معرفی و دانلود کتاب در باب دوستی

معرفی کتاب در باب دوستی

میشل دو مونتین بنیانگذار مقاله‌نویسی مدرن است؛ وی در کتاب در باب دوستی به بیان دیدگاه‌های خویش در باب روابط انسان‌ها می‌پردازد و به تامل درباره این نظریه می‌پردازد که آدمی تفاوتی با سایر موجودات ندارد، در این‌باره به بحث می‌نشیند که باید به تمامی فرهنگ‌ها احترام گذاشت و در نهایت تلاش می‌کند با خودشناسی به درک ماهیت انسان نایل شود.

میشل اکم دو مونتین (Michel De Montaigne) فیلسوف شکاک و اومانیست فرانسوی به سال 1533 م به دنیا آمد. میشل مونتنی به اقتضاء عصر و شرایط تاریخی‌ای که در آن به دنیا آمده و زیسته است چونان آئینه‌ای نشانگر روح شکاک سلبی‌نگر رنسانس تمدن اومانیستی است. برخی مورخان مونتنی را یک اومانیست غیرمعمولی [در مقایسه با نمونه‌ی مثالی متفکر اومانیست قرن شانزدهم] نامیده‌اند، زیرا او بیش از همفکران معاصر خود [و از این نظر تا حدودی شبیه اومانیست‌های یکصد سال قبل از خود در سپیده دم رنسانس] شکاک و نسبی انگار بود.

در تمام طول تاریخ بعضی از کتاب‌ها جهان را تغییر دادند و شیوه نگاه ما به خودمان و دیگران را دگرگون کردند. آن‌ها به مباحث، اختلافات عقاید، جنگ‌ها و انقلاب‌ها الهام بخشیده‌‌‌اند. آن‌ها زندگی‌های بسیاری را ساخته‌اند و یا تباه کرده‌اند. حالا نشر روزگار نو برای شما کارهای متفکران بزرگ، پیشگامان، اصلاح طلبان و طالع بینان را فراهم آورده است. ایده‌هایی که مدنیت را تکان داد و به ما کمک کرد تا آن چه که اکنون هستیم باشیم. (ایده‌های بزرگ)

در بخشی از در باب دوستی (On Friendship) می‌خوانیم:

به عقیده من مثمر ثمرترین و طبیعی‌ترین عمل ذهنی ما گفتگو است. ‌متوجه شده‌ام ‌که این کار دلپذیرترین فعالیت در زندگی ماست. ‌به همین دلیل نیز، ‌اگر ناگزیر به انتخاب بودم، ‌ترجیح می‌دادم بینایی خود را از دست بدهم تا این که از قوه گویایی و شنوایی خویش محروم شوم. ‌آتنی‌ها‌ و حتی رومی‌ها‌ در مدارس خود مشق این عمل را به‌عنوان‌ عملی شرافتمندانه حفظ کرده بودند. ‌در عصر و زمانه ما نیز ایتالیایی‌ها‌ نشانه‌ها‌یی از آن را حفظ کرده‌اند که البته در مقایسه بین هوشمندی ایشان با خود ما، ‌در می‌یابیم که این امر تا چه حد برایشان سودمند بوده است.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
در باب دوستی
این دیوانگی است که بر اساس معیارهای خویش درباره صحیح و غلط قضاوت نماییم
در باب فن گفتگو
در باب بطالت
در باب تأثیر‌ات پدران بر فرزندانشان
در باب اعتدال
تا هنگامی‌ که مرگ فرا نرسیده نباید خود را سعادتمند بپنداریم