معرفی و دانلود کتاب بیداری

معرفی کتاب بیداری

کتاب بیداری یکی از نخستین و برجسته‌ترین آثار فمنیستی است که کیت شوپن اولین بار آن را در سال 1899 تألیف کرد. این اثر قصه‌ی زنی‌ست معمولی با زندگی‌ای معمولی‌تر که تجربه‌ی دنیایی تازه را به رفاه زندگی زناشویی ترجیح می‌دهد. رمانی خیره‌کننده که پس از گذشت سال‌ها همچنان با مخاطب تیزبین و زیرک ارتباط برقرار می‌کند. گفتنی‌ست این کتاب در لیست 1001 رمانی قرار گرفته که باید پیش از مرگ بخوانید.

درباره کتاب بیداری:

هنگامی که کتاب بیداری (The Awakening) اولین بار منتشر شد، اغلب خوانندگان خود را انگشت به دهان برجای گذاشت. چرا که نگارنده‌ی آن، کیت شوپن (Kate Chopin)، صادقانه زنی را به تصویر می‌کشید که جسارت این را داشت که خود را از ازدواجی خفقان‌آور رها سازد و عشقی پرشور را دنبال کند که چه‌بسا جنبه‌های جسمانی پررنگی داشت؛ عشقی که تاکنون نظیر آن را تجربه نکرده بود.

اثری که قصد مطالعه‌ی آن را دارید، یادآور شاهکارهای بزرگی همچون رمان آنا کارنینای تولستوی و هدا گابلر ایبسن است. قصه‌ی زنی دل‌زده از زندگی کسل‌کننده‌ی زناشویی، جایی که عشق، رویا و استقلال معنایی ندارد. داستان آشنای زن قرن نوزدهمی که تلاش می‌کند جایی در این جهان مردانه برای خود بیابد. زنی که اجتماع به او اجازه نمی‌دهد تا با زنانگی خود آشنا باشد و در نوعی بی‌تابی مدام با خود به سر می‌برد. احساس استیصال می‌کند و بدیهی‌ست که احساس بی‌معنایی تا انتهای استخوان‌هایش نفوذ کند. این همان اتفاقی‌ست که برای شخصیت اصلی کتاب بی‌نظیر بیداری رخ می‌دهد.

رمان بیداری با روایت داستان خانواده‌ای شروع می‌شود که در حال گذران تعطیلات خود در جزیره‌ای بزرگ در خلیج مکزیک هستند: لئونسه، همسرش ادنا به همراه دو پسرشان اتین و رائول. روزها یکی پس از دیگری سپری می‌شوند و ادنا بیشتر زمان خود را مشغول رسیدگی به همسر و پسرانش است. تا این که تصمیمی بزرگ مسیر زندگی‌اش را دگرگون می‌سازد. تصمیمی که او را در مقابل ارزش‌های رایج و مقبول زمانه‌اش قرار می‌دهند.

کتاب بیداری از اولین رمان‌های فمنیستی‌ست. به عبارتی از نخستین آثاری‌ست که جسورانه پای «جنسیت و استقلال زنانه» را به رمان باز کرد. همچنین این اثر از پیشگامان ادبیات مدرنیستی آمریکایی است که نام نگارنده‌اش را در کنار نویسندگان بزرگی همچون ویلیام فاکنر و ارنست همینگوی قرار می‌دهد. با این وجود، گرچه جنبه‌ی فمنیستی این رمان بسیار پررنگ و چه بسا بر دیگر جنبه‌های آن غالب است. اما این موضوع نباید باعث غفلت ما از دیگر زمینه‌های فرهنگی آن شود. همچنین بیداری داستانی‌ست با پیچ‌وخم‌های روان‌شناختی فراوان که از نگاه مخاطب تیزبین پنهان نمی‌ماند.

یکی از نقاط عطفی که بد نیست به آن اشاره کنیم، «موازی نویسی» شوپن در این داستان است. به‌عنوان‌مثال او دست به خلق دو شخصیت زن زده که کاملاً در دو قطب مخالف یکدیگر قرار می‌گیرند. این موضوع از مهم‌ترین جذابیت‌های ساختاری رمان بیداری است. ما از یک طرف با شخصیتی به نام مادام راتینیول مواجه هستیم که فرزندان بسیار دارد و رسالت خود را هیچ چیز جز خدمت کردن به همسر و فرزندانش نمی‌بیند. از طرفی دیگر، مادمازل رایز پیانیستی‌ست قابل که تنها زتدگی می‌کند و جامعه از رو او برگردانده است. به عبارتی از نظر اجتماع او عاقبت به خیر نشده است!

بیداری تنها رمان کیت شوپن است. او حدوداً‌ سه سال پس از انتشار این رمان درگذشت. زمانی که کتاب بیداری نوشته شد، واکنش منتقدان به آن بسیار متفاوت و تند بود. تا حدی که کتاب تا مدت‌ها اجازه‌ی چاپ پیدا نکرد. چرا که شوپن به سراغ موضوعی رفته بود که در زمان خود بسیار بحث‌برانگیز به شمار می‌رفت.

