معرفی و دانلود کتاب زندگی رویایی سوخانوف

معرفی کتاب زندگی رویایی سوخانوف

در کتاب زندگی رویایی سوخانوف اثر نویسنده‌ی روس آمریکایی‌تبار اولگا گروشین، شاهد شاهکار نویسنده‌ای هستیم که اولین تلاش او برای نوشتن، منجر به چاپ کتابی شده که آن را با آثار بزرگان روس مانند نیکلای گوگول و ناباکوف مقایسه می‌کنند. داستانی در مورد خیانت به خود و عواقبش. داستانی در مورد سیاست، تاریخ هنر و صد البته آرزوهای فراموش‌شده که با یادآوری‌شان، زندگی‌تان دگرگون می‌شود. این کتاب برنده‌ی جایزه‌ی New York Public Library در سال 2007 بوده است.

درباره کتاب زندگی رویایی سوخانوف

در کتاب زندگی رویایی سوخانوف (The dream life of Sukhanov) داستان از یک شب گرم در مسکوی همیشه سرد روسیه 1985 شروع می‌شود. آناتولی پاولویچ سوخانوف که منتقد هنری سرشناسی در مسکو است در حال قدم زدن در خیابان‌ها به این فکر می‌کند که در زندگی‌اش هر چیزی که همیشه می‌خواسته را دارد: غایت موفقیت در زندگی حرفه‌ای را تجربه می‌کند، زن زیبایی دارد و فرزندانش تیز و باهوش هستند. اما سال 1985 سالی بود که هشدار تغییر همه چیز را می‌داد. ناگهان آینده‌ی سوخانوف که بی‌نقص به نظر می‌رسید متزلزل می‌شود و دیگر با اطمینان نمی‌توان از ایده‌آل بودن آینده‌اش صحبت کرد.

در خلال این روایت جذاب و داستانی، در مورد آثار و تابلوهای نقاشانی می‌خوانیم که سرتاسر تاریخ هنر مزین به اسمشان است. سری به آثار سورئالیست دالی می‌زنیم و به نقاشی‌های شاگال نگاهی می‌کنیم در حالی که تمام آن‌ها از فیلتر جادویی داستان رد شده‌اند.

سوخانوف وقت خود را به عنوان یک منتقد روس صرف سانسور مقالات، حذف ارجاعات به انجیل و وارد کردن نقل‌قول‌های لنین و مارکس به مجله‌ی هنری‌اش می‌کند. او وظیفه‌شناسانه علیه نقاشی‌های مذهبی رنسانس و نقاشی‌های بورژوازی امپرسیونیست‌ها قلم می‌زند. اما به یک باره سوخانوف قاطع در مسیر زندگی، با تردید روبه‌رو می‌شود. با حسرت به گذشته‌ای فکر می‌کند که رها کرد و امکان‌ها و آرزوهایی که به آن‌ها نه گفت. انتخاب‌هایش در زندگی را زیر سوال می‌برد. از خود می‌پرسد که با تعویض یک زندگی راحت، امن و با آسایش به عنوان منتقد هنری به تصویری که از خود به عنوان یک نویسنده‌ی زیرزمینی داشت خیانت کرده است‌؟ در خیال خودش همچنان سوخانوف نقاشی است که فقط برای مدتی قلمو‌یش را کنار گذاشته. اما اگر به آرزوهایش خیانت کرده است حالا دارایی او چیست؟ اگر هیچ آرزویی نداشته باشد در زندگی چه چیزی برایش باقی می‌ماند؟

اولگا گورشین (Olga Grushin) ملال یک منتقد برجسته‌ی هنری را در روسیه‌ای به تصویر می‌کشد که فرهنگ و هنری غنی داشت. او با این تصویر به مخاطبین خود می‌گوید که نه عدم وجود هنر که محدود بودن یک جامعه‌ است که شهروندان را درگیر بحران معنا می‌کند. از جهاتی این رمان که بسیار تأثیرپذیرفته‌ از نقاشی‌های شاگال است، داستان واقعی تاریخ نقد هنری روسیه را در سال‌های قدرت اتحاد جماهیر شوروی بازگو می‌کند و نشان می‌دهد که آن روزها چه بر سر هنرمندان و استعدادها و آرزوهایشان می‌آمد. این مسئله دقیقا ریشه‌ی مشکل شخصیت اصلی داستان است که خودش را در بازگشت به گذشته و حسرت خوردن نشان می‌دهد آن هم دقیقا وقتی که زندگی‌ای به ظاهر ایده‌آل دارد.

