرادی مناسب است که به هنر، نقد هنری و تاریخ هنر علاقه دارند. همچنین، مخاطبانی که به دنبال داستان‌هایی با موضوعاتی چون دوستی، مرگ، و دغدغه‌های انسانی همراه با طنز و تمثیل‌های عمیق هستند، از این کتاب لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب مغاک سن سباستین می‌خوانیم

اشمیت درمورد هنر، جایگاه هنر در زندگی فرد، اینکه چطور باید به هنر فکر کرد، چطور باید درموردش نوشت و حتی بازتاب هنر در خصوصی‌ترین افکار انسان، نظراتی واثق و مشخص داشت. به‌عقیده‌ی او و منی که با او هم‌عقیده بودم، هنر باید رکن اصلی و محور تمام جهان فرد باشد. اشمیت برای افرادی که برای هنر بالاترین احترام را قائل نبودند، وقتی نمی‌گذاشت و این‌جور افراد را کم‌هوش و خارج‌ازگود قلمداد می‌کرد. این‌طور احساس می‌کرد که با آن‌ها هیچ نقطه‌ی مشترکی نداشت. راهی هم برای ارتباط‌گیری با آن‌ها وجود نداشت و بنابراین حتی کوتاه‌ترین مکالمات با ‌آن‌ها اتلاف‌وقت بود. ارج‌ ننهادن به هنر و قبول‌نداشتن آن به‌عنوان عالی‌ترین دستاورد انسان رد صلاحیت فوری برای یک دوستی به حساب می‌آمد. دغدغه‌ی خفیف‌تر او آن‌هایی بودند که هنر را صاحب جایگاهی رفیع و فخیم می‌دانستند، اما تنبل یا خام‌دست بودند و نمی‌توانستند از هنر بنویسند و درباره‌ی آن تفکر کنند. اشمیت برای این افراد بسیار متأسف بود؛ چراکه به‌قول خودش قلب آن‌ها در جای درستی بود، اما هوش کافی نداشتند تا بتوانند این راه را با اعتمادبه‌نفس ادامه دهند. و ازاین‌رو اشمیت بیشتر به‌حال این افراد تأسف می‌خورد تا اینکه بخواهد از دایره‌ی دوستی خود خارجشان کند؛ هرچند آن‌ها را اصلاً جدی نمی‌گرفت.

اشمیت به‌طرز غریبی و آشکارا از همسران من متنفر بود؛ هم از اولی و هم از دومی. همین‌طور ممکن است در فروپاشی هر دو ازدواجم دستی داشته باشد. می‌گویم به‌طرز عجیبی، چون حلقه‌ی دوستانم همه از تنفر اشمیت از همسر اول و دومم باخبر بودند. وقتی همسر اولم سر شام برای اشمیت اعتراف کرد که در هنر و خصوصاً نقاشی چیز جالب و خاصی نمی‌بیند، اشمیت چهره در هم کشید، چنگالش را روی میز گذاشت و به‌ طور دراماتیکی آه کشید. بعدش عذرخواه شد و توضیح داد قرار ‌ملاقاتی را که فراموشش شده بود به‌طور ناگهانی و بدون توجیهی به یاد آورده؛ البته کاملاً واضح هم بهمان فهماند که قرارملاقاتی در کار نیست.