معرفی و دانلود کتاب محکوم به حبس در انزوا: داستان بلند

معرفی کتاب محکوم به حبس در انزوا: داستان بلند

کتاب محکوم به حبس در انزوا اثری از وحیدرضا مژدی است. این اثر در واقع یک داستان بلند از نویسنده‌ی ایرانی است که بر محور درون‌مایه‌هایی چون مرگ، تنهایی و اندوه نوشته شده است. این کتاب به‌صورت اول‌شخص روایت می‌شود و می‌تواند مخاطبان را با ذهن مخدوش و غم‌زده‌ی شخصیت اصلی داستان آشنا سازد. در این داستان بلند، سرگذشت شخصیتی را می‌خوانید که میان خود و دیگران فاصله انداخته و در رنج جانکاه تنهایی گذران عمر می‌کند.

درباره‌ی کتاب محکوم به حبس در انزوا

شخصیت‌های درمانده و افسرده که خود را در تنهایی‌شان غرق می‌کنند، یکی از عناصر و نشانه‌های آشنای ادبیات پس از دوران جنگ جهانی دوم در جهان است. اما در ادبیات ایران، این صادق هدایت بود که با داستان‌ها و کتاب‌های خود، به‌خصوص «بوف کور»، یک لحن و نوشتار حزن‌انگیز را وارد نثر داستان‌گویی ایران کرد. نوشتاری که خود صادق هدایت نیز از فرانتس کافکا الهام گرفته بود. کتاب محکوم به حبس در انزوا به قلم وحیدرضا مژدی، داستانی بلند است که می‌خواهد درونیات تاریک و خاص یک شخصیت جداافتاده را روایت کند.

همان‌طور که در عنوان این داستان بلند به آن اشاره شده، انزوا و حبس به‌عنوان یک ترکیب توصیفی و استعاره‌ای در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. در واقع، برای وحید مژدی، مسئله‌ی انزوا و دوری جستن از دیگران باعث شده تا شخصیت اصلی در درون چاهی خودساخته به جان‌کندن و هذیان‌گویی افتد. این داستان ، تلاش دارد تا بیش از هر چیز، این شخصیت متمایز و افکارش را به مخاطبان منتقل کند. به‌واقع، با خواندن این کتاب به درون یک شخصیت متمایز می‌روید و با درونیات تاریک و فوران اندیشه‌ها و احساسات وی آشنا می‌شوید.

کتاب محکوم به حبس در انزوا را می‌توان اثری قابل‌احترام و تحسین‌برانگیز خطاب کرد. اثری که به‌عنوان یک داستان پنجاه‌وچهار صفحه‌ای، موفق می‌شود فرم‌های ادبی و تمهیدات داستان‌گویی را به‌درستی اتخاذ کند و روایت خود را در موقعیت و لحظه‌ی مناسب به پایان برساند. با خواندن این کتاب، شما با داستانی روبه‌رو می‌شوید که بیشتر بر محوریت توصیفات حسی شخصیت اصلی بنا شده و رخدادهای روایی در آن کم‌رنگ است؛ بنابراین اگر به دنبال داستانی با روایت اول‌شخص هستید که با توصیفات خاص شما را تحت‌تأثیر قرار دهد، کتاب محکوم به حبس در انزوا نوشته‌ی وحیدرضا مژدی را بخوانید. این اثر توسط نشر امتیاز منتشر شده است.

کتاب محکوم به حبس در انزوا برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این اثر به طرفداران داستان‌ها و رمان‌های ایرانی توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب محکوم به حبس در انزوا: داستان بلند می‌خوانیم

اتاق همانند من در انزوا به سر می‌برد و از تاریکی درد می‌کشید. تنها دوست من در اتاق چراغ‌نفتی کوچکی بود که نور و گرمایش را بی‌منت فدا می‌کرد و هیچگاه تمام نمی‌شد. چند سالی بود که خود را در آن وضع یافته بودم و کم‌کم به زندگی در آن جا عادت کرده بودم. زندگی، واژه‌ای که هیچکس نمی‌تواند آن را معنا کند جز کسانی که در پوچی مطلق به‌سر می‌برند. آن‌ها خوب می‌دانند که چیزی که تا‌به‌حال انجام داده‌اند نامش زندگی نیست، پس به مقدار اندکی نسبت به دیگر افراد از علم بیشتری در خصوص معنی زندگی برخوردارند. همان‌ها که در سکوت رنج برده‌اند و فریادهایشان، اشک‌هایشان است. همان‌ها که در اتاقی سه‌درچهار غرق در خشم ناشی از سکوت زیادی‌اند. من نیز چنین بودم. چندین سال با یک چراغ‌نفتی کوچک زندگی کرده بودم و هرگاه به کف دستانم خیره می‌شدم از ترس خود را خیس می‌کردم. چرا انسان اینگونه از مردن می‌ترسد؟ اگر من اینگونه نمی‌بودم تا به حال چندین بار خود را کشته بودم. اما حالا که پنجره باز شده است باید پرواز کرد. من صبر کرده‌ام و هیچگاه جوابی دریافت نکرده‌ام. می‌خواهم پرواز کنم.

به گوشه‌ی اتاق رفتم. خسته بودم، طوری که انگار کوه‌ها کنده‌ام و حالا زنجیرها را از دستان و پاهایم رها کرده‌اند و برای مدت کوتاهی مجال استراحت یافته‌ام. در کنج اتاق نشستم، و زانوهایم را در بغل گرفتم و به نور چراغ چشم دوختم. نمی‌دانستم باید به چه فکر کنم. در آن حوالی تمامی افکار من به بنبستی نگران کننده ختم می‌شد و هیچ دروازه‌ای به سوی سعادت در آن نمیافتم. چندین روز بود که توانی در ذهن نداشتم و کلافه شده بودم. نور چراغ گوشه‌ی اتاق آنقدر کم‌رنگ بود که نمی‌توانست دیگر کنج‌ها را روشن کند. من در آن تاریکی پناه برده بودم به نیستی مطلق. به هیچ. به راستی که می‌نگریستم به چیزی که وجود ندارد. زنده بودم اما در آن جا زندگی وجود نداشت.