معرفی و دانلود کتاب صبحانه در تیفانی

معرفی کتاب صبحانه در تیفانی

کتاب صبحانه در تیفانی نوشته‌ی ترومن کاپوتی، داستانی جذاب درباره‌ی شخصیتی پیچیده بنام «هالی گولایتلی» است. هالی دختری زیبا، خوش‌ذوق، شیک‌پوش و خوش‌گذران است؛ اما در کنار این صفات، او دختری گم‌شده و تنهاست که به دنبال یافتن یک مکان واقعی برای زندگی است؛ جایی مانند فروشگاه تیفانی که به او احساس خانه بودن بدهد. این کتاب به عقیده‌ی بسیاری بهترین اثر ترومن کاپوتی است.

درباره‌ی کتاب صبحانه در تیفانی

اثری که پیش روی شماست، با نام صبحانه در تیفانی (Breakfast at Tiffany's)، از زبان یک راوی نوشته شده است که هالی، شخصیت اصلی داستان را زیر نظر دارد. او از همان ابتدا مسحور زیبایی و جذابیت هالی شده و هرچه بیشتر با او آشنا می‌شود، بیشتر به او علاقه‌مند می‌شود. شروع داستان به پاییز سال 1943 برمی‌گردد، راوی که ناشناس است، با هالی گولایتلی آشنا می‌شود. او به‌تازگی به یک آپارتمان در منهتن نقل‌مکان کرده و با هالی همسایه شده است. هالی دختری روستایی است که حالا در نیویورک در یک کلاب شبانه مشغول است و از طریق معاشرت با مردان ثروتمند امرارمعاش می‌کند. آن‌ها او را به باشگاه و رستوران می‌برند و به او پول و هدایای گران‌قیمت می‌دهند. هالی امیدوار است بتواند خود را متقاعد سازد تا با یکی از آن‌ها ازدواج کند، اما به هیچ‌کدام از آن‌ها دل‌بسته نمی‌شود.

در ادامه‌ی رمان ما با راوی آشنا می‌شویم که دوستی خود با هالی گولایتلی را بازگو می‌کند و روزبه‌روز بیشتر به هالی علاقه‌مند می‌شود. او خود رویای نویسندگی دارد اما تمام وقتش صرف هالی می‌شود؛ که البته بی‌دلیل هم نیست؛ هالی دارای شخصیتی پیچیده است، او بسیار اهل خوش‌گذرانی است، اما روحیاتی مادرانه دارد. او مراقب دیگران است، نیتی خیر دارد و سعی دارد کسی را قضاوت نکند. در ازای صد دلار به زندان می‌رود و از شخصی به اسم سالی توماتو دیدن می‌کند و پیغام‌های او را به وکیلش منتقل می‌کند. هالی در پاسخ به هشدار راوی مبنی بر خطرناک بودن این ملاقات با گشاده‌رویی می‌گوید آقای توماتو پیرمردی مهربان است که به یک هم‌صحبت نیاز دارد. هالی نمی‌خواهد پرده از زندگی شخصی و گذشته‌اش بردارد و می‌خواهد به هر شکل از گذشته‌ی خود فرار کند؛ تنها چیزی که از گذشته هالی می‌دانیم وجود برادری به اسم فرد است که در ارتش کار می‌کند و هالی دل‌تنگ اوست.

