معرفی و دانلود کتاب اخلاق در زندگی روزمره: رعایت حقوق خودم یا دیگران؟

معرفی کتاب اخلاق در زندگی روزمره: رعایت حقوق خودم یا دیگران؟

شادی جهرانی در کتاب اخلاق در زندگی روزمره: رعایت حقوق خودم یا دیگران؟ درباره‌ی دو مفهوم حق و وظیفه توضیح می‌دهد. ارتباط با سایر انسان‌ها یک ضرورت است که نمی‌توان به‌هیچ‌طریقی از آن گریخت، بنابراین بهتر است با مفهوم حق و وظیفه آشنا شویم و به آن‌ها عمل کنیم؛ به این ترتیب می‌توانیم با دیگران ارتباط سالم‌تری برقرار کنیم، به آن‌ها آسیب نزنیم و اجازه ندهیم کسی به حقوق ما تعرض کند.

درباره‌ی کتاب اخلاق در زندگی روزمره: رعایت حقوق خودم یا دیگران؟

یکی از ضرورت‌های زندگی در اجتماع برقراری ارتباط با دیگران است. از لحظه‌ای که با بیدار شدن از خواب روز خود را آغاز می‌کنیم، تا لحظه‌ای که به خواب می‌رویم ناگزیر از ارتباط با دیگرانیم: خانواده، دوست، همکار، فروشنده و...

ارتباط برقرار کردن با دیگران برخی اوقات می‌تواند دشوار باشد. گاهی با انسان‌هایی مواجه می‌شویم که رفتارهای ناشایستی از خود نشان می‌دهند و باعث آزار دیدن ما می‌شوند؛ گاهی هم ممکن است خود ما کاری را انجام دهیم که از نظر دیگران یک عمل اشتباه است. معمولاً آدم‌ها برای انجام کارها و رفتارهایشان دلیلی دارند که برای خودشان قانع‌کننده است، اما گاهی این دلیل برای سایرین قانع‌کننده نیست. پس چگونه می‌توان فهمید چه رفتاری صحیح و چه رفتاری غلط است؟ چگونه می‌توان با قواعد زندگی اجتماعی و نحوه‌ی درست برقراری ارتباط با دیگران آشنا شد؟

آدم‌های اجتماعی معمولاً تحمل تنهایی را ندارند و ارتباط با دیگران برایشان سرگرم‌کننده و نشاط‌آور است. اما برای برخی ارتباط با دیگران اصولاً امر دشواری است. آن‌ها اغلب حوصله‌ی سروکله زدن با آدم‌ها را ندارند و خلوت و تنهایی را به بودن در جمع ترجیح می‌دهند. با وجود این نمی‌توان برای مدتی چندان طولانی از ارتباط با دیگران گریخت.

یکی از شرایط دشوار اجتماعی زمانی است که با انسان‌هایی مواجه می‌شویم که عقاید، باورها و یا گرایشاتشان برایمان مطلوب نیست، اما ناچار به ارتباط با آن‌ها هستیم. در چنین شرایطی معمولاً تلاش می‌کنیم تا آن‌ها را تغییر دهیم یا دست به تخریب‌شان می‌زنیم، اما این کارها هر دو اشتباه هستند.

شادی جهرانی در کتاب اخلاق در زندگی روزمره: رعایت حقوق خودم یا دیگران؟ درباره‌ی حق و وظیفه توضیح می‌دهد. حق و وظیفه دو عنصری هستند که در گام اول فهم معنای درست آن‌ها و در گام دوم عمل به ‌آن‌ها به ما کمک می‌کند تا انسان‌های بهتری باشیم. در واقع اگر می‌خواهیم نقش خودمان را در اجتماع به درستی ایفا کنیم، لازم است که با این دو مفهوم آشنا شویم. با انجام درست وظایف خود، می‌توانیم با دیگران ارتباط سالم‌تری برقرار کنیم و کاری کنیم که آن‌ها از بودن در کنار ما و برقراری ارتباط با ما لذت ببرند. همچنین، وقتی از حقوقمان آگاه باشیم، به درستی از حریم خود دفاع می‌کنیم و اجازه نمی‌دهیم افراد با رفتارهایی که باعث تعرض به حقوقمان می‌شود ما را آزار دهند.

کتاب اخلاق در زندگی روزمره: رعایت حقوق خودم یا دیگران مناسب چه کسانی است؟

این کتاب برای افرادی که می‌خواهند در روابط اجتماعی خود موفق بوده و کیفیت ارتباطشان با سایرین را ارتقا دهند، بسیار مفید خواهد بود. همچنین علاقمندان به کتاب‌های روان‌شناسی نیز از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

با شادی جهرانی بیشتر آشنا شویم

شادی جهرانی نویسنده و مترجم در حوزه‌ی کتاب‌های روان‌شناسی است. از ترجمه‌های او می‌توان به «چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟، روان‌شناسی استعداد، تربیت کودک برای مغزی یکپارچه و چه کسی مغز تو را خاموش کرد» اشاره کرد.

