معرفی و دانلود کتاب محاکمه یهودا در برزخ

معرفی کتاب محاکمه یهودا در برزخ

نمایشنامه‌ای که جایزه پولیتزر را از آن خود کرد! کتاب محاکمه یهودا در برزخ برای نمایشنامه‌نویس مشهور آمریکایی، استیفن ادلی گرجیس، شهرتی جهانی و معتبرترین جایزه نویسندگی را به ارمغان آورد. این اثر نمایشنامه‌ای درباره یهودا، حواری خائن حضرت عیسی (ع) است که میان بهشت و جهنم سرگردان است و قرار است در یک محاکمه تاریخی سرنوشت او مشخص شود...

درباره کتاب محاکمه یهودا در برزخ:

این داستان روایتی متفاوت از آخرین روزهای یهودا در برزخ است. مادرش، دوستان حواری، زیگموند فروید، مریم مجدلیه و شاهدان بسیاری دور هم جمع شده‌اند تا حکم او را نهایی کنند. یهودا به بهشت می‌رود یا جهنم؟ هنوز معلوم نیست. هر کدام از شخصیت‌های حاضر در کتاب محاکمه یهودا (The Last Days of Judas Iscariot) در برزخ حرف‌هایی برای گفتن دارند که باعث می‌شوند در اوج خنده، به دلیل همدلی با متهم اشک بریزید یا در مواقعی که احساس می‌کنید مکالمات به سمت پوچی پیش می‌روند ناگهان از بینش عمیق و متفاوت استیفن ادلی گرجیس شگفت‌زده شوید.

این اثر یک نمایشنامه انتقادی است که به حواشی تاریخی و شبهات پیرامون خیانت یهودا به حضرت عیسی (ع) می‌پردازد. نویسنده با زبانی ساده، سوالاتی مهم درباره رحمت الهی، اختیار انسانی و تضادهای ایمان مطرح می‌کند و مهارت و خلاقیت او در این مسیر ستودنی است. لازم به ذکر است که کارگردانان بسیاری این نمایشنامه را به روی صحنه برده‌اند و این اثر در عرصه نمایش نیز با استقبال مخاطبان مواجه شده است.

نکوداشت‌های کتاب محاکمه یهودا در برزخ:

- اگر گوایرگس را با استعدادترین بنامیم، اغراق نکرده‌ایم. (The New York Sun)
- به معنی واقعی کلمه با این کتاب خواهید خندید و از قدرت بیان نویسنده شگفت‌زده خواهید شد. (Variety)

کتاب محاکمه یهودا در برزخ مناسب چه کسانی است؟

مطالعه این اثر برای نمایشنامه‌نویسان و افرادی که به مطالعه نمایشنامه‌ها علاقه دارند تجربه‌ای لذت بخش خواهد بود.

با استیفن ادلی گرجیس بیشتر آشنا شویم:

استیفن ادلی گرجیس (Stephen Adly Guirgis) بازیگر و نمایشنامه نویس است. نمایشنامه‌های بانوی خیابان 121، عیسی با قطار، در عربستان، ما همه پادشاه خواهیم بود سایر آثار او هستند.

در بخشی از کتاب محاکمه یهودا در برزخ می‌خوانیم:

اسم من پطرسه. الان یه کلیسا به اسم من توی رُم ساختن که خیلی مسخره ست. چون اون موقع‌ها، اگه شما فقط کلمۀ روم رو جلوی من به زبون می‌آوردین، شک نکنین، با چوب‌دستیم می‌افتادم به جون‌تون. من حتی یه قائده قانون هم توی قایق ماهی‌گیریم داشتم که چون و چرا برنمی‌داشت: «اگه دربارۀ روم حرف بزنی، تنِ لشت باید تنها تا خونه شنا کنه». ناچار بودم همچین قانون‌های سفت-وسختی بذارم، چون برادرِ کوچیکم، دِروو، و دوستاش، به‌جای اینکه دل به کار بدن، دوست داشتن وقت‌شون رو صرف وراجی دربارۀ براندازیِ روم و اومدن مسیحِ منجی بکنن، منم همیشه یه همچین چیزی می‌گفتم: «ببینین بچه‌ها، اگه مسیحِ منجی همین الان نیاد پایین و کمک‌مون نکنه ماهی بگیریم، پس باید گاله‌هاتون رو ببندین و همه فکروذکرتون رو بذارین روی این تورهای کوفتی».

بعدش یه روز، سروکلۀ دِروو برای کار پیدا نشد، بعدش آخرِ روز، دمِ ساحل که داشتم قایق رو از آب می‌کشیدم بیرون، دوون دوون اومد پیشم و دربارۀ اینکه «این عیسی‌ست، برادر، اون مسیحِ منجیه و من دیگه ماهی گیری نمی‌کنم و فقط می‌خوام از اون پیروی کنم» حرف زد... و اون عیسی همون قدری شبیه مسیحِ منجی بود که من شبیه یه رقاص با دامنِ کوتاهم. با قدم‌های بلند اومد سمتم و گفت: «امروز ماهی گرفتی؟» و من گفتم: «نه، امروز هیچی ماهی نگرفتم» و اون گفت: «قایق رو برگردون به دریا و ماهی خواهی گرفت». منم عیسی رو با خودم بردم. می‌خواستم تن لَشِش رو بندازم توی آب. اما بعدش گفت: «تورت رو پهن و عمیق بنداز». منم همین کار رو کردم و بعدش... خب... تنها چیزی که می‌تونم بگم، اینه که من ماهی گیرِ حرفه‌ای و واردی هستم. هیچ‌کس بهتر از من دریا و جزرومدهاش رو نمی‌شناسه. هیچ ماهی‌ای اونجا نبود... چون... کاشف به‌عمل اومد همه‌شون توی تور من بودن. بعدش عیسی گفت: «دنبال من بیا و من تو رو صیاد انسان‌ها می‌کنم». چیزی که اون موقع نمی‌دونستم این بود که دیگه بعدش هیچ‌وقت دریا رو نمی‌بینم.