در کتاب صبحانه در تیفانی نوشته ترومن کاپوتی (Truman Capote) ما با انبوهی از شخصیت‌ها آشنا می‌شویم که دائماً به آپارتمان هالی رفت‌وآمد می‌کنند. هالی وسیله‌ی زیادی در آپارتمانش ندارد؛ گویی ساکن آنجا نیست. در ادامه می‌فهمیم که چگونه مغازه‌ی تیفانی تنها جایی است که به او احساس خانه می‌دهد؛ او را در مواقعی که مضطرب یا گیج است آرام می‌کند. این بُعدهای متمایزهای شخصیت هالی رمان را تبدیل به یکی از جذاب‌ترین نوشته‌های قرن بیستم کرده است. پس‌از اینکه هالی متوجه کشته شدن برادرش در جنگ می‌شود به‌کلی تغییر می‌کند دیگر شور و شوق سابق را ندارد و برای ازدواج با شخصی که به‌تازگی باهم آشنا شده‌اند برنامه‌ریزی می‌کند؛ اما زندگی روی خوشی به هالی نشان نمی‌دهد و ملاقات او از توماتو برایش دردسرساز می‌شود.

در کتاب صبحانه در تیفانی، شما با شاهکاری در تاریخ ادبیات مواجه می‌شوید. رمانی کوتاه اما تأثیرگذار بر بسیاری از نویسندگان که متن روان و بیان شیوای آن خواننده را تا انتها به‌پای خود می‌کشاند. هالی برای همیشه از شخصیت‌های مهم تاریخ ادبیات به‌حساب می‌آید. درباره‌ی هالی مقالات و پژوهش‌های زیادی شده است که جنبه‌های مختلف شخصیت هالی را نشان می‌دهد. این کتاب با ترجمه زهرا حسینی کهنوج توسط انتشارات سپاس عرضه گردیده است.

اقتباس‌های فرهنگی از کتاب صبحانه در تیفانی

فیلم صبحانه در تیفانی در سال 1961 به کارگردانی بلیک ادواردز و بازی آدری هپبورن ساخته شد. این فیلم با تغییراتی نسبت به کتاب به روی پرده سینما رفت. همچنین در سال 1966 نمایشی موزیکال با اقتباس از کتاب به نام هالی گولایتلی در بوستون آمریکا ساخته شد که بازنویسی این اثر را ادوارد آلبی انجام داد. سه سال پس از اقتباس موزیکال یعنی در سال 1969 یک برنامه‌ی تلویزیونی به نام هالی گولایتلی ساخته شد که در آن جک کروشن بازی می‌کرد؛ کروشن نقشی را بر عهده داشت که در اقتباس سینمایی حذف شده بود.

از کتاب صبحانه در تیفانی دو اقتباس به‌صورت اجرای صحنه‌ای صورت گرفته است که هردو به کارگردانی شان ماتیاس است؛ او اجرای اولش را بر اساس نمایشنامه‌ی ساموئل آدامسون تنظیم کرد که در سال 2009 در لندن اجرا شد و اجرای دوم بر اساس نمایشنامه‌ای از ریچارد گرینبرگ بود که در سال 2013 در برادوی اجرا شد. در این اجرا امیلیا کلارک نقش هالی گولایتلی را بر عهده داشت.

نکوداشت‌های کتاب صبحانه در تیفانی

• ترومن کاپوتی کامل‌ترین نویسنده‌ی نسل من است. او بهترین جملات را کلمه به کلمه و با ریتم می‌نویسد. (نورمن میلر، نویسنده‌ی صاحب‌سبک آمریکایی)
• شخصیت هالی دارای روحیه‌ای سرگردان و بی‌تفاوت، مستقل، رؤیاپرداز و به‌دنبال خوشبختی است. من را یاد لیلی جین بابیت از داستان کوتاه او، کودکان و تولدشان می‌اندازد. (ماری رودیسیل)
• شخصیت هالی ادای دین خوبی از ترومن کاپوتی به استادش کریستوفر ایشروود است. (اینگرید نورتون، ماهنامه‌های باز؛ نقد هنر و ادبیات)

کتاب صبحانه در تیفانی مناسب چه کسانی است؟

کتاب صبحانه در تیفانی برای علاقه‌مندان به داستان‌های کلاسیک و عاشقانه بسیار جذاب خواهد بود؛ به‌علاوه‌ی اینکه شخصیت‌پردازی و لایه‌های عمیق شخصیتی هالی، خواندن این کتاب نه‌چندان بلند را به تجربه‌ای دل‌چسب بدل خواهد کرد.

