معرفی و دانلود کتاب زمانی که باقی می‌ماند: شرحی بر نامه به رومیان

معرفی کتاب زمانی که باقی می‌ماند: شرحی بر نامه به رومیان

جورجو آگامبن در کتاب زمانی که باقی می‌ماند: شرحی بر نامه به رومیان برای جدایی یکی از متن‌های مورد توجه سنت غربی، یعنی متن‌های پولس رسول، از تاریخ رسمی کلیسا تلاش کرده است. او آن مرتبه‌ی مسیحایی را بازیابی می‌کند که به تنهایی می تواند چشم‌انداز تفسیر دو هزار ساله را از نو تغییر جهت دهد.

در کتاب زمانی که باقی می‌ماند: شرحی بر نامه به رومیان (The time that remains: a commentary on the letter to the Romans)، جورجو آگامبن (Giorgio Agamben) متن‌های پولس رسول را متن‌های بنیادین سنت مسیحایی تلقی می‌کند. او استدلال می‌کند که نامه‌های پولس مربوط به بنیانگذاری یک دین جدید نیست بلکه بیشتر مربوط به الغای «مسیحایی» شریعت یهود است. با قرار دادن متن‌های پولس در متن مسیحی‌گرایی اولیه یهود، این کتاب بخشی از مجموعه انتقادهای اخیر است که به دوره‌ای از یهودیت و مسیحیت که هنوز کاملاً مشخص نبوده‌اند، پرداخته و پولس را در متن آنچه «یهودیت و مسیحیت» نامیده می‌شود، قرار داده است.

اکتشاف فلسفی آگامبن در مورد مسئله مسیحیا باوری منجر به شخصیت مهم دیگر مورد بحث در این کتاب، یعنی والتر بنیامین می‌شود. آگامبن با پیش بردن ادعایی درباره بنیامین، استدلال می‌کند که فلسفه تاریخ بنیامین به منزله تکرار و پنداشتن مفهوم پولس از «زمان باقی مانده» است. آگامبن از طریق خواندن و مقایسه دقیق تزهای فلسفه تاریخ و رساله‌های بنیامین و متون پولس رسول تعدادی از تناظر‌های شناخته نشده بین این دو اثر را تشخیص می‌دهد.

جورجو آگامبن را بیشتر بشناسیم:

او فیلسوف و نظریه‌پرداز شناخته شده‌ی معاصر ایتالیایی است. فلسفه‌ی وی واکاوی سنت‌های فکری، رشته‌های علمی و موضوعات مختلف را شامل می‌شود تا از طریق این جستجو، سؤالات سیاسی و فلسفی انتقادی را مطرح کند. موضوعاتی که آگامبن به آن‌ها می‌پردازد، مضامین گسترده‌ای مانند مذهب، زبان، حقوق، سرمایه‌داری، کار، حاکمیت و بحران اقتصادی دارد. او توانسته بر برخی جهت‌های گمشده و ناشناخته‌ی وضعیت جهان در دوران معاصر، نظریه‌های جدیدی مطرح کند.

در بخشی از کتاب زمانی که باقی می‌ماند: شرحی بر نامه به رومیان می‌خوانیم:

برای نشان دادن نمونۀ مسیحایی چنان‌که نه در هر klēsis، اضطرار فسخ‌کنندۀ هر رسالتی که به آن می‌چسبد، پولس اصطلاح عجیبی را به کار می‌برد که مفسران او را بسیار به فکر واداشته است: chrēsai، «بهره جستن». اینک بیایید اوݧݧل قرنتیان 21:7 را دوباره بخوانیم: «آیا تو زمانی که فرا خوانده شدی بنده بودی؟ غمت نباشد. اما اگر می‌توانی آزاد گردی، لیک از آن بهره جوی.» برخلاف لوتر، که chrēsai را به آزادی برمی‌گرداند و نه، چنان‌که از ضابطه‌های ei kai («اما اگر») و mallon («لیک») به‌طور ضمنی پیداست، به بندگی، ما نیز به‌خوبی خواهیم کوشید تا در این سطر، مانند اکثر مفسران، این را بشنویم: «اما اگر می‌توانی آزاد شوی، لیک از klēsis خودت به‌سان بنده بهره جوی.» بهره: این تعریفی است که پولس به زندگی مسیحایی به شکل چنان‌که نه می‌دهد. زیستن به ‌سیاق مسیحایی به‌ معنای «بهره‌بردن» از klēsis است؛ در مقابل، klēsis مسیحایی چیزی است برای بهره‌گرفتن، نه برای داشتن.

ما حالا شاید از معنای آنتی‌تزها در آیه‌های 31-30 بهتر سر دربیاوریم: «آنان که می‌خرند چنان‌که نه مالک‌اند، و آنان که از جهان بهره می‌جویند [chrṓmenoi] چنان ‌که نه از آن به‌راستی بهره می‌برند [katachrṓmenoi].» این آیه‌ها اشارۀ صریحی به تعریف دارایی (dominium) تحت قانون رومی می‌کنند: ius utendi et abutendi (این معنا در خواندن نسخۀ دست‌نویس لاتین تأیید می‌شود: parachrṓmenoi، بهره‌بردن، به معنای فنی  حقوقی). پولس usus مسیحایی را در تقابل با dominium قرار می‌دهد: بدین‌سان، باقی ماندن در رسالت به ‌شکل چنان‌که نه به معنای هرگز بدل‌ نکردن رسالت به چیزی برای مالکیت، مگر برای بهره‌گیری است. hōs mē از این‌روی صرفاً محتوایی منفی ندارد: بلکه، برای پولس، این تنها بهرۀ ممکنِ موقعیت‌های دنیوی است. رسالت مسیحایی حق نیست، و همچنین هویتی را برنمی‌سازد: بلکه توانمندی [potenza] عامی است که هرگز نمی‌توان آن را از آن خود کرد اما می‌توان از آن بهره گرفت. مسیحایی بودن، زیستن در مسیحا، بر سلب همه و هر دارایی حقوقی  واقعی (ختنه شده/ختنه نشده؛ آزاد/بنده؛ مرد/زن) در قالب چنان‌که نه دلالت می‌کند  اما، این سلب دارایی، هویت نوینی را بنیان نمی‌گذارد؛ آن «آفریدۀ نو» هیچ‌چیز غیر از بهره‌گیری و رسالت مسیحایی آفریدۀ کهنه نیست (دوم قرنتیان 17:5: «پس اگر کسی در مسیحا باشد، آفریدۀ نو [kainḗ ktisis] است: هر چیزِ کهنه درگذشته است، هان، همه‌چیز نو شده است»).

فهرست مطالب کتاب

یادداشت مترجم
پیشگفتار
روز یکم/Paulos doulos christoú Iēsoú
روز دوم/Klētós
روز سوم/Aphōrisménos
روز چهارم/Apóstolos
روز پنجم/Eis euaggélion theoú
روز ششم/Eis euaggélion theoú
آستانه یا tornada
کتاب شناسی