معرفی و دانلود کتاب مرا به یاد آر

معرفی کتاب مرا به یاد آر

کتاب مرا به یاد آر زندگی‌نامه محمدعلی فردین، کشتی‌گیر و بازیگر محبوب ایرانی به قلم کاظم سلطانی است و به مرور بخش‌های مختلف زندگی، اعتقادات، خاطرات، معرفی فیلم‌ها و ترانه‌هایش و نظر هنرمندان مختلف درباره او می‌پردازد.

با وجود اینکه سال‌ها از مرگ فردین می‌گذرد، اما همچنان یادش در میان مردم و هنرمندان زنده است؛ چرا که به اعتقاد بسیاری از دست‌اندر‌کاران سینما، بخشی از موفقیت سینمای حال حاضر ایران مدیون چهره‌هایی چون فردین است.

درباره محمدعلی فردین:

او در بهمن ماه سال 1309 در تهران متولد شد؛ تحصیلات ابتدایی را در مدرسه دقیقی و متوسط را در دبیرستان آذر سپری کرد؛ از همان دوران بچگی به ورزش علاقه نشان می‌داد و در باشگاه نیرو این علاقه را در ژیمناستیک و وزنه برداری به کار گرفت؛ اما به زودی با تماشای مبارزه کشتی‌گیران بر تشک کشتی، جذب این ورزش ملی شد و آن را هدف خود قرار داد، به گونه‌ای که طی سال‌های بعد به مسابقات جهانی راه یافت و در کنار مردان نام‌آوری چون « تختی» کشتی گرفت و با مربی‌گری «حبیب الله بلور» توانست افتخاراتی را برای ایران بدست آورد.

فردین در مسابقات جهانی توکیو در سال 1954 مدال نقره گرفت و در مسابقات داخلی سال 1337 مدال طلای کشتی فرنگی را کسب کرد و آخرین باری بود که بعد از این موفقیت روی تشک کشتی رفت، چرا که به دلیل اندام ورزیده، فیزیک مناسب و چهره جذابی که داشت به سینما دعوت شد.

او گام بزرگی در جهت ارتقای فرهنگ و سینمای ایران در دوران قبل از انقلاب برداشت و این اقدامی است که تمامی کشورهای در حال توسعه در جهت جذب مخاطب و جلوگیری از تبدیل کشور خود به بازار صرف فیلم‌های خارجی انجام می‌دهند. فردین اولین بازیگر سینمای ایران است که توانست در سه فیلم خارجی به عنوان نقش اول حضور داشته باشد و سینمای ایران را به جهان معرفی کند.

دیگر هنرمندان در ستایش فردین چه می‌گویند:

- فردین از هنرمندان با قدرت سینمای گذشته بود و از هنرمندانی که هنرش با خصلت ورزشکاری مستتر بوده است و این روحیه او باعث جوانمردی و حاتم‌بخشی او شده بود و نسبت به خیلی از افرادی که در سینما بودند و استطاعت مالی نداشتند کمک‌های عجیبی می‌کرد. (زنده یاد داریوش اسد زاده - بازیگر تلویزیون و سینما)

- فردین در میادین ورزشی جهان افتخار آفرینی کرد. در سینما هم هیچکس به اندازه او به سینمای ما خدمت نکرد. (زنده یاد مرتضی احمدی - بازیگر)

- محمدعلی فردین در زمان خودش یک پدیده بود و اثری خاص روی سینمای ایران گذاشت. او در ارتباط با مردم شخصی منحصر‌به‌فرد بود و آن سینمایی که مردم دوست داشتند و با آن ارتباط داشتند در دل آن‌ها جای گرفته بود. (ایرج راد - بازیگر)

کتاب مرا به یاد آر مناسب چه کسانی است؟

مطالعه این کتاب به دوست‌داران سینمای ایران به خصوص دوران قبل از انقلاب و کسانی که به مطالعه درباره سرگذشت هنرمندان و شخصیت‌های بزرگ ایرانی علاقه دارند پیشنهاد می‌شود.

کاظم سلطانی را بیشتر بشناسیم:

کاظم سلطانی (لکیامیم) فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشکده هنرهای دراماتیک در سال 69 است. او در دهه 50 داستان‌هایی در مجله کیهان بچه‌ها منتشر می‌کرد؛ در اواخر دهه 60 و در دهه هفتاد عضو شورای نویسندگان فصلنامه هنر و دبیر سینما و عکاسی بود و به عنوان کارشناس فیلمنامه در بنیاد سینمایی فارابی حضور داشت. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به ساخت چند مستند با موضوع ایرانشناسی و مفاخر ایران اشاره کرد. در سال 94 هم آموزشگاه داستان‌نویسی ویکتور هوگو و انتشارات ویکتور هوگو را تاسیس کرد که مهم‌ترین هدف سلطانی از تاسیس آن‌ها حمایت از نویسندگان آینده ایران بود.

در بخشی از کتاب مرا به یاد آر می‌خوانیم:

ما همگی، خانواده سینما، او را دوست داشتیم. در طول هفته نسبت به مسئولیتی که در سندیکای هنرمندان داشتم می‌بایست چند بار فردین را ببینم. اگر فردین وقت نمی‌کرد بیاید سندیکا، من بعضی اوقات با آقای محمد متوسلانی(دبیر سندیکا) به دفتر کارش می‌رفتم و دقیقاً اگر می‌خواستم او را ببینم هنگام ظهر بود که عده زیادی از دوستان او بین پانزده تا بیست نفر هر روز می‌آمدند. البته هر روز این عده ثابت نبودند و نسبت به کاری که داشتند یا می‌خواستند دیداری داشته باشند، تعدادشان متغیر بود و با فردین ناهار می‌خوردند. ما اگر در سندیکا مشکلاتی داشتیم با فردین مطرح می‌کردیم.

فردین تا آنجا که می‌توانست رفع مشکل می‌کرد. حتی تا جایی که اگر فلان هنرمند در اثر بدهی و گرفتاری به زندان افتاده بود، فردین زود به خانواده‌اش کمک می‌کرد یا اجاره‌خانه‌اش را که عقب افتاده بود می‌پرداخت... همین طور مسائل مختلف و مشکلات را تا آنجا که می‌توانست حل می‌کرد.

سندیکایی که ما داشتیم برای همه دست‌اندرکاران، کمیته‌ای تشکیل داده بود.
کمیته بازیگران، کمیته فیلمبرداران، کمیته کارگردانان و الی آخر که حدود 15-16 کمیته بود که مردم نامه‌هایشان را به آنجا می‌فرستادند. نامه‌ها را دسته بندی می‌کردیم و برای افراد می‌فرستادیم.

نامه‌هایی که برای فردین می‌آمد در ماه بیش از یک گونی می‌شد چون بهتر از دیگران جوابشان را می‌داد. بهتر از دیگران به آن‌ها می‌رسید. بهتر از دیگران کمک می‌کرد.... این بود که ارسال نامه‌ها برای فردین ادامه داشت.

فهرست مطالب کتاب

روزگار فراموشی
زندگینامه فردین
فردین به اسطوره‌ها پیوست
از گفته‌های فردین
راز محبوبیت فردین ابر مرد سینمای ایران
فردین هنرمند دوران‌ساز
کسی که مثل هیچکس نیست
فردین به تاریخ پیوست
همای سعادت پر کشید
نظرات هنرمندان درباره فردین
جهنم زیر پای من
قلب به قلب
پیرامون فردین
ترانه‌های ماندگار
شناسنامه فردین
فیلم‌شناسی محمدعلی فردین