معرفی و دانلود کتاب زنان فنیقی

معرفی کتاب زنان فنیقی

کتاب زنان فنیقی یکی دیگر از نمایش‌نامه‌های مشهور نمایش‌نامه‌نویس برجسته و بزرگ اوریپید است که حوادث آن در یونان باستان رخ می‌دهد و تاریخ نحس خاندان لائیوس بعد از فروپاشی تراژیک ادیپوس پادشاه تبای را روایت می‌کند.

درباره کتاب زنان فنیقی:

نمایشنامه زنان فنیقی روایتگر داستان‌های شخصیت‌هایی آشناست. پسران ادیپوس که ثمره ازدواج او با مادرش یوکاسته هستند، بر سر قلمروی موروثی به اختلاف می‌افتند و با هم جنگ می‌کنند، ادیپوس دانا به دستور کرئن از شهر بیرون می‌رود و دخترش آنتیگونه شاهد همه این تلخکامی‌ها و آشفتگی‌هاست.

حتماً شما هم با ماجرای ادیپوس، کشته شدن پدرش، ازدواج نادانسته او با مادرش و پایداری‌های دخترش آنتیگونه آشنا هستید، با این حال اوریپید قسمتی از داستان را نادیده می‌گیرد تا ماجرا بیش از هر چیز وجهه‌ای زنانه به خود بگیرد. او میل دارد بیش از هر چیز زنان داستان را به تصویر بکشد.

ادیپوس پس از آگاهی از رسوایی هم‌خواب شدن با مادرش، از شرم و حیا چشمانش را از حدقه درمی‌آورد. پولونیکس و اتئوکلس، پسرانش او را در اتاقی دربسته زندانی می‌کنند تا هیچ کس از این ننگ باخبر نشود. ادیپوس نیز آنان را به بدترین شکل مورد لعن و نفرین خود قرار می‌دهد.

دو برادر تصمیم می‌گیرند برای نجات یافتن از نفرین پدرشان به نوبت بر تخت پادشاهی بنشینند و فرمانروایی کنند. اما زمانی که نوبت پادشاهی پولونیکس فرامی‌رسد، اتئوکلس حاضر نمی‌شود از تخت فرمانروایی پایین بیاید. داستان این کتاب در ظاهر همین است اما دو کاراکتر اصلی یکی آنتیگونه و دیگری یوکاسته هستند که در کنار گروه همسرایان یا همان زنان فنیقی ماجراها را جلو می‌برند.

این اثر کاراکترهای نمایشی مختلف و شناخته شده‌ای همانند یوکاسته، کرئن، ادیپوس، آنتیگنه، پولونیکس، منوسئوس، تیرزیاس و اتئوکلس دارد، از این رو نمایشنامه زنان فنیقی (The Phoenician women by Euripides) از جمله پیچیده‌ترین و پرشخصیت‌ترین نمایشنامه‌های اوریپید به شمار می‌رود. این نمایشنامه برای اولین بار سال 409 قبل از میلاد مسیح بر روی صحنه تئاتر اجرا شده است.

نویسنده در این اثر تجربی که ساختاری تقریباً اپیزودیک دارد، با فاصله گرفتن از حالت بسته درام‌پردازی در خیال آن است که تصویر کامل افسونگری از شهر تبای را خلق کند.

درباره مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل:

مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل، مجموعه‌ای خاص و ویژه از نمایش‌نامه‌هایی است که یا تاکنون به فارسی ترجمه نشده‌اند و یا ترجمۀ دوباره‌ای از نمایش‌نامه‌هایی خواهد بود که از هر لحاظ ترجمۀ دوبارۀ آن‌ها ضروری بود. این مجموعه تا جای ممکن تلاش می‌کند تا تأکیدش را بیشتر بر خصوصیت اجرایی یک متن نمایشی قرار دهد تا ادبیات آن و از این طریق به نیازهای اجرایی متن‌های نمایشی پاسخ دهد.

یکی از هدف‌های اساسی این مجموعه معرفی جهان‌های متفاوت نمایشی خواهد بود، جهان‌هایی که تا به حال به روی مخاطبان ایرانی باز نشده‌اند یا سیاست‌های فرهنگی خاص، جلوی باز شدن آن‌ها را گرفته است. این مجموعه به این دلیل که حداکثر آثار نمایشی را پوشش دهد، به بخش‌های کوچک‌تری مثل کلاسیک‌ها، کلاسیک‌های مدرن، آمریکای لاتین، بعد از هزاره، چشم‌انداز شرق، نمایشنامه‌هایی ایرانی، نمایشنامه‌های آمریکایی و نمایشنامه‌های اروپایی تقسیم شده است. جهت درک بهتر و بیشتر مخاطب از دنیای نویسنده و متن او، هر نمایشنامه همراه با یک مقاله یا نقد خواهد بود.

خواندن کتاب زنان فنیقی به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر به خواندن نمایشنامه‌های درام و یونانی علاقه‌مند هستید، این اثر برجسته را از دست ندهید.

