معرفی و دانلود کتاب تقویت هشیاری عاطفی در بزرگسالان

معرفی کتاب تقویت هشیاری عاطفی در بزرگسالان

کتاب تقویت هشیاری عاطفی در بزرگسالان اثر سوساین ریو، جوآن براینر و لارنس بوکبیندر، به بررسی و آموزش مهارت‌هایی ذهنی و رفتاری از جمله خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی و کنترل خشم برای داشتن زندگی بهتر می‌پردازد.

هشیاری عاطفی ریشه‌های بسیار عمیقی در رفتار و هیجانات و روابط فردی و اجتماعی ما دارد. اگر بتوانیم هشت مهارت هشیاری عاطفی را در خود تقویت کنیم، آن‌گاه در همه‌ی فعالیت‌های فردی و اجتماعی خود موفق‌تر عمل خواهیم کرد و همچنین قادر خواهیم بود به دیگران نیز کمک کنیم تا در زندگی و شغل خود سازنده‌تر باشند.

خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی، کنترل خشم، ایجاد انگیزه در خود، احترام به خود، شناخت احساس، عاطفه و هیجان و کنترل و تنظیم روابط خود با دیگران این هشت مهارت هستند که در کتاب تقویت هشیاری عاطفی در بزرگسالان خواهید آموخت.

واژه‌ی هوش عاطفی‌ هیجانی را نخستین‌ بار دو روانشناس آمریکایی، یعنی پیتر سالووی (از دانشگاه ییل) و جان دی مایر (از دانشگاه نیوهمشایر) به کار بردند. آن‌ها در سال‌های 1970 با الهام از دو نوع هوش هوارد گاردنر، یعنی هوش بین فردی و هوش درون فردی، هوش عاطفی‌ هیجانی را به این صورت تعریف کردند: هوش عاطفی‌ هیجانی عبارت است از توانایی شناخت احساسات و عواطف خود و دیگران و تفکیک قائل شدن میان آن‌ها و استفاده از این اطلاعات برای کنترل و هدایت افکار و اعمال خود در زندگی.

بر طبق این تعریف، کسی که از هشیاری عاطفی‌ هیجانی خوبی برخوردار باشد به راحتی می‌تواند هر احساس و عاطفه‌ی خود را بشناسد، آن را کنترل و تنظیم کند، و نهایتاً مورد استفاده قرار دهد. در عین حال، چنین شخصی باید بتواند عواطف و احساسات دیگران را نیز از روی چهره، لحن کلام و صدای آن‌ها، رفتار و زبان بدن آن‌ها به خوبی تشخیص دهد. همچنین قادر باشد با دیگران همدلی کند و روابط انسانی و اجتماعی مناسبی با آن‌ها برقرار سازد.

هوش عاطفی، هوش احساسی یا هوش هیجانی (Emotional intelligence - EI) شامل شناخت و کنترل عواطف و هیجان‌های خود است. به عبارت دیگر، شخصی که EI بالایی دارد، سه مؤلفهٔ هیجان‌ها را به طور موفقیت‌آمیزی با یکدیگر تلفیق می‌کند: مؤلفهٔ شناختی، مؤلفهٔ فیزیولوژیکی و مؤلفهٔ رفتاری. متونِ علم مدیریت بر این باورند که رهبران و مدیران، با هوش‌های هیجانیِ بالاتر، توان بیشتری برای هدایت سازمانِ تحت کنترل‌شان دارند. یافته‌های جدید نشان می‌دهد کارکنانی که دارای وجدان کاری و احساس وظیفه‌شناسی بالایی هستند، اما فاقدِ هوش هیجانی و اجتماعی‌اند، در مقایسه با کارکنان مشابهی که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند، عملکرد ضعیف‌تری دارند.

