معرفی و دانلود کتاب سایه‌ها

معرفی کتاب سایه‌ها

کتاب سایه‌ها نوشته‌ی الکس نورث، رمانی دیگر در ژانر جنایی - معمایی از این نویسنده‌ی پرفروش نیویورک تایمز است که در سال 2020 انتشار یافته است. در این اثر، سلسله‌ای از قتل‌های مهیب زنجیره‌ای روایت می‌گردد و تلاش‌های کارآگاه داستان برای حل پرونده، به تصویر کشیده می‌شود. گفتنی‌ست که کتاب پیشین نورث با عنوان «نجواگر» نیز داستانی پرفروش در همین ژانر بود که با موفقیتی چشمگیر همراه شد.

درباره‌ی کتاب سایه‌ها

الکس نورث (Alex North)، نویسنده‌ی کتاب سایه‌ها (The Shadows)، نویسنده‌ی بریتانیایی ژانر جنایی است که در لیدز انگلستان متولد شده. او در حال حاضر با همسر و پسرش در آنجا زندگی می‌کند و به گفته‌ی خودش، در نوشتن رمان «مرد نجواگر» خود، از پسر کوچکش الهام گرفته است. جدیدترین اثر نورث، با استقبال زیادی از جانب طرفداران داستان‌های جنایی و معمایی روبه‌رو شده. وی در رمان سایه‌ها با تأثیر از عوامل محیطی، فضایی معماگونه و سرشار از رمز و راز را برای خواننده به تصویر می‌کشد. فضایی که موردپسند اغلب طرفداران ژانر جنایی است. نقطه‌ی شروع داستان نیز یک مرگ مشکوک است که به خودی خود هیجان زیادی را برای خواننده به همراه دارد.

«پائول آدامز»، قهرمان داستان سایه‌ها، در پانزده سالگی با قتل یکی از دوستانش در زمین بازی مدرسه مواجه می‌شود. متهم به قتل نیز کسی نیست جز «چارلی کربتری»، یکی دیگر از دوستان او که مدتی بعد به شکل مشکوکی کاملاً ناپدید می‌شود. نه تنها مسئله‌ی قتل، بلکه این حقیقت غیر قابل انکار که «چارلی کربتری» دیگر هرگز پس از آن دیده نمی‌شود، وحشتناک‌تر از خود قتل است. از دست دادن دو دوست با فاصله‌ای کوتاه برای «پائول» بسیار دردآور و هضم آن سنگین است. وی پس از آن فاجعه‌ی دردناک، برای رفتن به کالج، به شهر دیگری نقل مکان می‌کند اما بعد از گذشت چندین سال، در آستانه‌ی چهل سالگی برای نگهداری و پرستاری از مادر پیر و ناتوانش تصمیم به بازگشت به شهر می‌گیرد. در کمال تعجب و ناباوری همه چیز در حال تکرار است و قتل‌های زنجیره‌ای پسران نوجوان دوباره تکرار می‌شوند. «پائول» همه چیز را به روشنی به خاطر می‌آورد و مادر پیرش نیز به شدت نگران و مضطرب است. این اضطراب و نگرانی به وضوح برای تمامی اهالی شهر وجود دارد و آنها مجبور به اقدامی سریع هستند.

در این میان کارآگاهی نکته‌بین و دقیق به نام «آماندا بک» همزمان با افزایش تعداد جسدها و بالا رفتن تعداد متهمان، شروع به تحقیقاتی گسترده در زمینه‌ی این پرونده می‌کند. تحقیقاتی که نتایج قابل توجه و جالبی را برای او و سایر اهالی شهر به ارمغان می‌آورند...

نکوداشت‌های کتاب سایه‌ها

• کتابی جذاب و در عین حال سردرگم‌کننده... نمایشی از ترس و وحشت... درست مثل توهمات دیگر، شما در پایان حس فریب‌خوردگی ندارید، بلکه سرشار از شگفتی هستید. (The New York Times)
• با طرحی پیچیده و پیچ و خم های غیرمنتظره. (Publishers Weekly)
• یک اثر هیجان‌انگیز عالی برای بیدار نگه داشتن شما در شب. (Barnes & Noble)
• پیش از به پایان رساندن این داستان پیچیده، سرشار از شگفتی خواهید بود. (Library Journal)

کتاب سایه‌ها برای چه کسانی مناسب است؟

چنانچه به داستان‌های رمزآلود، جنایی و روانشناختی علاقه دارید و اگر در خواندن به دنبال هیجان هستید و دوست ندارید داستانی یکنواخت بخوانید، خواندن این رمان را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

در بخشی از کتاب سایه‌ها می‌خوانیم

نگاهی به اطراف انداختم. آن‌جا مرا به‌یاد اتاقی در سالن‌های اقامتگاهی انداخت که سال اول دانشکده‌ام را در آن گذرانده بودم. به‌رغم کوچک‌بودنش، بسیار راحت بود. گوشه‌ی اتاقْ حمام کوچکی بود. در مقابل تخت هم یک میز و چند کمد کوچک قرار داشت. روی هر میز، مُشتی خرت‌وپرت ریخته بود. برخی‌شان مربوط به داروها بود؛ بطری‌های خالی، جعبه‌های قرص و نوارهای پشمی پاره‌شده. اما باقیِ چیزها بیشتر لوازم شخصی روزمره بود؛ لباس‌های تاشده، یک عینک در جعبه‌اش و عکسی قدیمی از عروسی پدر و مادرم که وقتی بچه بودم، عادت داشتم روی طاقچه بنشینم و تماشایش کنم. الان هم زاویه‌ی عکس طوری بود که وقتی مادرم بیدار شد، از روی تخت بتواند آن را ببیند. به‌طرف میز رفتم. عکس‌ها معمولاً ثبت یک مناسبت مبارک و فرخنده‌اند، اما به‌رغم‌ِ لبخند روی لب مادرم، و نگاه سرشار از امیدواری‌اش، پدرم، مثل همیشه، عبوس و خشن به‌نظر می‌رسید. تنها تصاویری که از او در کودکی‌ام به‌خاطر می‌آورم یا روشنایی آتشی بود که در حیاط پُشتی درست می‌کرد یا سایه‌ای در راهرو که بی‌هیچ حرفی از کنارش می‌گذشتم. او همیشه جدی و تُرش‌رو بود و وقتی داشتم این‌جا را ترک می‌کردم، هر دوی ما خیلی خوشحال بودیم که از شرّ همدیگر خلاص می‌شویم.

در هیچ‌کدام از تماس‌های تلفنی که در تمام این سال‌ها با مادرم داشتم، حتی کلمه‌ای با من حرف نزد. وقتی شش‌ سالِ پیش مُرد، برای مراسم خاکسپاری‌اش به گریتن برنگشتم. آن‌طرفِ میز، متوجه چیزی شدم. یک کتاب قطور که آن را رو به پایین گذاشته بودند.