معرفی و دانلود کتاب سایکوسیس 4:48

معرفی کتاب سایکوسیس 4:48

کتاب سایکوسیس 4:48 دربردارنده‌ی نمایشنامه‌ای متفاوت و برجسته از سارا کین، نمایشنامه‌نویس جنجالی و تاثیرگذار بریتانیاست که در اوج فروپاشی عصبی و ذهنی خود و اندکی پیش از خودکشی‌اش آن را نوشت.

درباره‌ی کتاب سایکوسیس 4:48:

سارا کین (Sarah Kane) نمایشنامه‌ی سایکوسیس 4:48 (4.48 Psychosis) را در طول پاییز و زمستان 1998 تا 1999 در حالی که با یکی از دوره‌های مکرر افسردگی خود مبارزه می‌کرد، نوشت و پس از اتمام آن در سن 28 سالگی با خودکشی به زندگی‌اش پایان داد. این اثر به نوعی یک وصیت‌نامه‌ی هنری غریب محسوب می‌شود. نمایشنامه‌های او همواره حادثه‌ای در جهان درام‌نویسی به شمار می‌روند. در این نمایشنامه هیچ توضیحی درباره‌ی مشخصات جنسیتی یا سن شخصیت‌ها داده نمی‌شود. کین در بسیاری از جاها با استفاده از راوی اول ‌شخص که فرمی اعتراف گونه نیز به آن می‌دهد، عامدانه در برابر تفاسیرِ اتوبیوگرافیک مقاومت می‌کند و طراحی و تجسم شخصیت‌ها را بر عهدۀ شما و کارگردانان می‌گذارد، راوی‌ای که در همان ابتدا خود را سوژۀ انشقاق  یافته از نظر جنسیت معرفی می‌کند.

با این‌ همه، در بعضی از موارد می‌توان مشخصاتی برای شخصیت‌ها در نظر گرفت. بیشتر تک‌گویی‌ها را می‌توان برای شخصیت «بیمار» که در دو صحنه ابتدایی معرفی می‌شود قلمداد کرد. اما برای همین راوی اول ‌شخص نمی‌توان جنسیتی معین کرد؛ در مورد تعداد شخصیت‌های موجود در متن هم کین چیزی به شما نمی‌گوید. می‌توان پزشک و بیمار را در طول متن یکسان فرض کرد و یا آن‌ها را دچار تکثر و با وجوه مختلف دانست.

رویکرد کین در سایکوسیس 4:48، برخلاف سه نمایشنامه‌ی اولش که سرشار از صحنه‌ها و تصاویرِ تکان‌دهنده و خشونت‌بار بود تغییری اساسی کرده است. با وجود اینکه همچنان تنشی دراماتیک در جای ‌جای نمایشنامه وجود دارد، اما این وضعیت خود را در قالب استعاره و کلام شاعرانه نشان می‌دهد، فرمی که متن را همچون کولاژی از اندیشه‌ها، نقل‌قول‌ها و ارجاعات بینامتنی می‌سازد. قطعات ساخته‌شده از دیالوگ، تک‌گویی، حدیث نفس هذیان‌وار، شعر، اعداد، گزارش‌های کلینیکی، آیات کتاب مقدس و حتی ارجاعاتی به تجربۀ زیستۀ خودِ نویسنده. ساختار قطعه‌وار و در خودمنفجرِ متن نسبتی مستقیم با محتوای نمایشنامه دارد، حرکتی آونگ‌وار بین دو ساحت بیرون و درون به ‌منظور ترسیم چهره‌ای دقیق از یک نفس فروپاشیده و رو به ‌زوال.

نمایشنامه سایکوسیس 4:48 فاقد هرگونه پیرنگ کلاسیک یا حتی غیرکلاسیک است. کین در هر گام، با تکرار نشانه‌های ثابت در طول متن به‌عنوان معیاری برای سنجش تغییرات شخصیتِ «من» شما را گام‌به‌گام به نقطۀ نهایی و محتوم  بودنِ لحظۀ خودکشی می‌رساند.

