معرفی و دانلود کتاب سینما

معرفی کتاب سینما

سینما رابطه‌ای بی‌همتا با فلسفه دارد و می‌توان گفت سینما یک آزمایش فلسفی است. اما نسبت میان فلسفه و سینما چیست؟ کتاب سینما شامل جستارهای آلن بدیو، یکی از متفکران این حوزه‌ است که با گزینش و مقدمه‌ی آنتوان دوباک گرد آمده است. وی در این جستارها از منظر فلسفه به سینما نگاه می‌اندازد و سینما را از ابعاد مختلف بررسی و مطالعه می‌کند. این متن که در گروه کتاب‌های سینما و نظریه فیلم قرار دارد، حاصل جستارهای بیش از نیم قرن این متفکر در باب سینما می‌شود.

درباره‌ی کتاب سینما

«سینما اندیشیدنی است که تولید واقعیت می‌کند.» این گفته به‌ طور کامل رویکرد آلن بدیو را به سینما نشان می‌دهد. آلن بدیو (Alain Badiou) از اندیشمندانی است که به رابطه‌ی سینما و فلسفه می‌پردازد. وی از سن پایین با ایده‌ی سینما به مثابه‌ی ناقل اندیشه بار آمد و در طول سال‌ها فعالیت برای مجلات بی‌شماری قلم زد. کتاب سینما (Cinema) شامل جستارهایی از آلن بدیو می‌شود که از اواخر دهه‌ی 1950 تا به امروز را در بر می‌گیرد. وی در این جستارها از رابطه‌ی خود با سینما می‌گوید و تفسیری همه‌جانبه از سینما به دست می‌دهد.

یکی از دستاوردهای بارز آلن بدیو از مطالعه در زمینه‌ی رابطه‌ی سینما و فلسفه، در عنوان‌های «دیالکتیک حکایت»، «فیلم به مثابه‌ی ماشین فلسفی» و «سینما مثابه‌ی مظهر دموکراسی» بازتاب یافته است. در این جستارها، بدیو ایده‌ی فیلم به مثابه‌ی نوعی پیکربندی محسوس از حقیقت جهان را گسترش می‌دهد. به عقیده‌ی آلن بدیو فیلم‌ها فکر می‌کنند و وظیفه‌ی فیلسوف است که این تفکر را رونویسی کند. پرسشی که در بطن روایت بدیو از سینما نهفته است، این است: «موضوعی که فیلم به آن شکل بیانی می‌دهد، چیست؟»

آلن باور دارد سینما نوعی هنری است که شاهد دیگری است، حضور انسان را نمایان می‌کند و بر ارزش جهانی وجود و آزادی انسان گواهی می‌دهد. از طریق تجربه‌ی تماشا، حرکت فکری که فیلم را شکل می‌دهد به بیننده منتقل می‌شود و به این طریق بیننده با جنبه‌ای از جهان، تعالی، سرزندگی آن و همچنین دشواری و پیچیدگی آن مواجه می‌شود. به عقیده‌ی وی سینما هنری ناپاک است که دوران خود، سایر هنرها و مردم را آدم‌خوار می‌کند.

آلن بدیو در این کتاب، در سینمای هنری پنجاه سال اخیر به‌ طور گسترده سیر کرده و بر فیلم‌سازان مدرن تا شماری از فیلم‌های معاصر آمریکایی مانند ماتریکس، ماگنولیا و دنیای بی‌عیب‌ونقص مطالعه می‌کند. غیر از جستارهای آلن بدیو در باب سینما، این کتاب شامل مصاحبه‌ی آنتوان دوباک با آلن و پی‌گفتار فردریک جیمسن درباره‌ی آلن بدیو و سنت فرانسوی می‌شود. این کتاب را نشر افکار جدید با ترجمه‌ی ادریس رنجی منتشر کرده است.

نکوداشت‌های کتاب سینما

• هر واژه‌ای از آلن بدیو با حس برجسته‌ای از شور و نشاط برای سینما بازتاب می‌یابد و دلیل قانع‌کننده‌ای ارائه می‌کند که سینما زنده‌ترین هنر در میان هنرهای هفت‌گانه است. (مجله‌ی فیلم اینترنشنال)
• کتاب سینما از آلن بدیو تحلیل‌های درخشان و عمیق از تکنیک‌ها، سبک‌ها و مضامین چند فیلم ارائه می‌کند. (پابلیشرز ویکلی)
• مطالعه‌ی کامل این کتاب در حکم یک سرمایه‌گذاری فرهنگی است، من این کتاب را به‌شدت توصیه می‌کنم. (مجله‌ی نقد کتاب انگلوود)

کتاب سینما برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب سینما برای تمام کسانی که به مطالعه در زمینه‌ی رابطه‌ی سینما و فلسفه و نظریه فیلم علاقه‌مند هستند، مناسب است.