جملات برگزیده‌‌ی اخلاق در زندگی روزمره: رعایت حقوق خودم یا دیگران؟

• توانمندی‌های ما انسان‌ها در همراهی با یکدیگر است که به تبلور و کمال می‌رسد.
• واژه‌ی حق معانی گوناگونی دارد. در فرهنگ‌های لغت، این واژه به معنای «راست، درست (مقابل نادرست)، سزاوار، بایسته، حقیقت»
• اگر می‌خواهیم در این دنیای مادی، از موفقیت مادی و معنوی بهره‌مند شویم، بایسته است زندگی مادی و اجتماعیِ فعال، مفید، متعادل، و سالمی در پیش بگیریم.

در بخشی از کتاب اخلاق در زندگی روزمره می‌خوانیم

تصور می‌کنم بیشتر خوانندگان یا دست‌کم بیشتر خوانندگانِ خانمی ‌که هم‌اکنون این نوشته‌ها را می‌خوانند، تجربه‌ای را که عرض خواهم کرد داشته‌اند:

ساعت ده صبح، دوی بعد از ظهر، چهار بعد از ظهر، ده شب ‌... ‌فرقی نمی‌کند چه ساعتی باشد، زنگ آیفون خانه به صدا در می‌آید اما نه به حالت عادی، بلکه به حالتی که انگار کسی که پشت در است، ارثی، امانتی، طلبی، چیزی نزد ما داشته و الان برای باز پس گرفتنش آمده است.

آیفون را که جواب می‌دهی معمولاً صدای کُلُفت و کولی‌مانندِ زنی را می‌شنوی که می‌گوید: «عزیز جان، قربانت بروم، دخترم بچه‌دار نمی‌شده، حالا خدا بهش بچه داده، نذر کرده بودم اگر بچه‌دار شد آش بپزم، نذرِ... و از چهل خانه، حبوبات و بار و بنشن و سبزیجاتش را تهیه کنم و بار بگذارم.» و البته در این‌باره که این آش قرار است میان چه کسانی پخش شود‌ هیچ صحبتی نمی‌کند، که ما آن را سهوی می‌انگاریم نه عمدی؛ «عاقلان دانند».

به چنین کسانی باید گفت: «آنچه حالا به فکر شما رسیده، قبلاً به فکر ما رسیده بوده.» کدام انسان عاقل متدین متعهدی نذر می‌کند، اما از جیب دیگران؟ نذر کردن، شرایطی دارد؛ آیا نباید از مال و دارایی خود شخص باشد؟ این را صاحب‌نظران بهتر می‌دانند. اما به هر جهت‌ طبق باور برخی که اول نذر می‌کنند و اگر حاجتشان روا شد آن وقت است که نذر را ادا می‌کنند (که شاید بیشتر شبیه به گروکشی، یا خط و نشان کشیدن باشد) ‌ اگر من نذری کردم و حاجتم روا شد، آیا این دین به گردن خود من نیست که نذرم را شخصاً ادا کنم؟ چرا باید از کیسه‌ی دیگران ببخشم؟

فرض کنیم کسی با انجام دادنِ کار خیری برای من، یا کمکی به من، گرهی از کارم گشوده یا مشکلی از مشکلاتم را حل کرده است؛ آیا این من هستم که در برابر محبت یا زحمت او دین به گردن دارم، یا دیگران؟ آیا من هستم که اخلاقاً باید در پی جبران آن محبت یا نشان دادن مراتب سپاس و قدرشناسی‌ام باشم یا دیگران؟ پس چرا پای دیگران را به میان می‌کشیم؟

در این‌جا می‌خواهیم معنای دوم واژه‌ی حق را بررسی کنیم که با مثال بالا و همچنین مثال‌هایی که بعد از آن خواهیم زد همخوانی دارد؛ در فصل سوم، دومین تعریف از حق را چنین بیان کردیم:

«آنچه بر گردن کسی دِینی ایجاد می‌کند و به موجب آن دِین، شخص، اخلاقاً ملزم به انجام دادن کار نیکی برای دیگری می‌شود.»

فهرست مطالب کتاب

سپاس
یادداشت
بخش اول: حقوق و وظایف
بخش دوم: اصول انسانیت
کتاب‌شناسی
پی‌نوشت‌ها