درباره‌ی مجموعه کتاب‌های بیدگل:

هدف اصلی این مجموعه معرفی جهان‌های گوناگون نمایشی است؛ جهان‌هایی که به دلیل سیاست‌های فرهنگی خاص هیچ‌وقت گشوده نشدند و مردم چیزی از آن‌ها تا به حال نشنیده‌اند. آثار این مجموعه به دلیل اینکه بتواند موضوعات مختلفی را پوشش دهد به بخش‌هایی از جمله آمریکای لاتین، کلاسیک‌ها، کلاسیک‌های مدرن، تک‌پرده‌ای‌ها، چشم‌انداز شرق، بعد از هزاره، نمایشنامه‌های ایرانی، نمایشنامه‌های امریکایی و اروپایی تقسیم شده‌اند.

سارا کین را بیشتر بشناسیم:

او در سوم فوریۀ 1971 به دنیا آمد و در روستایی در ایالت اِسِکسِ جنوبیِ انگلستان رشد کرد. مادر او معلم و پدرش در روزنامۀ دیلی ‌میرور روزنامه ‌نگار بود. والدینش او را با افکار و عقاید مسیحی تربیت کردند، اما خودِ سارا در دوران نوجوانی به عقایدِ اِوَنجلیک گرایش پیدا کرد، هرچند بعدها به ‌طور کامل از عقاید مذهبی دست کشید، اما با این‌حال همچنان رد پای بن‌مایه‌هایی چون خدا، کفر و ایمان در آثارش باقی ماند.

کین خیلی زود و در همان سال‌های تحصیلِ پیش از دانشگاه در شفیلد به نوشتنِ شعر و داستانِ کوتاه رو آورد. در کنار این‌ها، مشتاقانه وارد فعالیت‌ها و مطالعات تئاتری شد. او در سال 1992 در مقطع فوق‌لیسانسِ دانشگاه بیرمنگام به ادامۀ تحصیل پرداخت، اما خیلی زود دریافت که نمی‌خواهد فردی آکادمیک باشد او می‌خواست «فرم‌هایی جدید» ابداع کند و از همین رو، نمایشنامۀ نفرین‌شده را نوشت. اولین نمایشنامۀ کامل کین با نامِ نفرین‌شده، نخستین بار در ژانویۀ 1995 در رویال کورت تیه‌تر لندن اجرا شد.

کین دو سالِ آخرِ عمرِ خود را با افسردگی شدید و بی‌اشتهاییِ مفرطِ ناشی از آن دست و پنجه نرم کرد که کمی بعدتر منجر به عارضۀ فروپاشیِ عصبی در او شد و همین باعث شد تا چند بار در بیمارستان بستری شود. کین دو هفته پس از تولد 28 سالگی‌اش و تنها چند روز پس از اضافه کردنِ آخرین اصلاحات به آخرین نمایشنامه‌اش، سایکوسیس 4:48، به اندیشه‌هایش جامۀ عمل پوشاند و با خوردن صد قرص همان‌طور که در انتهای همان متن نوشته بود دست به خودکشی زد، اما به‌موقع پیدایش کردند و به بیمارستان برده شد و با شست و شوی معده‌اش نجات پیدا کرد. در انتها، کین سرحال و روبه‌راه شده بود. اما متأسفانه پس ‌از اینکه در بیمارستان یک ساعت بدون مراقبت رها شد، خود را در رخت‌شوی خانه بیمارستان و با استفاده از بند کفش‌هایش به دار آویخت. پس از مرگ سارا کین، آثارش به  ناگزیر زیر سایۀ خودکشی‌اش قرار گرفتند، اما با این نگاه نمی‌توان عدالت را در مورد آثار او رعایت کرد.

در بخشی از کتاب سایکوسیس 4:48 می‌خوانیم:

و همواره تکه‌ای از من را با خود خواهی داشت
زیرا این تو بودی که زندگیِ مرا در دستانت داشتی
آن دستان بی‌رحم
به انتها خواهند رسانید مرا
خیال ‌می‌کردم همین است سکوت
تا اینکه سکوت برقرار شد
این درد چگونه در تو حلول کرد؟
هرگز نفهمیدم
که چه چیز را نباید حس کنم
ذهنم همچون پرنده‌ای ست گشوده‌بال در آسمانی آماس کرده
که دریده می‌شود با برق آذرخشی
و آن دم که پرواز می‌کند از پَسَش می‌غرد غریو تُندری
دریچه گشوده می‌شود
نوری کور‌کننده
و هیچ
هیچ

فهرست مطالب کتاب

‌مجموعه ‌نمایشنامه‌های بیدگل
پی‌نوشت‌ها
الاهیات خشونت؛ از فرم تا محتوا /معنا