معرفی و دانلود کتاب احوال و زندگانی مولانا

معرفی کتاب احوال و زندگانی مولانا

کتاب احوال و زندگانی مولانا نوشته‌ی بدیع الزمان فروزانفر، به شرح زندگی و سرگذشت این عارف و شاعر بزرگ ایرانیِ قرن ششم هجری پرداخته است. فروزانفر از کودکی و سنین پایین به واسطه‌ی اشعاری که از زبان پدر و عمه‌اش می‌شنیده با مولانا آشنا شده و به او علاقه‌مند می‌شود. اما نگارش این سرگذشت‌نامه به سال 1308 باز‌می‌گردد، زمانی‌که او شروع به تحقیق و بررسی در احوال مولانای بزرگ ایرانی می‌کند. این کتاب در ده فصل به رشته‌ی تحریر درآمده و از آغاز عمر تا پایان زندگانی شاعر را روایت کرده است.

درباره‌ی کتاب احوال و زندگانی مولانا

به جرات می‌توان گفت تمام ایرانیان، شاعر و عارف بزرگ، مولانا جلال‌الدین محمد بلخی را می‌شناسند و در میان اهل ادب، عشق و علاقه‌ی زیادی نسبت به این بزرگ‌مرد وجود دارد. او حتی قرن‌ها پس از وفات خود، درست به‌اندازه‌ی دوران زنده بودنش و حتی خیلی بیشتر شهرت و محبوبیت دارد. مولانا مایه‌ی فخر ما ایرانیان است و اشعار او به‌قدری زیبا و پرمایه هستند که ایرانی بودن این شاعر، مایه‌ی رشک بسیاری از همسایه‌های مجاورمان از جمله ترکیه شده. به راستی راز دستیابی به چنین جایگاهی چیست؟ قطعاً عزت و شرف نزد خداوند و بس. بدیع‌الزمان فروزان‌فر، ادیب و شاعر بزرگ معاصر، در یک اثر بسیار ارزشمند، به شرح احوالات و زندگانی مولانا از زمان تولد تا پایان عمر پرداخته است. کتاب پیش رو یک فرق اساسی با دیگر زندگی‌نامه‌های نوشته‌شده درباره‌ی مولانا دارد، آن اینکه زبان کتاب کاملاً ادبی‌ست و در عین قابل‌فهم بودن جملات، از سبک نگارش آن به‌راحتی می‌توان به مهارت ادیبانه‌ی نویسنده پی برد.

در کتاب احوال و زندگانی مولانا می‌خوانیم که محل تولد مولانا شهر بلخ بوده، ولادتش در تاریخ ششم ربیع‌الاول سال 604 هجری قمری رخ داده و علت شهرت او به رومی و مولانای روم نیز به دلیل مدت اقامتش در شهر قونیه است. او بیشتر طول عمر خود را در آنجا گذراند و در همان‌جا نیز به خاک سپرده شد. پدر مولانا، بهاءالدین ولد نام داشت و ملقب به سلطان‌العلماء بود. در واقع او در فراگیری علم و فقه و تبدیل شدن به عالمی بزرگ، پدر را سرلوحه‌ی خود قرار داده بود. این عارف بزرگ، در بیست‌وچهارمین سال از زندگی خود و در عنفوان جوانی پدرش را از دست داد و پس از او به اصرار و خواهش مریدان بر جای او نشست و به فتوا و تذکیر مشغول شد.

زندگی مولانا به درس و بحث و وعظ می‌گذشت تا به نقطه‌ی اوجش که همان ملاقات با شمس تبریزی در سال 642 قمری بود، رسید. به گفته‌ی بسیاری پیش از آن‌که شمس‌الدین محمد در افق قونیه و مجلس مولانا نورافشانی کند در شهرها می‌گشت و به خدمت بزرگان می‌رسید و گاهی نیز مکتب‌داری می‌کرد. اهل ادب و مورخان درباره‌ی مدت زمان اقامت شمس در قونیه تا زمانی که مولانا را منقلب کند و نیز درباره‌ی چگونگی دیدارش با مولانا اختلاف نظر دارند. اما آنچه حقیقی‌ست و شکی در آن راه ندارد، مجموعه وقایعی‌ست که پس از دیدار این دو عارف بزرگ رخ می‌دهد و زندگی مولانا را به‌کل دستخوش تغییر می‌کند. تمامی اشعار زیبا و دیوان شمس از آثار ارزشمند مولانا پس از دیدارش با شمس تبریزی هستند. زمانی‌که به نقل از خودش، این سجاده‌نشین باوقار، به شاعری عاشق و سرگشته و بازیچه‌ی کودکان هر کوی و برزن تبدیل شد! پس از دیدار و آشنایی با شمس، مولانا به جای مجلس درس و وعظ، به رقص و سماع روی آورد و دیگر هیچ‌یک از شاگردان خود را به حضور نمی‌پذیرفت.

