معرفی و دانلود کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا

معرفی کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا

دن پابلوکی، نویسنده‌ی مطرح اهل آمریکا، در کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا، ادامه‌ی ماجراهای ترسناکی را روایت کرده که پنج قهرمان کتاب، پس از ورود به خانه‌ی «لارکسپر» پشت سر می‌گذارند.

درباره کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا

«خانه سایه‌ها» عنوان مجموعه‌ای از رمان‌های دنباله‌دار به قلم دن پابلوکی (Dan Poblocki) است که تاریخ انتشار نخستین مجلد آن با عنوان «احضار»، به سال 2016 میلادی بازمی‌گردد. روایت مرکزی در این سری رمان‌های ترسناکِ نوجوان، حول محور پنج شخصیت با نام‌های «دش»، «دیلان»، «مارکوس»، «آزومی» و «پاپی» می‌گردد. در کتاب احضار، با سرگذشت غریب هر یک از این شخصیت‌ها آشنا شدیم و در جریان حوادث رازآلود و مبهمی که پیرامونشان رقم خورده، قرار گرفتیم. اگر در خاطرتان مانده باشد، در اواخر کتاب احضار، شاهدِ آن بودیم که پنج قهرمان داستان، پس از دریافت دعوتنامه‌ای مرموز، یک به یک قدم به اقامتگاهی موسوم به «عمارت لارکسپر» گذاشتند. غافل از آن‌که با این کار، به نوعی حُکم مرگ خویش را امضا نموده‌اند. در جلد دوم مجموعه‌ی خانه سایه‌ها که عنوان اختفا (You Can't Hide) را بر خود دارد، ماجراهای وحشتناکی را پیش خواهیم گرفت که کاراکترهای مرکزی داستان، در عمارت لارکسپر، پشت سر می‌گذارند.

کتاب اختفا با شرح وضعیت هول‌انگیز دیلان آغاز می‌شود: «دیلان می‌دوید و افکار و خاطراتش به مبهمیِ همان سایه‌هایی بود که همپای او می‌رفتند. طنین صدای برادرِ دوقلویش از پشت سرش به گوش می‌رسید، ولی فقط باعث می‌شد او سریع‌تر بدود. در حالی که از شدتِ ترس نفسش بالا نمی‌آمد، ناامیدانه می‌دوید تا از هرچه به سرش آمده بود، فرار کند.» ماجرا از این قرار است که دیلان، بر اثر تصوری مبهم، گمان می‌کند که به دست برادرش، دش، به قتل رسیده. او که در فضایی رازآلود به سر می‌برد، خود را در گذار به عالم پس از مرگ می‌یابد. قصه اما به مراتب پیچیده‌تر از چیزی است که به نظر دیلان می‌رسد...

باری، همزمان که با ماجرای دیلان پیش می‌رویم، از وضعیت غم‌انگیز دیگر دوستان او در عمارت لارکسپر نیز آگاه می‌شویم؛ وضعیتی چنان پیچیده و هول‌انگیز که در آن، اشباح و ارواح کوچک‌ترین تهدیدهای ممکن به نظر می‌رسند! هر یک از شخصیت‌های داستان، بی‌آن‌که خود بداند، به واقع با گذشته‌ی شوم خویش دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ گذشته‌ای که تنها راه خلاصی از آن، همانا رهایی از خانه‌ی نفرین‌زده‌ی لارکسپر است.

لازم به ذکر است که کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا به قلم محمدرضا ملکی به زبان فارسی ترجمه شده است.

درباره مجموعه داستان نوجوان خانه‌ سایه‌ها

مجموعه‌ی خانه‌ سایه‌ها (Shadow House) شامل چهار رمان به‌هم‌پیوسته‌ی خواندنی است که به قلم دن پابلوکی، نویسنده‌ی خوشنام ادبیات آمریکا، به رشته‌ی تحریر درآمده است. عناوینی که ذیل این مجموعه به انتشار رسیده‌اند، اگرچه هر یک از استقلالی نسبی برخوردارند، در نهایت به همراهِ یکدیگر روایتی یکّه و منسجم را می‌سازند. به همین جهت، بهترین شیوه برای مطالعه‌ی این کتاب‌ها، خوانشِ آن‌ها به ترتیب انتشار است.

