معرفی و دانلود کتاب خانم حوا

معرفی کتاب خانم حوا

داستان عاشقانه‌ای کوتاه اما پرفراز و نشیب از عشق مردی ثروتمند به زنی جوان. هانری تروایا در کتاب خانم حوا داستان این عشق دیوانه‌وار و یک‌سویه را روایت می‌کند. عشقی که از دل اعتصابی گسترده زاده شده است. اما سرنوشت برای مرد ثروتمند، زن جوان و عشق یک‌طرفه‌ای که در میان آن‌ها در جریان است، چه در آستین دارد؟

درباره‌ی کتاب خانم حوا

آقای کُک ریکو دو لامارتینیر، شخصیت اصلی کتاب خانم حوا (Le Geste D'Eve) نوشته‌ی هانری تروایاست. او یک سرمایه‌دار ثروتمند و بلندآوازه است که ناغافل خود را اسیر عشقی آتشین می‌یابد. لامارتینیر دوران کودکی خود را در انزوا سپری کرده است و اکنون در بزرگسالی فاصله‌ای معنادار میان خود و توده‌ی مردم احساس می‌کند. اما در جایی که نه خود او و نه خواننده فکرش را نمی‌کنند، این دیوار قطور ترک برمی‌دارد و لامارتینیر با جهان بیرون خود ارتباط برقرار می‌کند. اما نه ارتباطی معمولی و عادی.

ماجرا در زیر زمین رقم می‌خورد. در ایستگاه مترویی که زنی جوان کارمند آن است و وظیفه دارد هر روز بلیت‌های مردمی را که می‌خواهند سوار قطار شوند، پانچ کند. داستان از این قرار است که تمامی رانندگان شهر علیه سرمایه‌دران به پا خاسته‌اند و جملگی دست به اعتصابی گسترده زده‌اند. آقای کُک ریکو دو لامارتینیر تصمیم می‌گیرد برای مقابله با آن‌ها از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کند و به همین ترتیب است که سر از ایستگاه مترو درمی‌آورد.

زن جوان که عنوان کتاب، خانم حوا، به نام او اشاره دارد، روزی از روزها که لامارتینیر گمان می‌کند چونان روزهای قبل است، بلیت او را سوراخ می‌کند و درست در همین لحظه است که عشقی پرشور و یک‌سویه متولد می‌شود. گویی به جای بلیت مترو، این بلیت ورود به قلب لامارتینیر است که سوراخ می‌شود تا عشقی پرشور به زن جوان را در خود جای دهد. هانری تروایا در کتاب خانم حوا این عشق آتشین و در عین حال سوت و کور را با مهارتی زبانزد روایت می‌کند. آیا آقای لامارتینیر در نهایت علاقه‌ی خود را به زن جوان کارمند مترو ابراز می‌کند؟ سرنوشت این عشق پرشرر چه خواهد بود؟

هانری تروایا این داستان کوتاه عاشقانه را در سال 1964 به رشته‌ی تحریر درآورد. ترجمه‌ی فارسی این اثر خواندنی را سحر داوری بر عهده داشته و نشر چشمه آن را منتشر کرده است.

کتاب خانم حوا برا چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌های کوتاه و ادبیات فرانسه علاقه‌مند هستید، خواندن این داستان عاشقانه را به شما توصیه می‌کنیم.

با هانری تروایا بیشتر آشنا شویم

هانری تروایا (Henri Troyat) نویسنده، زندگی‌نامه‌نویس، مورخ و رمان‌نویس فرانسوی، در سال 1911 در روسیه متولد شد. چنان که تروایا در زندگی‌نامه‌ی خود آورده است، نام خانوادگی او مشتق از کلمه‌ای به زبان ارمنی است، در حالی که مادربزرگ مادری او آلمانی و پدربزرگ مادری او از تبار مختلط گرجی و ارمنی بودند. تروایا پس از مهاجرت به فرانسه، در پاریس و در رشته‌ی حقوق تحصیل کرد و در آنجا ماندگار شد. او اولین جایزه‌ی ادبی خود را به در بیست‌وچهار سالگی دریافت کرد و در بیست‌و‌هفت سالگی موفق شد جایزه‌ی گنکور (معتبرترین جایزه‌ی ادبی فرانسه) را از آن خود کند. تراوایا در طول زندگی خود بیش از صد عنوان کتاب، رمان و زندگی‌نامه منتشر کرد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به زندگی‌نامه‌ی مشاهیری همچون آنتوان چخوف، کاترین کبیر، راسپوتین، فئودور داستایوفسکی، ایوان مخوف و لئو تولستوی اشاره کرد. «آلیوشا»، «عنکبوت»، «آوای تنهایی قلب»، «پرستار فرانسوی»، «زنی در گرداب» و «سر به روی شانه‌ها» نام برخی از آثار او هستند که به فارسی نیز ترجمه شده‌اند. هانری تروایا در سال 2007 در فرانسه درگذشت.

در بخشی از کتاب خانم حوا می‌خوانیم

تمام روز را با رؤیاى او گذراند. تمام شب به این امید که او را سر پست‌اش خواهد یافت، صبح فردا با عجله به راه افتاد. البته او آن‌جا بود. الهه‌ى کوچک زیرزمین، مسلح به یک دست‌گاه سوراخ‌کنِ بلیت. اسفینکسِ بلیت‌سوراخ‌کن، الهه‌ى مدرن پرداخت سهم مالیات‌هاى اجتماعى. در حرکات‌اش دقتى مکانیکى وجود داشت. هر مسافرى که او بازرسى‌اش مى‌کرد یک روز از زندگى‌اش کم مى‌شد. با این‌حال، سرش را زیر نیم‌کلاه با چه ملاحت نابه‌خودى خم مى‌کرد!

براى آن‌که این لذت با لطافت بیش‌ترى هم‌راه شود، آقاى کُک ریکو دو لامارتینیِر منتظر شد تا قطارى آمد و با شتاب از پله‌ها پایین رفت و جلوى در کوچکى که زن جوان به هم زده بود ایستاد. زن جوان با سخت‌گیرى تمام او را ورانداز کرد، درست مثل آن‌که به او بفهماند: «اجازه‌ى ردشدن ندارید!»

جالب این‌جا بود که او فکر مى‌کرد آقاى کُک ریکو از این قضیه خشمگین مى‌شود، حال‌آن‌که او حاضر بود نیمى از ثروت‌اش را بدهد تا ساعت‌ها در آن‌جا راه‌اش سد شود.

وقتى زن جوان دوباره آن درِ کوچک را باز کرد و بلیت را از او گرفت، همان شادىِ بار اول به او دست داد، منتها این‌بار آشفته‌کننده‌تر. او فکر مى‌کرد محال است که زن جوان این‌قدر به سوراخ‌کردن بلیت دیگران عشق بورزد. وگرنه او در تمام چهره‌ها، نشانه‌هاى یک خوش‌نوُدى غیرمعمول را تشخیص مى‌داد.