شرح زندگی مولانا داستانی بسیار زیبا و پر فراز و نشیب است که بدیع‌الزمان فروزان‌فر به زیبایی هر چه تمام‌تر آن را برای خوانندگان و شیفتگان این عارف بزرگ نقل کرده است. در دو بخش پایانی کتاب احوال و زندگانی مولانا، آثار و خاندان او نیز به مخاطبان علاقه‌مند معرفی شده‌اند. گرچه شهرت مولانا آنقدر زیاد است که سرگذشت زندگانی او بر هیچ‌یک از شیفتگانش پوشیده نیست، اما کتاب فروزان‌فر در نوع خود بی‌بدیل و کامل است.

انتشارات ارس کتاب احوال و زندگانی مولانا را منتشر کرده و در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

کتاب احوال و زندگانی مولانا برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به عرفان علاقه دارید، یا از طرفداران ادبیات عرفانی و شعر کلاسیک فارسی هستید، خواندن این کتاب زیبا را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

در بخشی از کتاب احوال و زندگانی مولانا می‌خوانیم

ایام تحصیل

چون بهاء ولد سر در حجاب عدم کشید، مولانا که در آن هنگام بیست‌وچهارمین مرحله‌ی زندگانی را می‌پیمود به وصیت پدر یا به خواهش سلطان علاءالدین و برحسب روایت ولدنامه به خواهش مریدان بر جای پدر بنشست و بساط وعظ و افادت بگسترد و شغل فتوا و تذکیر را به رونق آورد و رایت شریعت برافراشت و یک سال تمام دور از طریقت مفتی شریعت بود تا برهان‌الدین محقق ترمذی بدو پیوست.

برهان‌الدین محقق ترمذی

از سادات حسینی ترمذ است که در آغاز حال درد طلب دست در دامن جان وی زد و او را به مجلس بهاءالدین ولد که در بلخ انعقاد می‌یافت کشانید و به حلقه‌ی مریدان درآورد. کشش معنوی و جنسیت روحانی برهان‌الدین را که هنوز جوان بود بنده‌ی آن پیر راه‌بین کرد و چون زبانه‌ی شمع در نور آفتاب وجودش در وجود شیخ محو ساخت و کار برهان به شهود کشید و شاهد غیب را مشاهده کرد و افلاکی گوید که تمام مدت ریاضت محقق ترمذی بیش از چهل روز نبود. و بعضی گویند که هم در بلخ بهاء ولد تربیت مولانا را به برهان‌الدین گذاشت و او نسبت به مولانا سمت لالایی و اتابکی داشت و این که دولت‌شاه او را مرشد و پیر بهاء ولد می‌پندارد سهو عظیم و مخالف اسناد قدیم و روایات ولدنامه و افلاکی می‌باشد.

وقتی که بهاء ولد از بلخ هجرت می‌کرد برهان‌الدین در بلخ نبود و سر خویش گرفته و در ترمذ منزوی و معتزل می‌زیست و چون بهاء ولد مسافرت نمود پیوسته خبر او از دور و نزدیک می‌پرسید تا نشان او در روم دادند و برهان‌الدین به طلب شیخ عازم روم شد. چون بدان ملک رسید یک سال تمام از وفاتش گذشته بود و بنابراین تاریخ وصول او به روم مطابق بوده است با سنه‌ی 629 افلاکی در مناقب‌العارفین و جامی به تقلید وی در نفحات‌الانس آورده است که در وقت وفات بهاء ولد برهان‌الدین «به معرفت گفتن مشغول بود در میان سخن آهی کرد و فریاد برآورد که دریغا شیخم از کوی عالم خاک به سوی عالم پاک رفت و فرمود فرزند شیخم جلال‌الدین محمد بی‌نهایت نگران من است، بر من فرض عین است که به جانب دیار روم بروم و این امانت را که شیخم به من سپرده است به وی تسلیم کنم».

فهرست مطالب کتاب

مقدمه‌ی چاپ اول
1: آغاز عمر
2: ایام تحصیل
3: دوره‌ی انقلاب و آشفتگی
4: روزگار تربیت و ارشاد
5: پایان زندگانی
6: معاصرین مولانا از مشایخ تصوف و علما و ادبا
7: شهریاران و امرای معاصر
8: صورت و سیرت مولانا
9: آثار مولانا
10: خاندان مولانا
اضافات و توضیحات