معرفی و دانلود کتاب سندروم اسپاگتی

معرفی کتاب سندروم اسپاگتی

زندگی مسیر پیش‌بینی نشده‌ای دارد و در بسیاری مواقع ما را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که هرگز تصورش را نمی‌کردیم. ماری واری در کتاب سندروم اسپاگتی داستانی ورزشی خلق کرده که در آن دختری به نام لئا سودای قهرمانی در مسابقات بسکتبال را در سر می‌پروراند؛ اما با اتفاقات غیرمنتظره‌ای مواجه می‌شود. این کتاب در سال 2024 برنده‌ی جایزه‌ی بزرگ بابلیو به انتخاب خوانندگان شده است.

درباره‌ی کتاب سندروم اسپاگتی

لئا دختری شانزده ساله، چپ‌دست و از آن دست دخترهایی است که قد بلند دارد و هرچه می‌خورد چاق نمی‌شود. او چندان رفتارهای دخترانه ندارد. لباس‌های زنانه و کوتاه نمی‌پوشد و عروسک‌بازی و آرایش نمی‌کند. او اغلب شلوار جینی پاره با سویشرتی کلاه‌دار به تن می‌کند. لئا عضو تیم بسکتبال است. پدر لئا نیز مربی بسکتبال است و برای پیشرفت لئا صلاح می‌بیند که او در تیم پسرها بازی کند. یکی از رؤیاهای لئا آن است که عضو انجمن ملی بسکتبالیست‌های زن شود. ماری واری (Marie Vareille) در کتاب سندروم اسپاگتی (Le Syndrome du spaghetti) این داستان ورزشی و هیجان‌انگیز را به گونه‌‎ای پیش می‌برد که خواننده در هر لحظه با رویدادی جدید مواجه می‌شود.

لئا به یکی از همکلاسی‌هایش به نام نیکولا علاقه دارد. او و نیکولا هر دو برای ورود به انستیتوی ملی ورزش امتحان می‌دهند. لئا در رؤیاهای خود می‌بیند که هر دو در امتحان انستیتوی ورزش قبول می‌شوند و روزی با هم به باشگاهی در آمریکا می‌روند، ازدواج می‌کنند و بچه به دنیا می‌آورند. اما زندگی مطابق رؤیاهای او پیش نمی‌رود. یکی از این دو به انستیتوی ملی راه نمی‌یابد و مسیر دیگری در انتظارش است. لئا با آدم‌های تازه‌ای آشنا می‌شود که هریک مشکلات و دغدغه‌های متعددی در زندگی شخصی دارند و رقبای سرسختی برای او هستند. او تجربیاتی به دست می‌آورد که هرگز به مخیّله‌اش خطور نمی‌کرده است.

کتاب سندروم اسپاگتی رمانی ورزشی از ادبیات فرانسه است که در آن زندگی دختری بسکتبالیست بازتاب داده می‌شود. همان‌طورکه مسابقات بسکتبال در چهار کوارتر ده دقیقه‌ای برگزار می‌شوند، نویسنده فصل‌بندی این کتاب را در چهار بخش اصلی، تحت عنوان چهار کوارتر، و 40 قسمت فرعی نگاشته است. در این کتاب، نویسنده داستانی کمتر شنیده‌شده از ورزشکاران را روایت می‌کند. قهرمان این داستان دختری نوجوان است که سودای قهرمانی در سر می‌پروراند؛ اما در مواجهه با رویدادها حضور توأمان پیروزی و شکست،‌ آرزوها و حسرت‌ها را در زندگی‌اش می‌بیند. نویسنده زندگی حرفه‌ای و زندگی خانوادگی این دختر را با همه‌ی چالش‌هایش، در کنار هم شرح می‌دهد و روند وقایع را به گونه‌ای جلو می‌برد که قهرمان داستان با گذشت عمر، به فهم تازه‌ای از پیروزی و قهرمانی یا شکست دست می‌یابد.