به‌هر روی، بینشی که نویسنده در این کتاب در اختیار مخاطبان خود قرار می‌دهد، عمیقاً قابل توجه است. همچنین، جدا از محتوا، این رمان به دلیل ویژگی‌های ادبی‌اش نیز بسیار مورد تحسین اهل ادب قرار گرفته است.

درباره‌ی مجموعه ادبیات داستانی نشر بیدگل:

این مجموعه با هدف معرفی آثار فاخر نویسندگان مشهور دنیا به نگارش درآمده است و سعی دارد تا با ارائه آن‌ها شما را با فرهنگ‌های متفاوت در سراسر جهان آشنا نماید.

اقتباس سینمایی از کتاب بیداری:

فیلمی به نام جزیره‌ی بزرگ (Grand Isle) به کارگردانی مری لمبرت با اقتباس از کتاب بیداری ساخته شد. این فیلم در سال 1991 به نمایش درآمد.

در نکوداشت‌ کتاب بیداری:

در بیداری، جهان در قالب‌های عینی باشکوهی بازنمایی می‌شود، مملو از تجاربی که حواس آدمی را تحریک می‌کنند، از پارچه لباس زن‌ها گرفته تا اشارات پیاپی به غذاهای لذیذ و رنگ‌های زنده، از موسیقی هیجان‌انگیز مادموازل گرفته تا آوای همیشگی دریا – ترجیع‌بندی مهم در اثر، در کنار «بوی اغواگر» آن. (استفانیا چوچا)

کتاب بیداری مناسب چه کسانی است؟

اگر به آثار کلاسیک علاقه دارید و از مطالعه‌ی رمان‌های تاریخی و اجتماعی لذت می‌برید، از کتاب بیداری غافل نشوید.

با کیت شوپن بیشتر آشنا شویم:

او رمان‌نویس و نویسنده‌ی داستان کوتاه بود. کیت شوپن با نام اصلی کاترین اُفلاهرتی یکی از مهم‌ترین نویسندگان آمریکایی‌ست و کتاب بیداری که مختصری درباره‌ی آن مطالعه کردید، مهم‌ترین اثر او به شمار می‌آید. بسیاری از آثاری که کیت پس از این رمان تألیف کرد اجازه‌ی انتشار پیدا نکردند. به عبارتی این نویسنده‌ی توانمند به شیوه‌ی غم‌انگیزی یکسره از صحنه‌ی ادبیات زمانه‌ی خود پاک شد.

کیت شوپن در دوران فعالیت ادبی خود دو رمان، چندین مقاله و داستان کوتاه به نگارش درآورد.

در بخشی از کتاب بیداری می‌خوانیم:

آقای پونتلیه به هیچ ضرب‌وزوری نمی‌توانست برای خودش یا دیگران توضیح بدهد که کجایِ رفتار همسرش در قبالِ بچه‌ها سهل‌انگارانه است. اما او، بی‌آنکه شواهدی دال بر این کوتاهی پیدا کند، حسش کرده بود. هیچ‌وقت هم نشده بود که این حس را به زبان بیاورد و متعاقبش دچار حسِ ندامت نشود و درصدد جبران برنیاید.

اگر یکی از پسران کوچک پونتلیه موقع بازی کله‌معلق می‌شد، امکان نداشت که گریه‌کنان به دامن مادرش پناه ببرد و دلداری او را بجوید. احتمالاً بلند می‌شد، اشک را از چشم‌ها و شن را از دهانش پاک می‌کرد و به بازی ادامه می‌داد. دو طفل بیشتر نبودند، دنبال هم می‌کردند و باهم لج می‌افتادند و با دو مشت گره‌کرده و صدای بلند دعواهای بچگانه به راه می‌انداختند و معمولاً هم از بقیهٔ بچه‌ننه‌ها خوب زهرچشم می‌گرفتند. لله‌سیاه‌ بیشتر اسباب زحمتشان بود و تنها کاری که از او برمی‌آمد بستن دکمهٔ کمربند و شلوار و شانه زدن و فرقِ سر وا کردن بود. انگار قانونی نانوشته در میان آن جماعت وجود داشت که موها باید همیشه آب‌وشانه‌کرده و فرق‌واکرده باشد.

خلاصه، خانم پونتلیه از آن زن‌ها نبود که مادری کند. از قضا گراندیل در آن تابستان پر  بود از زن‌هایی که مادری کردن را خوب ‌بلد بودند. تشخیص این مادرها آسان بود، هروقت گزندی واقعی یا خیالی جوجه‌های دلبندشان را تهدید می‌کرد، با بال‌های محافظِ از‌هم‌گشوده به هر طرف پَر می‌زدند، زن‌هایی که بچه‌هایشان را عزیز می‌داشتند و شوهرانشان را می‌پرستیدند و این را موهبتی مقدس می‌دانستند که فردیتِ خود را فدای ایشان کنند و به فرشته‌های پرستار آن‌ها بدل شوند.