در بخشی از کتاب سینما می‌خوانیم

یهودیانی که با ترک تونس از اعراب جدا شدند، آمده‌اند و اینجا در سارسل جای گرفته‌اند. منظور من این است که در کشور چند قومیتی ما، این یهودیان نوعی اقلیت قومی را تشکیل می‌دهند که جزئی از داستان خاستگاه‌های آنهاست، اما اکنون وظیفه‌ای ندارد جز دگرگون کردن و یا ساختن شیوه‌ی معاصر چندوجهی، بی نهایت مجزا و با سرنوشت کنار آمده‌ی فرانسوی بودن و شدن. هنرمندیِ آرام و خوش ساخت این فیلم در شیوه‌ای است که درونمایه‌ی «مسئله‌ی یهود» را با داستان افرادی منفرد جایگزین می‌کند که در آن مسئله‌ی قدیمی «شبیه سازی پرداختن به موارد خاص» از میان می‌رود. نه، این فیلمی درباره‌ی یهودیان نیست، زیرا به لطف اینکه فیلمی است درباره‌ی یهودیانی خاص، همچنین فیلمی است درباره‌ی اعراب، یا افریقایی‌ها، یا پرتغالی‌ها خلاصه، فیلمی درباره‌ی فرانسه. نه فرانسه‌ی دریغاگوی برای گذشته‌ی روستایی هماهنگش، بلکه فرانسه‌ی امروز، جایی که هرکس باید با صدای یک دیگری نظر خود را درباره‌ی اینکه یک مردم چگونه ساخته می‌شود اظهار کند. سبک صریح مستقیم فیلمساز، قاب گرفتن حقیقتی که شدیداً بی‌شباهت به چنگ زدن تصادفی به واقعیت‌های دروغین است، بسیار درخور موضوع است زیرا مسئله، مسئله‌ی داستانی سازی آنچه ما هستیم است، نه «به اشتراک گذاشتن» بیگانگی درونی‌مان.

نوعی اخلاق سینما در این فیلم وجود دارد که قاعده‌اش این است: «اگر می‌خواهید از تبدیل کردن مردمی که نشان می‌دهید به نمایش نقاشی‌وار پرهیز کنید اطمینان حاصل کنید که نمای خود را بادقت می‌سازید و در هر زمان درکی روشن از آن دارید».

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار
«سینما بسیار با من سخاوتمند بوده است»
«فرهنگ سینمایی»
سینمای تجدیدنظرطلب
هنر و نقد آن
خودکشیِ خوبی
مردی که هرگز از پای نمی‌نشیند
آیا شرق ابژه‌ای برای وجدان غربی است؟
نقاط ارجاع مدرنیته‌ی دوم سینما
قضیه‌ی دمی
سوئیس: سینما به‌مثابه تفسیر
یادداشت‌های گسیخته درباب فیلم کمدی فرانسوی
کشورهای زیادی برای رفتن هست
بازگرداندن معنا به مرگ و تصادف
سینما به‌مثابه صنعتی خصوصی، همچنین نمایشی خصوصی است
حرکت‌های نادرست سینما
آیا می‌توان درباره‌ی فیلم سخن گفت؟
یادداشت‌هایی در باب خند‌ه‌ی آخر
«اندیشیدن ظهور رخداد»
کمدی الهی و صومعه
دیدنِ مازاد
تأملاتی بر وضعیت کنونی سینما و بر راه‌های اندیشیدن این وضعیت بدون اینکه مجبور باشیم به این نتیجه برسیم که سینما مرده یا در حال مرگ است
تصدیق بی‌چون‌وچرای قدرت پایدار سینما
شور، ژانلوک گودار
«به عشق بگو آری، یا تنها باش»
دیالکتیک حکایت
سینما به مثابه آزمایشگریِ فلسفی
درباب سینما به مثابه مظهر دموکراسی
پایان یک آغاز
ابعاد هنر
بی‌عیب ونقصیِ دنیا، نامحتمل اما ممکن
پی‌گفتار؛ بدیو و سنت فرانسوی