معرفی و دانلود کتاب ربودن فینیکس

معرفی کتاب ربودن فینیکس

کتاب ربودن فینیکس نوشته‌ی جاس استرلینگ، کتاب دوم از مجموعه بندیکت‌ها، سرگذشت پسر ششم ایو که روح ربای خود را به صورت اتفاقی می‌یابد، بیان می‌کند.

جاس استرلینگ (Joss stirling) در رمان ربودن فینیکس (Stealing Phoenix) داستان جوان دزدی را به تصویر می‌کشد که می‌خواهد از طریق دزدی از یکی از جوانان گردشگر خودش را به گروه آن‌ها برساند و...

در بخشی از کتاب ربودن فینیکس می‌خوانیم:

به خودم یادآوری کردم، باید روی کارم تمرکز کنم و مسیرم را به کنار پسر کج کردم. حالا می‌توانستم چهره‌اش را کامل ببینم؛ از آن نوع صورت‌هایی بود که می‌شد در مجلات دختران در کنار مدلی به جذابیت خودش دید. از لحاظ ژنتیکی جفت شش آورده بود؛ بینی صاف، موهای مشکی پرکلاغی کوتاه که هر چقدر هم به هم ریخته بود باز خوب به نظر می‌رسید، ابروهای تیره، استخوان‌های گونه‌ای که باید برایش می‌مردی؛ نمی‌توانستم چشم‌هایش را ببینم؛ چون عینک دودی زده بود، ولی حاضر بودم شرط ببندم درشت و به رنگ قهوه‌ای شکلاتی باروح بودند «اوه آره، زیادی خوب بود که حقیقت داشته باشد و به خاطر این از او متنفر بودم.»

قبل از اینکه به او اخم کنم. جلوی خودم را گرفتم؛ از عکس‌العمل خود در برابرش متعجب شدم. چرا این‌طور رفتار می‌کردم؟ معمولاً به‌ جز ذره‌ای حس گناه که چرا آن‌ها را انتخاب کرده‌ام، هیچ احساسی نسبت به قربانیانم نداشتم. همیشه سعی می‌کردم افرادی را انتخاب کنم که چندان متوجه از دست دادن مال خود نشوند، کمی شبیه رابین‌هود. از اینکه باهوش‌تر از هدف‌های پولدارم باشم لذت می‌بردم، ولی نمی‌خواستم کسی واقعاً از کاری که می‌کنم رنج ببرد. داروغه‌ی ناتینگهام مالیات‌های نامشروعش را داشت؛ و این روزها مردم تحت بیمه‌ی شرکت‌های بزرگ چند ملیتی بودند. کسانی که واقعاً فقرا را می‌چاپیدند. این‌طور نبود که من هم مثل آن‌ها باشم و از بیوه‌ها و یتیم‌ها بدزدم، نه؟ ضرر آن‌ها به تدریج جبران می‌شد. دست‌کم، این چیزی بود که وقتی جیب کسی را می‌زدم به خودم می‌گفتم. این یکی کمی فرق داشت؛ چون بر اساس دستور کار می‌کردم؛ خیلی کم پیش می‌آمد از من بخواهند از هدف مشخصی دزدی کنم، ولی از اینکه می‌دیدم هدفم شبیه کسانی است که تا خرخره بیمه شده‌اند، خیالم راحت شده بود. نه او و نه من این را انتخاب نکرده بودیم؛ بنابراین منطقی نبود که با او بد باشم. او گناهی نداشت به‌ جز اینکه آن‌جا ایستاده و کاملاً مرتب و تمیز و متمرکز به نظر می‌رسید در حالی که من یک افتضاح مأیوس کننده بودم.