معرفی و دانلود کتاب با نوشته کشتن

معرفی کتاب با نوشته کشتن

کتاب با نوشته کشتن رمانی معمایی به قلم محمدعلی سجادی است. این اثر داستانی ماجرای زندگی مردی را روایت می‌کند که مدتی است با مشکل فراموشی‌های موقت دست‌وپنجه نرم می‌کند. برای همین تصمیم می‌گیرد با نوشتن داستان، این مشکل را بین ببرد. از این رو مخاطب با مطالعه‌ی این رمان نه‌ تنها به دل زندگی قهرمان رمان می‌رود، بلکه ماجراهای معمایی زاییده‌ی خیال این شخصیت را نیز دنبال می‌کند.

درباره‌ی کتاب با نوشته کشتن

محمدعلی سجادی از همان آغاز، رمانِ با نوشته کشتن را با افکار درهم و آشفته‌ی شخصیت اصلی داستان شروع می‌کند. نویسنده‌ای که خیره به صفحه‌ی سفید روی مانیتور، با چالش‌های نوشتن یک داستان جنایی کلنجار می‌رود. او به موازات نوشتن، با واگویه‌های درونی خود، به زندگی خودش و اطرافیانش اشاره می‌کند و درباره‌ی مشکلی حرف می‌زند که اخیراً به آن دچار شده است.

ماجرا از این قرار است که این مرد مدتی است که دچار فراموشی مقطعی شده است و حتی گاهی ساده‌ترین کلمات و دم‌دستی‌ترین نام‌ها را نمی‌تواند به یاد بیاورد. این مشکل در صحنه‌ی ابتدایی رمان هم به تصویر کشیده شده است، همان وقتی که می‌خواهد بنویسد اما انگشتانش رو صفحه کلید کامپیوتر بی‌حرکت مانده و بی‌آنکه چیزی به ذهنش برسد به مانیتور کامپیوتر چشم دوخته است؛ درست مثل پیانیستی که نمی‌تواند نت‌ها را به خاطر بیاورد.

این مسئله به شدت او را می‌ترساند، برای همین تصمیم می‌گیرد به طور روزانه بنویسد. چون معتقد است نوشتن کمک می‌کند که «از یاد نرود» و باید بنویسد تا «کلمات تنهایش نگذارند». به همین دلیل داستان می‌نویسد تا گرفتار فراموشی نشود و این لکه‌ی سیاهی که مدام تمرکزش را از بین می‌برد، بکُشد. محمدعلی سجادی در رمان با نوشته کشتن قهرمان داستان را با مشکلی روبه‌رو ساخته که چاره‌ای جز نوشتن به مثابه‌ی ابزاری برای از بین بردن این مشکل پیش روی خود نمی‌بیند. درواقع او بیش از آن‌که در پی نوشتن یک داستان باشد، به کارش به عنوان راهی برای رهایی نگاه می‌کند.

روندی که باعث می‌شود خواننده، مدام به میان زندگی شخصی قهرمان رمان و داستانی که در حال نگارش آن است در رفت‌وآمد باشد و در عین دنبال کردن خرده‌روایت‌های پی‌درپی، سیر زندگی شخصیت اصلی را هم پی بگیرد. به همین سبب رمان با نوشته کشتن را می‌توان اثری معمایی و جنایی دانست که رگه‌هایی از درام نیز در آن ریشه دوانده است. اثری خواندنی و متفاوت که انتشارات ققنوس آن را روانه‌ی بازار کتاب کرده است.

کتاب با نوشته کشتن برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به خواندن داستان‌های معمایی و جنایی علاقه دارید و از دنبال کردن ماجراهایی که در آن، افکار و واگویه‌های درونی شخصیت‌ها پررنگ‌اند، لذت می‌برید، مطالعه‌ی این رمان توجهتان را به خود جلب خواهد کرد.

در بخشی از کتاب با نوشته کشتن می‌خوانیم

جا مى‌خورم. خسرو مى‌گوید: «این جنایت‌نویس خودش شبیه روحه و طبیعیه که ارواح دیگه.» مى‌گوید: «نه نه، این روح نیست. انرژى عجیبیه که دائم داره دور و برش پرپر مى‌زنه و چیزى مى‌خواد.» بعد شروع مى‌کند به دادن مشخصات او، مى‌بینم او کسى نیست جز سرهنگ! مستى‌ام کمرنگ مى‌شود. از خسرو مى‌پرسم: «تو از سرهنگ و من گفتى بهش؟» مى‌گوید: «مگه من بى‌کارم، این خانم خودش کرم این ماجراس. فیزیک خونده از متافیزیک خیر سرش سر درآورده.» و غش‌غش مى‌خندد. راست مى‌گوید. زن چیزى از من نمى‌دانست. برایم عجیب است و سخت جذاب. مى‌روم تو نخ حرف‌هایش، سعى مى‌کنم پیدایش کنم. او به من محتاج است و من به او چى؟ برمى‌گردم توى حیاط و در تنهایى مى‌ایستم. یعنى به زور خودم را نگه مى‌دارم. منگى مشعوف‌کننده‌اى در بى‌وزنى قرارم مى‌دهد و میل به پریدن در من رنگ مى‌گیرد.

مى‌خواستم داد بزنم سرهنگ. ولى در عوض دلم مى‌لغزد سمت رها که انگار دارد از توى استخر بالا مى‌آید. ولى نه، ماناست که آب مهتاب شسته را مى‌شکافد و بیرون مى‌زند و مثل گلى مى‌شکفد. مى‌چرخد و در پى او سرهنگ یا همان آقاى سین هم بیرون مى‌آید. عشقبازى با آب. آب‌بازى با تن. التهابى خیس و مواج. تن، عاشق خسته شدن بود و کرختى پس از آن. سرهنگ هنوز گیج است. مانا مى‌نشیند روى لبه استخر. سرهنگ دلش مى‌خواهد ولى چشمانش به عادت بیم دارد از نگاه کردن. مانا دست مى‌برد به صورت او و چانه‌اش را بالا مى‌آورد. صورت خیس خواهش را. لیوانى گلى با لعابى از فیروزه را که منقش به اوراد مقدس است مى‌دهد دست او. مى‌گوید: «بخور تا همه این مشکلاتت حل شه.» سرهنگ سراسر میل است و این در چشمان شفافش که نور را در خود متمرکز کرده پیداست.