معرفی و دانلود کتاب اسپینوزا و ما

معرفی کتاب اسپینوزا و ما

آنتونیو نگری، فیلسوفی که بیشتر با نگارش سه‌گانه‌ی «امپراتوری» در میان عموم مردم شناخته شد، کتاب اسپینوزا و ما را در ادامه‌ی کتاب «نابهنجاری وحشی» در سال 2013 منتشر کرد. او در این کتاب به نظریه‌های فیلسوف مشهور هلندی، باروخ اسپینوزا، از دریچه‌ای نو نگاه می‌افکند و آن‌ها را تفکراتی پسامدرنیستی می‌داند که تغییر سرمایه‌داری امروزی و رسیدن به برابری اجتماعی را ممکن می‌سازد.

درباره‌ی کتاب اسپینوزا و ما

آنتونیو نگری (Antonio Negri) یک فیلسوف کنش‌گر است، کسی که با نوشته‌هایش هم فلسفه‌ی آکادمیک را می‌آموزید و هم با واقعیت‌های سیاسی و مبارزات مردمی روبه‌رو می‌شوید. او در زمان جنبش‌های خودمختارگرایی ایتالیا در دهه‌ی 60 و 70 میلادی، به طور جدی فعالیت می‌کرد و سرانجام به زندان افتاد. آنتونیو نگری در اسارت کتاب معروف خود را با نام «نابهنجاری وحشی: قدرت متافیزیک و سیاست اسپینوزا» نوشت و به جمع فیلسوفانی چون لویی آلتوسر و اتین بالیبار پیوست که اسپینوزا را جایگزین هگل کرده بودند. او با همکاری مایکل هارت سه‌گانه‌ی محبوب «امپراتوری»، «انبوه خلق» و «ثروت مشترک» را در میان سال‌های 2000 تا 2017 نوشت که تفکر نسلی را درباره‌ی کنش سیاسی و ایجاد تفاوت در جامعه شکل داده است. در کنار این آثار مشهور و بیشتر‌خوانده‌شده، نگری به تأملات علمی و چالش‌برانگیزش درباره‌ی فیلسوف محبوبش، یعنی باروخ اسپینوزا، ادامه داد و کتاب اسپینوزا و ما (Spinoza for Our Time) را منتشر کرد.

باروخ اسپینوزا در قرن هفدهم در هلند زندگی می‌کرد که در آن‌زمان تحولات سیاسی قابل‌توجهی را پشت سر می‌گذاشت. ایالت‌های متحد و ثروتمند در کنار کمپانی هند شرقی هلند، امپراتوری‌های اسپانیا و فرانسه را برای تسخیر هلند وسوسه می‌کردند. در همین حال سیاست‌های داخلی هلند هم اوضاع چندان خوبی نداشت و مبارزه میان جناح‌های سیاسی، مذهبی و حتی فلسفی در همه جای کشور آشکار بود. در چنین فضایی بود که اسپینوزا آثار سیاسی خود را به نگارش درآورد. فیلسوفان انگلیسی – آمریکایی عمدتاً آثار اسپینوزا را از دریچه‌ی متافیزیکی – اخلاقی تفسیر می‌کنند و نوشته‌های سیاسی او را در بهترین حالت ناسازگار با نظریه‌های فلسفی او می‌دانند. آنتونیو نگری هم‌سو با دیگر مشاهیر اروپایی و علی‌الخصوص فرانسوی مانند ژیل دلوز، پیر ماکری و اتین بالیبار، سیاست را قلب تپنده‌ی فلسفه‌ی اسپینوزا و دغدغه‌ی اصلی وی معرفی می‌کند. در کتاب اسپینوزا و ما، آنتونیو نگری این نظریه را بیشتر بسط می‌دهد.

