معرفی و دانلود کتاب صوتی به آن می‌خندم

معرفی کتاب صوتی به آن می‌خندم

کتاب صوتی به آن می‌خندم لطیفه‌های رایج در فرهنگ عامه‌ی اتحاد جماهیر شوروی است که بار معنایی سیاسی و اجتماعی دارند. این لطیفه‌ها را میخائیل میلنیچینکو جمع آوری و تدوین کرده است و لطیفه‌های دوران بعد از انقلاب اکتبر تا فروپاشی شوروی را تحت پوشش قرار می‌دهد.

درباره‌ی کتاب صوتی به آن می‌خندم

لطیفه‌ی سیاسی ژانری از فرهنگ عامه است که بسته به سوژه‌ی هدف و شدت انتقاد موجود در محتوای آن می‌تواند برای گویندگانش دردسرساز باشد. لطیفه یکی از راه‌های ابراز نظرات و عقاید سیاسی است که چون به صورت دهان به دهان منتقل می‌شود، سرعت انتشار بالایی نیز دارد. کتاب صوتی به آن می‌خندم مجموعه‌ای از لطیفه‌های سیاسی دوران حکومت اتحاد جماهیر شوروی را در برمی‌گیرد که میان مردم رایج بوده است. این کتاب گزیده‌ای از لطیفه‌های دو کتاب داس و خنده و کتاب چکش و خنده است و به همت میخائیل میلنیچینکو (Mikhail Melnichenko) گردآوری شده و به انتشار رسیده است.

هر کدام از لطیفه‌های کتاب صوتی به آن می‌خندم حاوی محتوای اجتماعی و موضوعات انتقادی آن‌ها نسبت به برخی از سیاست‌های حکومت دوران است. به بیان نویسنده این لطیفه‌ها از سال وقوع انقلاب اکتبر در روسیه‌ی تزاری در 1917 تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 در میان مردم شنیده می‌شده است، اما به عقیده‌ی پژوهشگران سال‌های طلایی لطیفه‌های سیاسی شوری از سال 1960 تا 1980 است.

میخائیل میلنیچینکو لطیفه‌های موجود در کتاب صوتی به آن می‌خندم را از رسانه‌های گروهی، گزارش‌ها، پرونده‌های قضایی، دفترچه یادداشت‌های شخصی مردم و آثار ادبیات عامیانه برگرفته است که مجموعا 2629 لطیفه را شامل می‌شود. برای مثال یکی از منابع مورد استفاده‌ی نویسنده «نشریات خط مقدمی» است که در دوران جنگ جهانی دوم در جهت تقویت روحیه‌ی سربازان شوروی لطیفه‌های سیاسی را به انتشار می‌رساندند. در دوره‌ی حکومت استالین گفتن لطیفه‌ی سیاسی یا شنیدن آن جرم به حساب آمد و با ترس و مجازات همراه شد.

کتاب صوتی به آن می‌خندم را شهرام همت زاده به فارسی ترجمه کرده و انتشارات نیستان روانه‌ی بازار کتاب نموده است. این کتاب را با صدای عطیه پورقدیمی می‌شنوید.

کتاب صوتی به آن می‌خندم برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به محتوای طنز علاقه دارید به این کتاب گوش فرا دهید.

در بخشی از کتاب صوتی به آن می‌خندم می‌شنویم

صحنه‌سازی در سراسر دوران شوروی وجود داشت و همیشه لطیفه‌هایی هم در این خصوص ساخته می‌شد. می‌گویند یکبار کنگره‌ی انترناسیونال بود و روس‌ها افرادی از خودشان را با پرچم سایر کشورها به نشانه‌ی اینکه نماینده‌ی آن کشور هستند، در جلسه نشانده بودند. رئیس جلسه داشت آخرین بررسی‌ها را انجام می‌داد تا جلسه آغاز شود. رئیس: «نماینده‌ی سنگاپور»

- «حاضر»

رئیس: «نماینده‌ی اندونزی»

- «حاضر»

رئیس: «نماینده‌ی ماداگاسکار». ولی کسی پاسخ نمی‌دهد. دوباره رئیس: «نماینده‌ی ماداگاسکار». باز هم هیچ‌کس پاسخ نمی‌دهد. این بار رئیس با عصبانیت فریاد می‌زند: «رابینوویچ! چرا مثل مجسمه نشسته‌اید؟ مگر فراموش کرده‌اید که شما نماینده‌ی ماداگاسکار هستید؟»

فهرست مطالب کتاب صوتی