معرفی و دانلود کتاب همه گل‌های پاریس

معرفی کتاب همه گل‌های پاریس

کتاب همه گل‌های پاریس به قلم سارا جیو، نویسنده‌ی پرفروش نیویورک‌تایمز، قصه‌ی عشق، خانواده، بقا و ازخودگذشتگی‌هایی است که انسان‌ها برای عزیزانشان انجام می‌دهند. سارا جیو در این رمان دل‌نشین و زیبا داستان دو زن را در دو بازه‌ی زمانی متفاوت روایت می‌کند که در آپارتمانی یکسان در پاریس اما در شرایطی متفاوت زندگی می‌کردند. همه گل‌های پاریس رمانی است احساسی در دل جنگ که از مقاومت و پایداریِ روح انسان و استواریِ عشق مادرانه صحبت می‌کند.

درباره‌ی کتاب همه گل‌های پاریس

چنان‌که پیش‌تر گفته شد، سارا جیو (Sarah Jio) رمان همه گل‌های پاریس (All the Flowers in Paris) را در دو زمان روایت می‌کند. یک خط زمانی در سال 2009 روایت می‌شود که زنی به نام کارولین به‌خاطر تصادفی که داشته، به فراموشی دچار شده است. کارولین خانواده‌ای ندارد و وقتی از بیمارستان مرخص می‌شود، کارکنان بیمارستان او را به آپارتمانی که در فهرست دارایی‌هایش بوده می‌برند. کارولین در آپارتمانش رفته‌رفته تکه‌های پازل زندگی‌اش را به یکدیگر می‌چسباند. کارولین وقتی همسایگانش را می‌بیند که سرخوشانه کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، متوجه می‌شود که حتماً زندگی ملال‌انگیزی داشته و تنهای تنها بوده است. کارولین برای اینکه دیگر به مشکل فراموشی‌اش فکر نکند، با سرآشپزی خوش‌تیپ در رستوران همیشگی‌اش دوست می‌شود. اما رابطه‌شان که عمیق‌تر می‌شود، رفته‌رفته خاطراتی از مرد و کودکی در ذهن کارولین نقش می‌بندند، ولی نمی‌داند که دو این شخص کجای زندگی‌اش بوده‌اند. آیا عشق زندگی‌اش بودند؟ اگر چنین است، حالا کجا هستند؟

سارا جیو خط زمانی دوم را در سال 1943، در اوج جنگ جهانی دوم روایت می‌کند. نویسنده در این برهه از زمان داستان زن جوان بیوه‌ای به نام سلین را تعریف می‌کند که در پاریس تحت اشغال نازی‌ها با دختر کوچکش و پدرش زندگی می‌کنند. وقتی یک افسر آلمانی به سلین علاقه‌مند می‌شود و سلین پاسخ علاقه‌مندی او را نمی‌دهد، افسر آلمانی گل‌فروشی آن‌ها را که از خانواده‌ی یهودی‌شان به ارث برده‌اند، لو می‌دهد و از کار بیکارشان می‌کند، پدر سلین را به زندان می‌اندازد و تلاش می‌کند تا بچه‌اش را هم از او بگیرد. این افسر آلمانی سلین را در آپارتمانش حبس می‌کند. اکنون سلین نه‌تنها باید برای بقای خودش بجنگد بلکه باید دخترش را دور از چشم دشمن مخفی کند، به این امید که روزی از آنجا نجات پیدا کنند.

نخستین چیزی که هنگام خواندن این اثر توجهتان را جلب می‌کند، این است که متوجه می‌شوید داستان کارولین و سلین آن‌قدر جذاب هستند که هرکدام می‌توانستند یک روایت مستقل باشند. خلق این دو شخصیت و فضایی که سارا جیو در کتاب همه گل‌های پاریس تصویر کرده، آن‌قدر ماهرانه است که به‌راحتی نمی‌توان آن را فراموش کرد؛ هم تلاش بی‌وقفه‌ی کارولین برای بازیابی خاطراتش و هم تقلای سلین برای جان به در بردن از دست نازی‌ها و محافظت از خانواده‌اش به هر قیمتی که شده. وقتی در نهایت کارولین دفترچه خاطراتی را که در کمد داخل آپارتمانش پیدا می‌کند و این دو خط داستانی به یکدیگر گره می‌خورند، داستان اوج و جان دوباره‌ای می‌گیرد و این توانایی را دارد تا اشک شما را در بیاورد.