کتاب اسپینوزا و ما حاصل چهار مقاله‌ی آنتونیو نگری است در باب فلسفه‌ی سیاسی اسپینوزا. او نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از نظریه‌های این فیلسوفِ -به‌زعم نگری پسامدرن- برای دگرگونی فضای سیاسی در عصر ما استفاده کرد. این کتاب که در سال 2013 منتشر شد، ادامه‌ی کتاب «نابهنجاری وحشی» به حساب می‌آید. آنتونیو نگری در مقدمه‌ی اثر پیش‌رو می‌نویسد: از کتاب «نابهنجاری وحشی» استقبال شد؛ زیرا دیدگاهی که در آن‌جا از آن دفاع می‌شد، اقدامی آگاهانه برای تغییر یا سرنگونی سرمایه‌داری و رسیدن به برابری و امری مشترک را در جان انسان‌ها زنده می‌کرد.» در کتاب جدید، نگری روش جدیدی را برای خوانش هستی‌شناسی اسپینوزا و پایه‌ریزی نوعی سیاست جایگزین را مطرح کرد.

نگری «آزادی» را از نگاه اسپینوزا آن نیرویی می‌داند که در بالاترین درجه‌ی قدرت فردی به دست می‌آید و هنگامی که با قدرت جمعی و گروهی همراه می‌گردد، نیروی آن بیشتر می‌شود. وی در این کتاب نیز مانند اثر قبلی‌اش، به دو اصطلاح بیشتر اهمیت می‌دهد: توانمندی که جوهر درونی و سازنده‌ی موجود زنده‌ای است که خواستار آن چیزی است که برایش نفع دارد و خوب است، و دیگری اصطلاح «قدرت» که قدرت متعالی است که حاکمان در دست دارند. توانمندی به ما این امکان را می‌دهد که آزاد باشیم و با کسانی که اشتراکی با آنان داریم، به یک گروه تبدیل شویم. از آن‌سو «قدرت» می‌تواند دو کارکرد داشته باشد: یا توان را چند برابر کند یا در جهت خلاف آن پیش برود و از آن برای دیکتاتوری یا سرکوب بهره ببرد. نزد نگری، مفهوم هستی‌شناختی توان به نوعی دموکراسی مطلق ختم می‌شود.

حدود یک‌سوم کتاب اسپینوزا و ما را مقدمه‌ای تشکیل می‌دهد که نگری در آن برخی از مضامین کتاب «نابهنجاری وحشی» را دوباره توضیح می‌دهد و به نقدهای دیگران بر کتابش پاسخ می‌گوید. چهار فصل دیگر کتاب، دست‌نوشته‌ی سخنرانی‌ها و مقالاتی هستند که با مضمون اصلی کتاب پیوند دارند. فصل 1 با عنوان «اسپینوزا: بدعت‌گذاری درون‌ماندگاری و دموکراسی» حاصل سخنرانی آنتونیو نگری در سال 2009 در باب استفاده از آرای اسپینوزا در سیاست امروز است. فصل دوم «توانمندی و هستی‌شناسی» متن کنفرانسی در سال 2006 است که در آن هایدگر و اسپینوزا رودرروی هم قرار می‌گیرند. مقاله‌‌ی «انبوه خلق و تکینگی در تکوین تفکر سیاسی اسپینوزا» که در فصل سوم آمده است، متن جستاری است که در سال 2007 منتشر شده است. در فصل چهارم مقاله‌ای با عنوان «اسپینوزا: جامعه‌شناسی تأثرات» به چشم می‌خورد که سال 2005 منتشر شده و تلقی اسپینوزا را از میل و عشق در زندگی اجتماعی بررسی می‌کند.

فؤاد حبیبی و امین کرمی، مترجمان کتاب اسپینوزا و ما (چاپ انتشارات ققنوس)، در پیشگفتاری مبسوط، نظریات آنتونیو نگری در باب اسپینوزا را آورده‌اند.