با اوریپید بیشتر آشنا شویم:

اوریپید (Euripides) به عنوان یکی از سه تراژدی‌نویس مهم دوران طلایی درام در یونان به شمار می‌رود. چه منتقدان جدید و چه قدیمی، او را یک درام‌پرداز نامتعارف، سنت‌شکن و نوآور معرفی کرده‌اند. او در دهۀ 480 قبل از میلاد در قسمت شرقی آتن متولد شد. پدر اوریپید یکی از ثروتمندان شهر فوالا به شمار می‌رفت و مادرش از خانواده‌ای بااصالت بود. او تربیتی اشرافی داشت و تحت تعلیم آناکساگوراس و پرودیکوس قرار گرفت و به مسائل فلسفی بسیار علاقه‌مند بود. بعد از گذشت زمانی نه چندان زیاد به شعر و تئاتر روی آورد.

اولین نمایشنامۀ او 1 سال بعد از مرگ آیسخولوس در سال 455 قبل از میلاد به اجرا درآمد و او رتبۀ سوم را به دست آورد. در سال 441 قبل از میلاد اولین موفقیتش را کسب کرد. این طور برآورد شده که او بیش از 90 نمایشنامه به رشتۀ تحریر درآورده با این حال اکنون تنها 19 نمایشنامه از وی در دست است. در سال 408 قبل از میلاد اوریپید با نمایشنامۀ اورستس برای آخرین بار به رقابت با دیگران پرداخت. او بعد از این به مقدونیه و قصر آرخلائوس رفت و یک نمایشنامه به نام پادشاه نگاشت. اوریپید سرانجام در سال 406 پیش از میلاد، در حالی که مشغول نوشتن نمایشنامۀ کاهن‌های باکوس بود از دنیا رفت.

در بخشی از کتاب زنان فنیقی می‌خوانیم:

پولونیکس: مادر، اینکه من بدین‌جا به میان دشمنان آمدم هم از روی خرد بود و هم از نادانی. بی‌شک تمامی مردان دلباختۀ سرزمین خویش‌اند و اگر کسی خلاف این گوید، آن مرد تنها دلباختۀ کلمات است و دلش برای جای دیگری می‌تپد. اما مادر از آن می‌ترسیدم که برادرم دامی برایم پهن کرده باشد و مرا هلاک سازد. برای همین شمشیر از نیام کشیدم و در آن حال که چشمانم هر کنجی را ‌می‌کاوید، با پروا در شهر گشتم. تنها یک چیز مرا از این ترس می‌رهاند و آن پیمان ترک جنگ توست؛ آن پیمان و باوری که به تو دارم مرا بر آن داشت که قدم به درون دیوارهای خانۀ پدری‌ام بگذارم. و آن‌گاه که پس از دیرزمانی چشمم به کاخمان، محراب‌های خدایانمان، زمین‌های بازیِ کودکی‌ام که در آن‌ها بالیدم، و چشمه‌های دیرسی افتاد سیل اشک از چشمانم روان شد! چه ناجوانمردانه تمام اینها را از من دریغ کردند! چشمانم از اشک تر شد، مادر! و بعد اندوه پشت اندوه، تو را می‌بینم مادر نازنینم با آن گیسوان بریده و جامه‌های ژندۀ سیاه بر تن! آه! از این تیره‌بختی! مادر چه سهمناک است که اهل یک خانه به خون یکدیگر تشنه باشند! و سازش و دوستی چه اندازه دشوار است! و پدر نابینایم چگونه در این کاخ با ظلمتی که اسیر آن است سر می‌کند؟ و دو خواهرم چه حال و روزی دارند؟ یقین دارم آن دو نیز از آوارگی من ناشادند.

یوکاسته: خدایی تبار ادیپوس را تباه ساخته است و این با من آغاز شد. این من بودم که آیین آپولو را شکستم و در ساعتی شوم با پدرت پیوند زناشویی بستم و تو را زادم. اما بیا این اندیشه‌ها را واگذاریم. میرایان باید باری را بکشند که نامیرایان بر دوششان می‌نهند. اکنون، پسرم از آن هراس دارم که چیزی را که خواهانِ دانستن آنم از تو بپرسم چراکه نمی‌خواهم تو را بیازارم. این پرسشی‌ست که من در آرزوی پاسخ آنم.

پولونیکس: مادر، هر آنچه می‌خواهی از من بپرس. هیچ پرسشی را ناپرسیده مگذار. من از اینکه آرزوی تو را برآورده کنم شادمان می‌شوم.

یوکاسته: پسرم نخستین چیزی که می‌خواهم بدانم این است، دوری از خانه چگونه است؟ آیا رنجی بزرگ در آن است؟

فهرست مطالب کتاب

شخصیت‌ها
صحنه
اسطوره در نمایشنامۀ زنان فنیقی
زنان فنیقی