معرفی و دانلود کتاب چرت بعد از ظهر

معرفی کتاب چرت بعد از ظهر

کتاب چرت بعد از ظهر، داستان کوتاهی خواندنی به قلم تیلد باربنی است. داستان این اثر، از زبان سگی پیر و سالخورده روایت می‌شود. نوع خاص و خلاقانه‌ی روایت این داستان باعث می‌شود که مخاطب پس از خواندن کتاب، از زاویه و منظر جدیدی به ارتباط انسان‌ها با یکدیگر بنگرد. گفتنی است این کتاب بیست‌وچهارمین مجلد مجموعه‌ی «تجربه‌های کوتاه» به همت نشر چشمه است.

درباره‌ی کتاب چرت بعد از ظهر

کتابی که پیش روی شماست، با نام چرت بعد از ظهر (Nap of Afternoon) علی‌رغم حجم اندک خود، مخاطب را به طرزی باورنکردنی متأثر می‌سازد. تیلد باربنی (Thilde Barboni) در این اثر، بخشی از زندگی دختری مهربان به نام ماری و مادّه‌سگ ده‌ساله‌ی او را روایت می‌کند. وقایع داستان که توسط سگ ماری بازگو می‌شوند، مخاطب را وادار می‌سازد تا در مورد رنج زندگی هم‌نوعان خود تفکر کند.

سگ وفادار سالخورده‌ی ماری در داستان چرت بعد از ظهر، از انواع ارتباط‌های انسانی سخن می‌گوید. او رفتار مردم با یکدیگر، نوع برخوردشان با ماری و البته، احساسات خود در رابطه با انسان‌ها را توصیف می‌کند. روایت داستان از زبان یک سگ، علاوه بر آن‌که مطالعه‌ی این اثر را بسیار سرگرم‌کننده‌ کرده است، سبب می‌شود که مخاطب قضاوت‌های کلیشه‌ای خود را کنار بگذارد و از دیدگاه جدیدی زندگی را نگاه کند.

کتاب چرت بعد از ظهر توسط هادی جامعی به زبان فارسی ترجمه و به وسیله‌ی نشر چشمه در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

درباره‌ی مجموعه‌ی تجربه‌های کوتاه

نشر چشمه از سال‌ها پیش تاکنون، بسیاری از داستان‌ کوتاه‌های معروف خارجی را در مجموعه‌ای تحت عنوان «تجربه‌های کوتاه» منتشر می‌کند. آثار گردآوری‌شده در این مجموعه، داستان‌‌هایی از بزرگ‌ترین نویسندگان جهان، از قبیل ریموند کارور، ساموئل بکت، فرانتس کافکا و میگل د سروانتس را تشکیل می‌دهند. ویژگی مشترک تمام کتاب‌های جمع‌آوری‌شده در مجموعه‌ی تجربه‌های کوتاه، همان‌طور که از نام این مجموعه می‌توان حدس زد، این امر است که مخاطب می‌تواند در یک نشست، کل داستان را مطالعه کند. اگر شما هم از آن دسته از افرادی هستید که به دلیل عدم تمرکز و یا نداشتن زمان کافی، نمی‌توانند آثار ادبی بلند و حجیم را مطالعه کنند، داستان‌های انتشار یافته در مجموعه‌ی تجربه‌های کوتاه، برای شما گزینه‌ی بسیار مناسبی به شمار می‌آیند.

از میان آثار منتشرشده ذیل مجموعه‌ کتاب تجربه‌های کوتاه می‌توان به کتاب‌ «برگشتی در کار نیست» نوشته‌ی اریک بردول، «مرده‌ها سکوت می‌کنند» اثر آرتور شنیتسلر، «شبح خانم ویل» نوشته‌ی دانیل دفو و «من؟ من با همه فرق می‌کنم» به قلم فردریک پل اشاره کرد.

کتاب چرت بعد از ظهر برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به مطالعه‌ی داستان‌های کوتاه، مخاطبین اصلی کتاب چرت بعد از ظهر به شمار می‌روند.

با تیلد باربنی بیشتر آشنا شویم

تیلد باربنی، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس بلژیکی است. او دارای مدرک دکتری روانشناسی بالینی است. تیلد باربنی تاکنون بیش از ده رمان، تعداد زیادی داستان کوتاه و چند نمایشنامه به نگارش رسانده که بسیاری از آن‌ها به زبان‌های مختلف دنیا ترجمه شده‌اند. او در حال حاضر مشغول تدریس ترجمه در دانشگاهی در کشور بلژیک است.

در بخشی از کتاب چرت بعد از ظهر می‌خوانیم

امروز ارباب‌ام سرحال نیست. قدم‌هاى تند بر مى‌دارد. خیابان‌ها را اشتباهى مى‌رود. سکندرى مى‌خورد. روى سنگ‌فرش کوچه‌ها تلپّى مى‌افتد. خوش‌بختانه راه قصر را چشم‌بسته مى‌شناسد. دیوار قصر را از دور مى‌بینم. سوراخى‌ئى که از آن وارد قصر مى‌شویم، با علف‌هاى بلند پوشیده شده است.

من پارک این قصر را دوست دارم. از وقتى هوا خوب شده، ما هرروز ظهر به پارک مى‌رویم. او در چمن روبه‌روى پله دراز مى‌کشد. غذائى را که با پول من خریده، از جیب‌اش بیرون مى‌آورد. منظور از پول من، سکه‌هاى کوچک و گردى است که مردم در کاسه‌ى گدایى سگ نیمه‌سیر پرت مى‌کنند. وقتى مى‌گویم پول من، باور کنید دروغ نمى‌گویم، بارها از دهان مردمى که سکه را توى کاسه‌ى گدایى مى‌اندازند، با همین دوتا گوش خودم شنیده‌ام که مى‌گفتند: «مال سگه ست. بده بى‌چاره حیوون چیزى بخوره.»

خُل است. نه؟ ارباب‌ام را مى‌گویم. مردم به او اعتناى سگ هم نمى‌کنند. پول را به من مى‌دهند، نه به او. آخر از این بشر دوپا سر در نیاوردم. تنها چیزى که مى‌دانم این است که آن‌ها سه دسته اند: مهربان، مردم‌آزار، و بى‌تفاوت. با تجربه‌ئى که به دست آورده‌ام، به یک نگاه آن‌ها را از هم مى‌شناسم. اما چیزى که تاکنون درست‌و‌حسابى از آن سر در نیاورده‌ام این است که موقع خرید یک عالمه سکه مى‌دهى، غذائى که به تو مى‌دهند به‌زحمت شکم تو را سیر مى‌کند. آن‌قدر هست که از گرسنگى تلف نشوى. اگر آشغال‌دانى نبود که زیاد نمى‌شد دوام آورد. اما بشنوید از آشغال‌دانى! دیگر خبره‌ى این کار ام. باور کنید که راست مى‌گویم. همین ‌که پوزه‌ام را درون آشغال‌دانى فرو مى‌برم، آشغال‌هاى به‌دردبخور را از آشغال‌هاى به‌دردنخور به‌آسانى تشخیص مى‌دهم.