نکوداشت‌های کتاب اسپینوزا و ما

• کتاب اسپینوزا و ما مجموعه‌ای امیدوارکننده از مقاله‌هایی هستند که نشان می‌دهند اگر ما بخواهیم، دنیای سیاست به یک دموکراسی واقعی‌تر و امیدوارکننده‌تر تبدیل خواهد شد. (برندون فنتون، دانش‌آموخته‌ی فلسفه‌ی دانشگاه یورک)
• آنتونیو نگری در این کتاب اسپینوزا را فراتر از مدرنیته می‌برد و او را به فیلسوفی پسامدرن بدل می‌کند که مهم‌ترین میراثش برای زمانه‌ی ما، نوعی دموکراسی مترقی است که توده‌ی بسیاری از مردم خواهان رسیدن به آن هستند. (بث لورد، استاد فلسفه‌ی دانشگاه اَبِردین)
• در مجموعه مقالات کتاب اسپینوزا و ما، آنتونیو نگری درباره‌ی اهمیت و ماهیت انقلاب اندیشه‌های اسپینوزا در زمان خودش و در قرن بیستم و بیست‌ویکم سخن می‌گوید. نگری به کنشگری فلسفی پایبند است و نشان می‌دهد که واقعاً اسپینوزیست است. (استف مارستون، استاد فلسفه‌ی دانشگاه لندن)
• کوچک و جذاب. تحلیل ظریف و پرجزئیات نگری در فلسفه‌ی قاره‌ای معاصر جای می‌گیرد. خوانندگانی که با این حوزه آشنا هستند، بیشتر از دیگران از خواندن کتاب اسپینوزا و ما لذت خواهند برد. (مجله‌ی Choice)

کتاب اسپینوزا و ما برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به فلسفه‌ی سیاسی علاقه دارید، کتاب اسپینوزا و ما را بخوانید.

در بخشی از کتاب اسپینوزا و ما می‌خوانیم

اسپینوزا امروزه چه کاربردى دارد؟

ما قبلاً به بخشى از این پرسش پاسخ داده‌ایم. بى‌تردید پاسخ دادن به این پرسش به وسواس و دقت بیشترى نیاز دارد. ماتریالیسم معاصر - اساساً به منزله‌ی هستى‌شناسى و سیاست - گرفتار شکست جانگداز «سوسیالیسم واقعى» شده است. با این حال، زمینه‌ی این فروپاشى را نه‌فقط رسوبات متعصبانه‌ی ماتریالیسم دیالکتیکى اتحاد جماهیر شوروى، بلکه همچنین (و شاید با شدت و حدتى بیشتر) نسخه‌ی غربى ماتریالیسم انتقادى فراهم ساختند. از ماتریالیسم انتقادى مکتب فرانکفورت، مکتب تمامیت‌بخشى به بیگانگى و شى‌ءوارگى حرف مى‌زنم، از مکتبى که «شمول واقعى» جامعه‌ی ذیل سرمایه را تشخیص نمى‌دهد: برداشتى در غیاب بدیل‌ها، مگر شاید بدیل وحشتناک تروریسم، پیروزى آن چیزى که «بدبینى خرد» خوانده شده است. [به دید آن‌ها] هیچ چیزى نمى‌تواند از پیشرفت قدرت سرمایه‌دارى بگریزد. بازارهاى آزاد، جهانى شدن‌هاى امپراتورى، نابودى ضمانت‌هاى دولت رفاه (امرى که نظریه‌ی سیاسى بورژوایى بى‌درنگ بر آن آغوش گشود) حاصل این برداشت‌هاى معادشناسانه بودند که خویش را برداشت‌هایى انتقادى جا مى‌زدند. پارادوکس آن بود که، براى نجات ما از این ورطه، تنها توصیه‌ی موجود، غالباً آنى بود که تبلیغات «شبان هایدگرى»، یا مجموعه‌اى کلى از دیگر توقعات رازورزانه، فراهم ساخته بودند. بى‌شمار فلسفه‌هاى پساساختارگرا موقعیت مناسبى در حواشى جامعه‌ی تحت شمول سرمایه پیدا کرده‌اند، و، در بهترین حالت، تکرار ناامیدى بنیامینى را به ما پیشنهاد مى‌دهند - یا در بدترین حالت، شبح تکرار دهشت هولوکاست را متذکر مى‌شوند. پس چگونه مى‌توان از این کابوس خلاصى یافت؟

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار مترجمان فارسى
ما و اسپینوزا
دیباچه
یادداشت مترجم انگلیسى
مقدمه: اسپینوزا براى زمانه حاضر
1: اسپینوزا: بدعت‌گذارىِ درون‌ماندگارى و دموکراسى
2: توانمندى و هستى‌شناسى: هایدگر یا اسپینوزا
3: انبوه خلق و تکینگى در تکوین تفکر سیاسى اسپینوزا
4: اسپینوزا: جامعه‌شناسى تأثرات
کتاب‌شناسى
نمایه