ماری واری، مؤلف این کتاب، نویسنده‌ای فرانسوی و خلاق است که تا به حال سه رمان از او به زبان فارسی منتشر شده است. او رمان‌های متفاوتی خلق کرده که در فرانسه و دیگر نقاط دنیا با استقبال مخاطبان روبه‌رو شده است. او برای آفرینش این داستان‌ها موفق شده تا جایزه‌ی انتخاب خوانندگان را دریافت کند. کتاب سندروم اسپاگتی نیز یکی از رمان‌های موفق اوست که انتشارات کوله‌پشتی آن را با ترجمه‌ی آریا نوری منتشر کرده است.

کتاب سندروم اسپاگتی برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای نوجوانان و به‌خصوص کسانی که به داستان‌های ورزشی و عاشقانه علاقه‌مند هستند، مناسب است.

در بخشی از کتاب سندروم اسپاگتی می‌خوانیم

چند دقیقۀ بعد در حال پدال‌ زدن به‌سمت تارنی هستم. باد اول غروب شروع به وزیدن کرده است و هوا برای ماه آوریل گرم محسوب می‌شود. باد بین ساختمان‌های بتنی می‌وزد. مسیری را دنبال می‌کنم که آمل به من یاد داده بود و پس از نقاشی دختر موآبی به‌سمت چپ می‌پیچم. به زمین بسکتبالی می‌رسم که خدیجه درموردش صحبت کرده بود. نرده‌های بزرگش مثل فیلم‌های آمریکایی است و سبدش حتی تور هم ندارد. چهار نفر در حال بازی هستند. نمی‌توانم جلوی خودم را بگیرم و از سرعتم کم می‌کنم. به نظر می‌رسد فقط و فقط روی بازی تمرکز کرده‌اند و هیچ‌چیز دیگری برایشان مهم نیست. اصلاً یادم نمی‌آید آخرین باری که این‌طوری فقط برای لذت خودم، بازی کرده‌ام چه زمانی بود. ابروهایم را از تعجب بالا می‌اندازم. یک جای کار می‌لنگد. با حرکتی ناگهانی دوچرخه را متوقف می‌کنم و می‌ایستم تا تماشایشان کنم.

بالاخره متوجه می‌شوم مشکل کار چیست. آن‌ها سه در برابر یک هستند. به نظر نمی‌رسد بازیکنان گروه سه‌نفره خیلی هم بد باشند. نفر چهارم تکی بازی می‌کند. اگر اشتباه نکنم حدود یک متر و نودویک سانتی‌متر، حداکثر نودودو سانتی‌متر قدش است. البته نمی‌شود گفت قدش برای بازیکن بسکتبال زیاد از حد بلند است؛ ولی به نظر من در مناسب‌ترین جایگاهی قرار گرفته است که می‌شد در دنیا برایش متصور شد. دورگه است، شلوارکی سیاه و تی‌شرتی به رنگ خاکستری روشن و بدون آستین به تن دارد. بدنش هم عضلانی است. حرکات بدنش بی‌نظیر است. به نظر می‌رسد بیشتر برای سرگرمی بازی می‌کند. چند حرکت آکروباتیک بدون زحمت انجام می‌دهد و سپس چهار بار پشت‌سرهم پرتاب سه‌امتیازی می‌کند. این حرکت را آن‌چنان عادی انجام می‌دهد که انگار در حال پرت کردن زباله در سطل آشغال است. طوری بازی می‌کند که انگار توپ برای خودش است. انگار پوست بدنش آهن‌ربا دارد و توپ را به خود جذب می‌کند. به‌آرامی دوچرخه را به فنس‌های دور زمین تکیه می‌دهم و پیاده می‌شوم. او یک بار دیگر در حال امتیازگیری است. آن‌هم درست یک متر عقب‌تر از خط سه‌امتیازی؛ اما در همین لحظه یکی از بازیکنان رقیب او را روی زمین می‌اندازد و توپ را می‌گیرد. پسر هم به‌جای ناراحتی، می‌خندد. نمی‌توانم جلوی خودم را بگیرم و جیغ‌زنان می‌گویم: «خطا بود!»

فهرست مطالب کتاب

کوارتر اول: شوک
کوارتر دوم: انکار
نیمۀ بازی: عصبانیت
کوارتر سوم: بازسازی
کوارتر چهارم: پذیرش
آخرین کلام من با خواننده