یکی از بهترین‌ کارهایی که از نویسنده‌های تازه‌کار منتشر شده، روایت پرشور زندگی رویایی سوخانوف با تصاویر شگفت‌انگیزش از زندگی، یک شاهکار است و الوگا گروشین یک کلاسیک جدید خلق کرده!

جوایز و افتخارات کتاب زندگی رویایی سوخانوف

• برنده‌ی جایزه‌ی New York Public Library در سال 2007
• نامزد جایزه‌ی Orange در سال 2006

نکوداشت‌های کتاب زندگی رویایی سوخانوف

• این رمان معاصر به قدری خوب است که در همان مطالعه‌ی اول می‌خواستم ده تا نسخه از آن را برای دوستانم بفرستم. (ایندیپتدنت)
• پازل زیبایی که اولگا گروشین در خلال روایت این کتاب ساخته، نشانه‌ای از یک نبوغ منحصر‌به‌فرد اما در عین حال جهان‌شمول است. (نیویورک مگزین)

کتاب زندگی رویایی سوخانوف برای چه کسانی مناسب است؟

اگر از شنیدن قصه‌ی آدم‌هایی که با دغدغه‌های زندگی میانسالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند لذت می‌برید، اگر همیشه به گذشته فکر می‌کنید و جمله‌ی «چه می‌شد اگر؟» را در زندگی زیاد به کار می‌برید پیشنهاد می‌کنیم که روایت سوخانوف را بخوانید. درگیر هنر می‌شوید، رمانی جذاب می‌خوانید و درون ذهن آدمیزاد سفر می‌کنید.

در بخشی از کتاب زندگی رویایی سوخانوف می‌خوانیم

سوخانوف که از شدت خستگی و فرسودگی می‌لرزید، شتابناک یک صندلی با تکیه‌گاه سفت و سخت یافت، خود را چپاند میان مردی عتیقه که با دهان باز خوابیده بود و زنی فربه که با سروصدا چیزی بدبو و حال‌به‌هم‌زن را از میان تای روزنامه بیرون می‌کشید. سوخانوف به خود آمد و دریافت دائم چرتش می‌برد، ناگهان چرتش پاره می‌شود و سرش با ریتم حرکت چرخ‌ها تکان می‌خورد. هر بار چشم‌هایش را می‌بست، ایستگاه مفلوک قطار را می‌دید که ساعت‌های مدید انتظار را به‌شکلی پاک‌نشدنی در مغزش حک کرده بود -خطوط راه‌آهن که زیر نور چراغ‌های چشمک‌زن، می‌درخشیدند؛ امتداد سکوی خالی کثیف و پر از زباله که رویش فقط چند پیکر بی‌شکل زیر سایه‌ها و در میان بقچه‌ها و سبدها با فراغ بال دراز کشیده بودند؛ جریان بوی تهوع‌آور ادرار؛ دریچه‌ی تخته‌شده‌ی فروش بلیت که یادداشتی با خط بد و ناخوانا زیرش جسبانده شده بود و سوخانوف برای دقایق طولانی در آن فضای تاریک تقلا کرده بود آن را بخواند اما به‌غیر از «به‌جز سه‌شنبه‌ها» و «بدون توقف در...» چیزی دستگیرش نشد و رمزگشایی‌اش ناموفق از آب درآمد.

در نیم ساعت اول، با بی‌قراری سکو را بالا‌به‌پایین و پایین‌به‌بالا گز می‌کرد. بعد ایستاد و با دقت به خطوط راه‌اهن خیره شد و در ذهنش تصویر پدیدار شدن قطار از میان تاریکی را پخش کرد؛ انگار تلاش می‌کرد همان لحظه احضارش کند و قطار هم ظاهر شود. بعد از نیم ساعتِ دیگر، درحالی‌که خستگی به او فشار می‌آورد، با بی‌میلی روی کیفش چنباتمه زد و کم‌کم به خودش اجازه داد که بخوابد.

رؤیایش به شکلی قابل‌توجه زنده بود. در رؤیا، سوخانوف می‌فهمید که هرگز قطاری از راه نمی‌رسد، از شب‌زنده‌داری بیهوده‌اش دست می‌کشید و سکندری‌خوران در دل شب به کلیسای ویرانه برمی‌گشت. حالا کلیسا خالی بود و هوا روشن‌تر. فریسکوهای کم‌رنگ با ملایمت روی دیوارها شناور بودند.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه‌ی مترجم
سپاس‌نامه
درباره‌ی نویسنده
راهنمای خواندن و معرفی رمان «زندگی رؤیایی سوخانوف»
گپ‌وگفتی با اولگا گروشین
معنا‌بخشی به متن بینازبانی
سوررئالیسم به مثابه‌ی مضمون و روش در زندگی رؤیایی سوخانوف