معرفی و دانلود کتاب ماکارونی با سس مشاعره

معرفی کتاب ماکارونی با سس مشاعره

کتاب ماکارونی با سس مشاعره به قلم زهره مسکنی، داستانی جذاب و روان را برای مخاطبان نوجوان بازگو می‌کند و دغدغه‌ها و چالش‌هایی را پیرامون زندگی چند نوجوان به نمایش می‌گذارد. نویسنده از مشکل کم‌تحرکی نوجوانان در عصر دیجیتال و نیاز آن‌ها به کتاب‌خوانی و دیگر هیجانات و احساسات آن‌ها صحبت می‌کند.

درباره‌ی کتاب ماکارونی با سس مشاعره

داستان کتاب ماکارونی با سس مشاعره حول محور چند نوجوان دختر و پسر می‌گردد که هرکدام با مشکلات این سن بحرانی دست به گریبانند. منیژه با خانواده‌اش به خانه‌ای جدید نقل مکان کرده‌اند. زهره مسکنی از همان سطور اول با روایت داستان از دید منیژه، روحیات او را نشان می‌دهد و پدر، مادر و خواهرش، مژگان، را معرفی می‌کند. مخاطب در ابتدا دقیقاً نمی‌داند منیژه چندساله است، اما از حرف‌ها و اظهار نظراتش می‌فهمد که در سنین نوجوانی به سر می‌برد. منیژه به‌ناگاه خود را در میانه‌ی انبوه‌ کارتن‌ها در خانه‌ای ناآشنا می‌یابد و فکرِ رفتن به مدرسه‌ای که هیچ دوستی در آن ندارد، آشفته‌اش می‌کند. تنها چیزی که خوشحالش می‌کند این است که دیگر اتاق خودش را دارد و مجبور نیست با مژگان اتاقش را شریک شود.

گرسنگی اولین چیزی است که شخصیت منیژه را به مخاطب می‌شناساند. او به دنبال غذا، چهار طبقه را پایین می‌رود و با دیدن سبد خوراکی‌ها در صندوق عقب ماشین، همانجا خوردن را شروع می‌کند. در ادامه نیز با ورود خاله سیمین با کتلت‌های معروفش به خانه، دست و پایش را گم می‌کند و سر سفره دلی از عزا درمی‌آورد. نویسنده به‌مرور تصویر شخصیت منیژه را کامل‌تر می‌کند. او در پایان روز و پس از نوشتن چند صفحه‌ی ابتدایی رمان، حالا این نوجوان شکمو را جلوی آینه قرار می‌دهد و وضعیت ظاهری‌اش را از زبان خود منیژه توصیف می‌کند: «دیدن شکم برآمده و موهای آشفته و چشم‌های خسته حالم را گرفت.»

واکنش‌های پدر و مادر منیژه به پرخوریِ او و انکار منیژه برای تبرئه‌ی خودش، به مخاطب می‌فهماند که این پرخوری و چاقی قرار است یک مشکل جدی در رمان ماکارونی با سس مشاعره باشد.‌ زهره مسکنی شخصیت دیگر رمانش را با ویژگیِ شیطنت به مخاطب معرفی می‌کند؛ کسی که از دیوار راست بالا می‌رود و موجب آزار دیگران می‌شود. شخصیت سوم داستان کسی است که نقش مادر را ایفا می‌کند، او وظیفه‌ی تذکر دادن به دو شخصیت دیگر را دارد و گویی نقش سرپرستشان را ایفا می‌کند. درام اصلی از جایی آغاز می‌شود که نفر چهارمی ورود می‌کند، کسی که با سه نفر قبلی تفاوت ویژه‌ای دارد.

سبک زندگی جدید، آسیب‌های زیادی بر همه‌ی آدم‌ها به‌خصوص نوجوانان وارد آورده است. آن‌ها در سنی حساس هستند که عادات و رفتارشان می‌تواند تعیین‌کننده‌ی ادامه‌ی مسیر زندگیشان باشد. بنابراین آموزش سبک زندگی صحیح یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌هایی است که می‌توان درمورد نوجوانان داشت. کتاب ماکارونی با سس مشاعره داستان ساده و روانی را تعریف می‌کند و مشکلات و مسائل نوجوانان را به‌طور غیرمستقیم و با شیوه‌ی بیانی جذاب به تصویر می‌کشد. مخاطب ضمن همراه شدن با داستان، دغدغه‌هایش را در آن جست‌وجو می‌کند و در آخر می‌تواند پاسخ صحیحی برای آن‌ها پیدا کند.

کتاب ماکارونی با سس مشاعره از سوی نشر پیدایش روانه‌ی بازار شده است.

کتاب ماکارونی با سس مشاعره برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب خطاب به نوجوانان نوشته شده و سرشار از نکات مفید و آموزنده است.

در بخشی از کتاب ماکارونی با سس مشاعره می‌خوانیم

از دست سهراب عصبانی بودم که روز آرزوهایم را خراب کرده بود. هم دلم نمی‌آمد بهش بد و ‌بیراه بگویم و هم حس مبهمی داشتم که تقصیر آن حالِ ناخوش را می‌انداخت گردن او. با خودم فکر می‌کردم کاش همان موقع مثلاً می‌نوشتم ای وای ببخشید این استیکر را اشتباه فرستادم. دست‌کم بعدش ناچار بود یک کلمه برایم بنویسد و همان یک کلمه هرچه بود این‌جوری من را به هم نمی‌ریخت. او حق نداشت با سکوتش روز موعودم را خراب کند، حتی اگر من نباید آن استیکر را می‌فرستادم. اصلاً مریم بهادری راست می‌گفت که پسرها وقتی خیلی بهشان احترام بگذاری پررو می‌شوند. باید بهشان کم‌محلی کرد تا قَدرَت را بدانند. تا خانه با خودم حرف می‌زدم. وارد راهروی طبقه‌ی سوم که شدم مژگان را دیدم که آمده بود بیرون و ایستاده بود کنار نرده‌های طبقه‌ی چهارم. تا من را دید داد زد: «برنده نشدی؟!» و من با خودم فکر کردم خوب شد مسابقه را بردم وگرنه الان وسط این پله‌ها در جواب فریاد این وروجک چه خاکی باید توی سرم می‌ریختم؟ سریع خودم را رساندم بالا، هلش دادم توی خانه و گفتم: «چرا داد می‌زنی؟!»

با عجله به مامان سلام کردم و رفتم توی اتاق و در را بستم. کوله را پرت کردم روی تخت و موبایلم را از کشو درآوردم. گروه سه‌نفره‌ی مشاعره غرق ایموجی‌های خنده و شادی و کیک و گل و بادکنک بود، و پانزده پیام نخوانده که همگی بعد از رسیدن ستاره به خانه ارسال شده بود. معلوم بود که سهراب منتظر نتیجه‌ی مسابقه بوده و تا ستاره را دیده آمده توی گروه. هیچ واکنشی درباره‌ی استیکر صبح من آنجا نبود. سهراب کلی پیام صوتی و نوشتاری گذاشته بود که یک نگاه کلی به همه‌یشان آبی بود روی آن‌همه آتش اضطراب و خشم و بداخلاقی. دیگر آرامِ آرام بودم و تازه انگار آن موقع بود که متوجه شدم مسابقه را برده‌ام.