معرفی و دانلود کتاب کابوس‌های نیمه روز

معرفی کتاب کابوس‌های نیمه روز

کتاب کابوس‌های نیمه روز یکی دیگر از نمایشنامه‌های نویسنده و کارگردان ایرانی سید علی محمد رضوی طوسی با مضمون جنگ جهانی دوم است.

نمایشنامه کابوس‌های نیمه روز اثر سوم و پایانی از سه گانه نمایشنامه‌های جنگ است. جنگ‌های جهانی برای تمامی دنیا خرابی و مشکلات بزرگی را داشته و همچنان با گذشت سالیان سال از پایان جنگ جهانی دوم که یکی از بزرگترین جنگ‌های قرن بیستم است، هنوز خاطرات آن دوران به خصوص برای بازماندگان دردآور است. در این کتاب نویسنده با توجه به این جنگ نمایشنامه‌ای نوشته که خواننده را به فکر وادار می‌کند.

دلیل اساسی جنگ جهانی دوم اشتباهات عهدنامه ورسای بود که ظاهراً به جنگ جهانی اول خاتمه داد و نیز پیامدهای تنش‌های اقتصادی سال 1929 و از همه مهم‌تر رقابت سیاسی فاشیسم و دموکراسی‌های غربی و مارکسیسم. آخرین عامل چنان در جنگ جهانی دوم تاثیر گذاشت که جنگ میان کشورهای درگیر، به شکل بی‌سابقه‌ای، جمع کثیری از مردم را به قلمرو جنگ کشاند، به صورتی که در پایان جنگ جهانی دوم تعداد کشته شدگان نظامی و غیرنظامی حدودا با‌هم برابری می‌کرد. جنگ جهانی دوم، بین متحدین (آلمان و ایتالیا و ژاپن) و متفقین (انگلیس و فرانسه و آمریکا و شوروی) و از لحاظ وسعت جغرافیایی و قدرت تخریب منابع طبیعی و انسانی، بی‌مانند بود.

وضعیت سخت زندگی مردم آلمان به دنبال شکست در جنگ جهانی اول و الزام دولت آلمان به پرداخت خسارت جنگی سنگین، ظهور آدولف هیتلر را که عامل اصلی شروع جنگ جهانی دوم بود، آسان کرد. هیتلر که شکست آلمان را نتیجه دسیسه یهودیان و کمونیست‌ها می‌دانست، نه تنها خواستار بازنگری در عهدنامه ورسای بود، بلکه با شعار پان ژرمنیسم و اعلام برتری کامل نژاد ژرمن، گسترش قلمرو آلمان تا سرزمین ملت‌های اسلاو در اروپای مرکزی و شرقی را حق مسلّم می‌دانست و تبعیض نژادی را اساس جهان‌بینی خود گذاشت و به همین صورت در‌صدد گسترش نفوذ خود در دیگر نقاط جهان برآمد.

در بخشی از کتاب کابوس‌های نیمه روز می‌خوانیم:

نشد، سعی کردیم، اما نشد. شکست خوردیم. اینبار هم شکست خوردیم. باید بیرون برم، وزیراعظم هم باید بیرون برن. . . ما بیرون میریم. . . به باخت عادت کردیم. چیز عجیبی نیست، هر روز بازی می‌کنیم و می‌بازیم، اما مهم اینه که خوب ببازیم، می‌دونی چیه؟ یه وقتایی با خودم فکر می‌کنم که من هرجایی باشم بازنده ام. . . ببینم، اصلا باخت چه مفهومی داره؟ می‌دونی چیه؟ اگه برد نبود، باخت هیچوقت مفهومی پیدا نمی‌کرد. اگه شاه نبود، سربازها مفهومشون از دست می‌دادن، این قدرت که اونهارو کوچک کرده. قدرت، سرباز‌ها رو حقیر کرده، قدرت همه چیزو کوچیک کرده. سربازها، سرباز به دنیا آمدن و سرباز می‌مانند. ولی یه چیزی رو فراموش کردی، فراموش کردی که ما به اون‌ها به چشم یه سرباز نگاه می‌کنیم اما ممکنه هرکدومشون تو درونش از یه شاه هم قدرتمند تر باشن، ولی خب. . . چی بگم، من باید برم، باید برم بیرون، اصلا معلوم نیست چی می‌گم. خواب و بیداری مفهومشو از دست داده، بیدارم اما چشم هام بسته است، بیدارم اما سالهاست که خوابم برده، بیدارم اما لحظه به لحظه دارم خواب می‌بینم، بیدارم اما پلکهام توان باز شدن ندارن. . . منوببخش، سعی کن فراموشش کنی.