اسامی چهار رمانِ متعلق به مجموعه‌ی خانه سایه‌ها به ترتیب از این قرار است: «احضار»، «اختفا»، «محبوس» و «گمشده». این چهار رمان به ژانر ترسناک تعلق دارند و منحصراً برای مخاطبین نوجوان به نگارش درآمده‌اند.

گفتنی است که ناشر این مجموعه در ایران، انتشارات «پیدایش» است.

نکوداشت‌های کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا

• اثری کلاسیک در ژانر ترسناک... بازگشت دوباره‌ی دن پابلوکی با این داستان سرشار از رمزوراز و موجودات هیولایی، بی‌شک طرفداران او را راضی خواهد ساخت. (Kirkus Reviews)
• داستانی عجیب و غریب، در معنای خوب کلمه! (VOYAb)
• در کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا، عناصر یک درام اجتماعی به خوبی با مؤلفه‌های ماوراءالطبیعی ترکیب شده است. دن پابلوکی استاد خلق تعلیق در روایت است. (Booklist)

کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا مناسب چه کسانی است؟

نوجوانانِ علاقه‌مند به داستان‌ها و رمان‌های ترسناک و معمایی، بیش از همه از مطالعه‌ی کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا، اثر دن پابلوکی، لذت خواهند برد.

با دن پابلوکی بیشتر آشنا شویم

دن پابلوکی (متولد سال 1977) نویسنده‌ی مطرح آمریکایی است که بیش از همه، به واسطه‌ی آثار روایی درخشانی که در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان به رشته‌ی تحریر درآورده، شناخته می‌شود. اغلب داستان‌های دن پابلوکی به ژانر ترسناک و معمایی تعلق دارند. از میان کتاب‌های او می‌توان به عناوینی چون خانه‌ی سایه‌ها (مجموعه رمان)، تیمارستان گریلاک و علامت سوال‌ها (مجموعه رمان) اشاره نمود.

در بخشی از کتاب خانه‌ سایه‌ها - جلد دوم: اختفا می‌خوانیم

دور تا دور آن‌ها تصاویر جان می‌گرفتند و صحنه‌های کوتاه، مثل کارت‌های پویانمایی از مقابل چشمان پاپی و مارکوس عبور می‌کردند.

گِیج مثل بقیه‌ی آدم‌بزرگ‌ها پیانو نواختن را بلد بود. سیبِل شیفته‌ی کتاب و کتابخوانی بود. الیزابت به خوابگردی عادت داشت، ولی وقتی بیدار می‌شد، می‌توانست به وضوح خواب‌هایی را که از خواهر گمشده‌اش دیده بود به یاد بیاورد و سایروس صادقانه این را در پرونده‌اش قید کرده بود. جیمز هرگز مهارت صحبت کردن را به دست نیاورده بود، ولی از جهت مهربانی و وفاداری در میان سایرین سرآمد بود. اوریون بر عکسِ او هیچ‌وقت ساکت نمی‌شد، پر بود از انرژی و شور و اشتیاقی فراگیر و مُسری که همیشه در سفرهای گروهی که به شهرکِ مجاور، یعنی گرین‌کلیف می‌رفتند، برایش کلی تشویق و تحسین به ارمغان می‌آورد.

پاپی در حالی که وحشت در وجودش می‌خزید، آهسته گفت: «این یتیم‌ها، درست مثل همونی که ما راجع به بچه‌های خاص فهمیدیم هستن. درست مثلِ گروهِ خودمون. به نظر می‌یاد این سایروس همیشه به دنبال یه تیپ خاصی از بچه‌ها بوده و دائم همین رو تکرار می‌کرده.»

مارکوس جواب داد: «من یه حسِّ بدی دارم. در ضمن خیلی هم سَردمه.»

پاپی متوجه شد که خودش هم دارد از سرما خشک می‌شود. این حس، آن‌چنان آهسته در وجودش رخنه کرده بود که اصلاً متوجه آن نشده بود. سعی کرد هوا را به درون شُش‌هایش بکشد، ولی از شدت نگرانی فقط توانست مقدار کمی هوا را تنفس کند.

سایروس که جلوی کلاس ایستاده بود اعلام کرد: «براتون یه سورپریز دارم. یه قایق‌سواری در رودخانه به طرف وِست پوینت!» لبخندی که بر لب داشت کمی عجیب بود. در واقع کمی زیادی زورکی به نظر می‌رسید. «خُب به نظرتون چطوره؟»