معرفی و دانلود کتاب لیان دخت

معرفی کتاب لیان دخت

کتاب لیان دخت نوشته‌ی ثریا شیری، روایتگر داستان زندگی دختری به نام سلیمه است. او در بوشهر زندگی می‌کند و رویاهای بزرگی در سر می‌پروراند. سلیمه برای رسیدن به رویاها و آرزوهایش می‌بایست در برابر خانواده و اهالی یک شهر بایستد. سلیمه مسیری پرپیچ و تاب را در پیش رو دارد که در این مسیر مشکلات همچون طوفانی جان‌کاه به سوی او هجوم می‌آورند. هر بار که از پس یکی از مشکلات برمی‌آید مشکل جدیدی قد علم می‌کند. آیا سلیمه بر مشکلات زندگی‌اش فائق خواهد آمد؟ آیا او خواهد توانست به خواسته‌هایش دست یابد؟ داستان در شهر بوشهر رقم می‌خورد و در ضمن آن به آداب و رسوم این شهر اشارتی می‌شود که این امر جذابیت کتاب حاضر را دوچندان نموده است.

کتاب لیان دخت مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به داستان‌ها و رمان‌های ایرانی مخاطبین اصلی این کتابند.

در بخشی از کتاب لیان دخت می‌خوانیم

چشم‌غرّه‌ام را که دید، فهمید که موقعیت خوبی برای شوخی‌کردن نیست. تا چیپس و تخمه و آب‌معدنی را برداشتیم، یوسف خودش را رساند و کارت بانکی‌اش را تحویل فروشنده داد. بااینکه این‌جور وقت‌ها همیشه معترض بودم که چرا او دست‌به‌جیب می‌شود؛ اما قند در دلم آب می‌شد وقتی رفتارهای حمایتگرانه‌اش را می‌دیدم و در آن‌لحظه حتّی استرس مواجهه با افراد آشنا هم نمی‌توانست شیرینی رفتارهای مردانه و حمایتگرانه‌ی یوسف را به کامم زهر کند. با سقلمه‌ای که سلما به پهلویم زد، فهمیدم که با لبخندی کاملاً مسخره به یوسف خیره شده‌ام. خودم را جمع‌وجور کردم و چشم‌غرّه‌ای به سلما که خنده‌ی ریزی داشت رفتم و با فاصله‌ای که خیلی هم مشکوک نباشد، پشت‌سر یوسف راه افتادیم. به سالن ساحل که رسیدیم، کسی از پشت‌سر سلام کرد. هر سه باهم به‌سمت صدا برگشتیم: پسری با ته‌ریش و تی‌شرت سورمه‌ای‌رنگ و شلوار جین.

موهایش کمی بلند بود که به یک سمت شانه کرده بود و لبخند گشادی هم روی لب‌هایش بود. در نگاه اوّل انتظار داشتم کمی بیشتر مأخوذبه‌حیا باشد و حدّاقل استرس را از نگاهش بخوانم؛ اما کاملاً خون‌سرد روبه‌روی ما ایستاده بود و دستش را به‌سمت یوسف دراز کرده بود. شک نداشتم یوسف هم مثل من حسّ خوبی از اوّلین برخورد نگرفته است؛ اما ظاهراً نظر سلما چیز دیگری بود. یوسف که به خودش آمد و دستش را در دست پسر گذاشت، من هم از فرصت استفاده کردم تا در نقش خواهربزرگه رسالتم را انجام دهم و برای چندمین‌بار در آن شب چشم‌غرّه‌ای نثار سلما کنم.