این کتاب هم‌اکنون با ترجمه‌ی فروغ مهرزاد به یاری انتشارات دیدآور چاپ و منتشر شده و در اختیار شما علاقه‌مندان به این ژانر قرار گرفته است.

نکوداشت‌‌های کتاب همه گل‌های پاریس

• سارا جیو زمان گذشته و حال را در این رمان خواندنی به یکدیگر پیوند می‌زند؛ رمانی درباره‌ی عشق، قدردانی و بخشش. شوق خواندن صفحه به صفحه‌ی کتاب وصف‌ناپذیر است. (کریستینا بیکر کلاین، نویسنده)
• داستانی امیدبخش... از این رمان پر مهر و عطوفت نهایت لذت را خواهید برد. (بوک‌لیست)
• جذاب... ترکیبی شگفت‌آور از رمز و راز،‌ تاریخ و عشق. (Real Simple)
• کتابی با روایتی در دو زمان که شما را غافلگیر کرده و در خط داستان غرقتان می‌کند. این کتاب از آن دسته آثار جذابی است که از موضوعاتی مثل عشق و معما و درام برخوردار است. (Dundee Courier)

کتاب همه گل‌های پاریس برای چه کسانی مناسب است؟

اگر از علاقه‌مندان به داستان‌های تاریخی جنگ جهانی دوم هستید و به دنبال قصه‌ای می‌گردید که انسان‌ها برای عشق دست به فداکاری می‌زنند، بی‌تردید این کتاب برایتان لذت‌بخش خواهد بود.

در بخشی از کتاب همه گل‌های پاریس می‌خوانیم

هفته‌ی بعد من و ویکتور، پیش از آن‌که به ایستگاه قطار برویم، توقفی کوتاه در رستوران می‌کنیم. او در مورد زمان غیبت‌اش از رستوران نگران است، درست مثل مادری که از جدایی قریب‌الوقوع از بچه‌اش ناراحت است، حتا اگر به دست‌های توانایی سپرده باشدش. کارکنان آشپزخانه‌اش، به سرپرستی ژولین103 بااستعداد، مراقب قسمت پشت رستوران خواهند بود و رائول، متصدی بار، همراه با مارگوت جلو را اداره می‌کنند، اگرچه وقتی امروز صبح مارگوت را دیدم بدتر از همیشه به نظر می‌رسید. می‌توانم کبودی ضعیفی را زیر چشم چپ‌اش تشخیص بدهم که معلوم است سعی کرده با آرایش بپوشاندش.

وقتی ویکتور به آشپزخانه می‌رود تا با ژولین صحبت کند، من می‌مانم و مارگوت را برانداز می‌کنم.

به‌نرمی می‌گویم: «لطفاً بهم بگو.» چشمانش قرمز و اشک‌آلودند. «به کمک نیاز داری؟ چی کار می‌تونم برات بکنم؟»

رو برمی‌گرداند، تلاش می‌کند اشک‌هایش را پنهان کند، بعد به سمت من برمی‌گردد. خودش را جمع‌وجور می‌کند. پیراهن‌اش را صاف می‌کند و می‌گوید: «اون مرد خوبیه، واقعاً خوبه. اما وقتی می‌نوشه...» سرش را تکان می‌دهد، دوباره سر برمی‌گرداند. «من فقط نگران پسر کوچکم‌ام.»

‌دست‌اش را می‌گیرم.

«جای امنی داری که بتونی بری؟»

پاسخی نمی‌دهد، بنابراین من دست در کیف‌ام می‌کنم و کلیدهای خانه‌ام را بیرون می‌آورم. «چرا تا وقتی که بتونی روی پاهای خودت بایستی، نمی‌آی پیشم؟ من اتاق اضافی دارم و خونه‌م هم خیلی به رستوران نزدیکه. این کار کمی فشار رو از دوشت برمی‌داره، حداقل برای مدتی کوتاه.» دسته کلیدم را به ‌دست‌اش می‌دهم.