معرفی و دانلود کتاب باد نام مرا می‌داند

معرفی کتاب باد نام مرا می‌داند

کتاب باد نام مرا می‌داند، نوشته‌ی ایزابل آلنده، اثری فوق‌العاده درباره‌ی جنگ، مهاجرت و عشق است که نامزد بهترین داستان تاریخی گودریدز نیز شده. این کتاب، داستان دو کودک در دو برهه‌ی تاریخی را روایت می‌کند، که بر اثر ناامنی و آشوب، ناچار به ترک خانواده‌ی خود و ادامه‌ی زندگی به تنهایی می‌شوند. اما آن‌ها از امید خالی نیستند و می‌کوشند از همه‌ی آنچه در چنته دارند، که رؤیایی بیش نیست، برای زنده ماندن استفاده کنند.

درباره‌ی کتاب باد نام مرا می‌داند

زندگی، همیشه طوری که خیال می‌کنیم خوب پیش نمی‌رود، اما خیال کاری می‌کند که زندگی خوب پیش برود. خیال، جادویی است که به همه‌ی ما هدیه شده تا روزهای سخت را بگذرانیم. خیال پایه‌ی رؤیا و آرزوست و همان چیزی است که ما را زنده نگه می‌دارد، همان‌طور که ممکن است به کشتنمان بدهد. داستان کتاب باد نام مرا می‌داند (The Wind Knows My Name)، نوشته‌ی ایزابل آلنده (Isabel Allende)، نیز بیش از هر چیز درباره‌ی خیال است. درباره‌ی دنیایی جادویی از خیال، که کودک هفت ساله‌ی بی‌پناه را، از واقعیت دیوانه‌واری که در حال رخ دادن است نجات می‌دهد. واقعیت دیوانه‌واری که ریشه‌ی بسیاری از داستان‌های تکان‌دهنده و تأثیرگذار دوران ماست؛ جنگ، ناامنی، مهاجرت، جدایی از عزیزان و.... شاید همین مضامین است که کتاب باد نام مرا می‌داند را لایق عنوان بهترین کتاب ملی ادبیات آمریکا (NRP) کرده است.

رمان خارجی باد نام مرا می‌داند، داستان زندگی ساموئل و آنیتا را روایت می‌کند. ساموئل، پسرک یهودی 5 ساله‌ای در جنگ جهانی دوم است که وقتی پدرش ناپدید می‌شود و خانواده‌اش از هم می‌پاشد، مادرش فقط یک بلیط قطار به مقصد انگلستان پیدا می‌کند تا کودکش را از اروپای در چنگال نازی‌ها نجات دهد. کودک پنج ساله، باید این سفر وحشتناک و مرگبار را به تنهایی پشت سر بگذارد. از طرفی آنیتا، دخترک هفت ساله‌ای است که در سال 2019 با مادرش سوار یک قطار می‌شوند تا از السالوادور، خطرناک‌ترین کشور جهان، به امریکا مهاجرت کنند؛ اما به اجبار در کمپ مهاجران از یکدیگر جدا می‌شوند. حالا آنیتا نیز مثل ساموئل تنهاست و باید کاری کند. او فرار کردن به دنیای جادویی خیال خود را برای نجات برمی‌گزیند.

ایزابل آلنده را پرفروش‌ترین و یکی از مشهورترین نویسندگان اسپانیایی زبان جهان می‌دانند. او که تا به امروز 25 عنوان کتاب نوشته و بیش از 75 میلیون نسخه کتاب فروخته است، یکی از پرفروش‌ترین نویسندگان نیویورک‌تایمز به حساب می‌آید. کتاب‌های او بارها برای فیلم‌ها و سریال‌ها مورد اقتباس قرار گرفته است. آلنده در ایران نیز طرفدارهای پروپاقرص زیادی دارد. نوشته‌های ایزابل آلنده، از جمله رمان باد نام مرا می‌داند، را به دلیل شخصیت‌پردازی‌های عمیق، روایت‌های تکان‌دهنده و داستان‌هایی که ریشه در تاریخ دارند اما شاخ و برگ خود را با رئالیسم جادویی آذین کرده‌اند، ستایش می‌کنند.

کتاب باد نام مرا می‌داند را شیرین رستگارپور ترجمه و انتشارات گویا به چاپ رسانده است.