با ترومن کاپوتی بیشتر آشنا شویم

رومن گارسیا کاپوتی که در سال 1925 در نیواورلئان متولد شد، رمان‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس و بازیگر آمریکایی بود. بسیاری از داستان‌های کوتاه، رمان‌ها و نمایشنامه‌های او به‌عنوان آثار کلاسیک ادبی موردستایش قرار گرفته‌اند. او در چهارده‌سالگی شروع به نوشتن داستان‌های کوتاه کرده بود که برخی از آن‌ها منتشر شد. او در پانزده‌سالگی مدرسه را ترک کرد و برای نیویورکر کار کرد که اولین و آخرین شغل معمولی او بود. پس از نیویورکر، کاپوتی دو سال را در مزرعه‌ای در لوئیزیانا گذراند و در آنجا کتاب «صداهای دیگر، اتاق‌های دیگر» (1948) را نوشت. ترومن کاپوتی در اوت 1984 درگذشت.

در بخشی از کتاب صبحانه در تیفانی می‌خوانیم

او برگی را نوازش کرد، گویی که نمی‌دانست چه جوابی باید بدهد. مردی ظریف‌جثه با موهایی زبر و سفید، چهره‌ای استخوانی و کشیده‌ که بیشتر به آدمی با قدی بلندتر می‌آمد تا او. پوستش که دائماً آفتاب‌سوخته بود، اکنون حتی سرخ‌تر هم شده بود. او گفت: «‌نمی‌تونم دقیقاً بگم خبری شده. منظورم اینه که نمی‌دونم. به همین خاطر نظرت رو می‌خوام بدونم. اجازه بده برات یه نوشیدنی درست کنم. یک ترکیب جدید که بهش فرشته سفید میگن». چندین نوشیدنی رو با‌هم ترکیب کرد. وقتی‌که داشتم نوشیدنی را سر می‌کشیدم، جو بل ایستاده بود و قرص نعناع می‌مکید و آنچه باید به من می‌گفت در ذهنش مرور می‌کرد. سپس گفت: «آقای یونیوشی، همون آقای ژاپنی رو به خاطر داری؟»

من که آقای یونیوشی را کاملاً به خاطر می‌آوردم، بلافاصله گفتم: «همون کالیفرنیایی». او عکاس یکی از مجلات تصویری بود و آن روزها که من ساکن آن آپارتمان بودم، او هم در واحدی در آخرین طبقه زندگی می‌کرد.

- حواسم رو پرت نکن. منظورم این بود که می‌دونی که کی رو می‌گم؟ خب. دیشب جناب یونیوشی خوش و خندون اومد اینجا. فکر کنم دو سالی می‌شد که ندیده بودمش. به‌نظرت تو این دو سال کجا بوده؟

- آفریقا.

صدای قرچ قروچ قرص نعناع در دهان جو بل قطع شد و چشمانش ریز شدند. سپس گفت: «تو از کجا می‌دونستی؟»

- در وینچل خواندم.

که عین حقیقت را هم گفتم. او کشوی دخلش را باز کرد و پاکتی بیرون آورد.

- خیله‌خب، پس لابد این یکی رو هم تو وینچل خوندی؟

در پاکت نامه سه عکس کم‌و‌بیش یکسان، البته از زوایای مختلف گرفته شده بود. مرد سیاه‌پوست ظریف و قد‌بلندی، دامن پارچه‌ای به تن داشت و با ‌لبخندی خجولانه و در‌عین‌حال مغرورانه بر لب، مجسمه چوبی عجیب و غریبی را در دستانش نشان می‌داد، مجسمه‌ای حکاکی‌شده از سر یک دختر، با موهایی براق که همچون مو‌های پسرها کوتاه شده بود.