از مقالاتِ پژوهشی برخی دانشمندان اینگونه بر می‌آید که، کسانی که از هوش هیجانی برخوردارند می‌توانند عواطف خود و دیگران را کنترل کرده، بینِ پیامدهای مثبت و منفی عواطف تمایز گذارند و از اطلاعاتِ عاطفی برای راهنمایی فرایندِ تفکر و اقدامات شخصی استفاده کنند. هوش هیجانی، اصطلاحِ فراگیری است که مجموعهٔ گسترده‌ای از مهارت‌ها و خصوصیات فردی را دربرگرفته و به‌طور معمول به آن دسته مهارت‌های درون فردی و بین فردی گفته می‌شود که فراتر از دایرهٔ مشخصی از دانش‌های پیشین، چون بهرهٔ هوشی و مهارت‌های فنی یا حرفه‌ای است.

هوش عاطفی‌ هیجانی در حقیقت نوعی شیوه‌ی رفتاری است که بعدها در کتاب هوش عاطفی دانیل گلمن مفصل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با تیراژ بالای خود موضوع هشیاری عاطفی را در میان عموم مردم مطرح کرد. او معتقد است هوش عاطفی‌ هیجانی معیار جدیدی برای درک و ارزیابی رفتار مردم، شیوه‌های مدیریت، رویکردها، مهارت‌های بین فردی و توانایی بالقوه‌ی افراد محسوب می‌شود. گلمن بر این باور است که هشیاری عاطفی در زمینه‌های شغلی، مصاحبه‌ها، پیشرفت مدیریت، روابط با مشتری، زندگی زناشویی و غیره کاربرد چشمگیری دارد. هوش تحصیلی یا علمی فقط دامنه‌ی محدودی از توانایی‌های فرد را آشکار می‌سازد و میزان موفقیت او را فقط تا 30 درصد تضمین می‌کند. در حالی که هوش عاطفی‌ هیجانی قابلیت‌های فرد را در زمینه‌ی شخصیت و رفتار نشان می‌دهد و نقش بسیار مهمی در همه‌ی جوانب زندگی او ایفا می‌کند.

در بخشی از کتاب تقویت هشیاری عاطفی در بزرگسالان می‌خوانیم:

فرد بزرگسالی که از احترام به نفس خوب برخوردار است، این هدیه را در دوران کودکی و به شیوه‌های مختلف دریافت داشته است. یکی از مهم‌ترین عوامل برای اهدای احترام به نفس به کودک این است که او را برای کار مثبتی که انجام می‌دهد تشویق کنیم. دیگر اینکه با او محترمانه حرف بزنیم و همچنین به حرف‌هایش گوش دهیم. بچه‌هایی که اغلب اوقات نوازش می‌شوند و والدین آن‌ها را در آغوش می‌گیرند، به آن‌ها توجه می‌شود، در مدرسه یا ورزش به موفقیت‌هایی می‌رسند و در خانواده‌هایشان حمایت و یاری می‌شوند، اعتماد به نفس بالایی پیدا می‌کنند.

در سوی دیگر این قضیه، ما با بزرگسالانی مواجه هستیم که از احترام به نفس پایینی برخوردارند. این افراد در دوران کودکی اغلب به طرز شدیدی مورد انتقاد و سرزنش قرار گرفته‌اند، دائم بر سرشان فریاد زده‌اند، کتک خورده‌اند و با بی‌توجهی افراد نزدیک و والدین‌شان مواجه شده‌اند. وقتی که در مواردی از زندگی خود دچار شکست شده‌اند مورد تحقیر و تمسخر قرار گرفته‌اند. همواره احساس کرده‌اند که اگر بخواهند مورد احترام قرار گیرند باید کامل و بی‌نقص باشند و شکست در پاره‌ای از موارد را به‌ عنوان بی‌کفایتی کامل خود تلقی کرده‌اند. غم‌انگیز است، نه؟ به کودکی بیندیشید که چنین رفتارهایی با او می‌شود. از آن غم‌انگیزتر آن است که این رفتارهای نامناسب بر زندگی او در دوران بزرگسالی نیز تأثیر می‌گذارد. شخصیت همگی ما به وسیله‌ی تجربه‌هایمان شکل می‌گیرد.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
خودآگاهی
خودتنظیمی
همدلی
کنترل خشم
ایجاد انگیزه در خود
احترام به خود (عزت نفس)
شناخت احساس، عاطفه و هیجان
کنترل و تنظیم روابط خویش با دیگران