نکوداشت‌های کتاب باد نام مرا می‌داند

• این نویسنده‌ی محبوب ما را به دو روزگار سیاه در دل تاریخ می‌برد؛ یکی وین تحت تسلط نازی‌ها در سال 1938 و دیگری وضعیت وخیم این روزهای مرز امریکا و مکزیک.... هر دوی این داستان‌ها آن‌قدر غنی هستند که بتوان یک رمان را بر اساس آن‌ها نوشت، اما آلنده از مهارت خود استفاده می‌کند تا آن‌ها را با هم درآمیزد. او با استفاده از رئالیسم جادویی خاص خود، ما را در داستانی سرشار از همدلی و دلسوزی غرق می‌کند تا به ما یادآوری کند که همه‌ی ما ممکن است به راحتی در شرایطی همین قدر وحشتناک قرار بگیریم. (واشنگتن پست)
• ادای احترامی به پدر و مادرهایی که تصمیماتی غیرقابل باور می‌گیرند فقط برای این که فرزندان خود را نجات دهند و کودکانی که از دردناک‌ترین چالش‌هایی که می‌توان تصور کرد، جان سالم به در برده‌اند. (آسوشیتد پرس)
• ایزابل آلنده ملکه‌ی رئالیسم جادویی است. (بی بی سی)
• ایزابل آلنده با هنرمندی، از تاریخ سیاسی-اجتماعی و آشفتگی جهان امروز داستانی رمانتیک و شعرگونه را شکل می‌دهد. دیالوگ‌های او روان، مرتبط و واقعی هستند.... (ان پی آر)
• قدرتمند.... آلنده در شخصیت‌هایش عمق واقعی ایجاد می‌کند، به ویژه زمانی که فداکاری‌های آن‌ها را به تصویر می‌کشد. این اثر معتبر و از لحاظ عاطفی بسیار دلخراش، بازگشتی پیروزمندانه به فرم محسوب می‌شود. (ویکلی پابلیشرز)

کتاب باد نام مرا می‌داند برای چه کسانی مناسب است؟

رمان خارجی باد نام مرا می‌داند برای علاقه‌مندان به رمان‌های عمیق و احساسی، ادبیات اسپانیایی و سبک رئالیسم جادویی بسیار خواندنی است.

در بخشی از کتاب باد نام مرا می‌داند می‌خوانیم

برای کسی مثل ساموئل آدلر که در لندن با آن نظم و ترتیبش زندگی کرده بود، نئواورلئان مسحورکننده بود. آن سال یعنی 1958 برای نئواورلئان خاطره‌انگیز شد. برای نخستین‌بار پس‌ از بیست‌سال در فوریه برف آمد و در مارس هم الویس‌ پریسلی به شهر آمد تا در آن‌جا فیلمی بسازد. جمعیتی چنان زیاد و هیجان‌زده بیرون هتلش تجمع کرده بودند که او برای رفت‌و‌آمد مجبور بود از پلکان اضطراری استفاده کند. چند ماه بعد که ساموئل به آن‌جا رسید، الویس هنوز موضوع اصلی گفت‌وگوی جوانان بود حتی با‌ وجود‌ این‌که موج انتقاد به‌سوی او روانه بود و قدیمی‌ها اظهارنظر تند فرانک سیناترا را تکرار می‌کردند که «راک‌اند‌رول زشت‌ترین، خشن‌ترین، ناامید‌کننده‌ترین و معیوب‌ترین شکل ابراز در موسیقی است که از بداقبالی‌ام شنیده‌ام.»

اما ساموئل علاقه‌ای به ستاره‌ی راک و باسن فاقد کنترلش نداشت. او برای موسیقی جاز به نئواورلئان آمده بود.

شاید اگر وقتی ساموئل لندن بود به محله‌ی اهالی کارائیب که در همسایگی او بودند گذر می‌کرد، این تضاد آن‌قدر در ذهنش پررنگ نمی‌شد؛ اما تنها دلیلش برای اجاره‌ی خانه در آن منطقه مسأله‌ی قیمت بود. از پس قیمتی بالاتر برنمی‌آمد. در مسیر خانه، او مانند روحی از میان جمعیت رنگارنگ و پرسر‌و‌صدا عبور می‌کرد بی‌آنکه حتی با یک نفر صحبت کند و بعد خودش را در آپارتمانش حبس می‌کرد تا به تمرین ویولن بپردازد و آن بیرون در خیابان صدای طبالی بر طبل‌های فلزی و موسیقی حاره‌ای به‌شکلی گوش‌خراش از رادیوی همسایگان به گوش می‌رسید.