معرفی و دانلود کتاب شانس ضرب در هفت

معرفی کتاب شانس ضرب در هفت

کتاب شانس ضرب در هفت دومین رمان هالی گلدبرگ اسلون است. قهرمان این داستان دختری دوازده‌ساله به نام بیدی است که حتی قبل از این‌که پدر و مادرش را در تصادف رانندگی از دست بدهد هم تنها بود؛ چون با همه‌ی بچه‌های دوازده‌ساله‌ی دیگر فرق داشت. حالا که پدر و مادرش دیگر زنده نیستند، او باید تنهاتر از قبل زندگی کاملاً جدیدی را شروع کند. این کتاب جوایز و افتخارات زیادی کسب کرده و مدت‌ها در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز قرار داشته.

درباره‌ی کتاب شانس ضرب در هفت

در هفتمین روز از هفتمین ماه سال، زن و شوهری که هفت سال بچه‌دار نمی‌شدند، 257 مایل رانندگی کردند تا بیدی را که آن موقع نوزاد بود از بیمارستان به خانه بیاورند. آن‌ها بیدی را به سرپرستی قبول کرده‌ بودند و تا آخر عمر، خیلی خیلی دوستش داشتند. تا آخر عمر، یعنی تا آن روز که مشاور تربیتی، بیدی را به خانه رساند و او ماشین پلیس را جلوی ورودی خانه‌شان دید و متوجه شد پدر و مادرش را برای همیشه از دست داده‌ است.

داستان شانس ضرب در هفت (Counting by 7s)، دومین رمان هالی گلدبرگ اسلون (Haly Goldberg Sloan)، درباره‌ بیدی دوازده‌ساله است. شخصیت بیدی با بچه‌های دوازده‌ساله‌ی دیگر متفاوت است؛ از این نظر که علایق منحصر‌به‌فردی دارد و به شکل خاصی فکر می‌کند. از وقتی خیلی کوچک بود ذهنش کاملا منطقی کار می‌کرد. از قصه‌های تخیلی که معلم مهدکودک برای بچه‌ها تعریف می‌کرد خوشش نمی‌آمد چون با واقعیت‌های علمی سازگار نبودند. بیدی شیفته‌ی واقعیت‌های علمی است و به همه چیز مثل یک دانشمند نگاه می‌کند. پزشکی، گیاه‌شناسی و ریاضی علوم موردعلاقه‌ی او هستند. او در 12سالگی آن‌قدر درباره‌ی این علوم مطالعه کرده تا از نشانه‌های بدنی معلم‌ها و مدیر مدرسه، مشکل پزشکی‌شان را حدس بزند. بیدی اعشارهای عدد پی را حفظ است. نظم موجود در اعداد، به او آرامش می‌دهد. به همین دلیل، وقت‌هایی که نیاز دارد ذهنش را آرام کند، به مضرب‌های عدد 7 فکر می‌کند. بیدی آن‌قدر درباره‌ی گیاهان می‌داند که در حیاط پشتی خانه‌شان یک باغ کامل ساخته و با مشاهدات و آزمایش‌های فراوان، یادگرفته اسیدیته‌ی مناسب خاک را برای رشد آن‌ها تنظیم کند. ولی حالا که پدر و مادرش رفته‌اند، بیدی حتی گیاهانش را هم از دست داده‌ است. چون سازمان حمایت اجتماعی می‌خواهند او را به خانه‌ی دیگری بفرستند.

کتاب شانس ضرب در هفت، داستان مسیر زندگی بیدی بعد از از دست دادن والدینش و ماجرای دوستانی است که در این مسیر به او کمک می‌کنند. نویسنده‌ی این کتاب، هالی گلدبرگ اسلون، تا به حال جوایز زیادی در زمینه‌ی سینما و ادبیات برنده شده. پرناز نیری کتاب شانس ضرب در هفت را به فارسی ترجمه کرده و نشر افق آن را منتشر کرده‌ است.

جوایز و افتخارات کتاب شانس ضرب در هفت

• برنده‌ی جایزه‌ی هانس کریستین اندرسن برای بهترین رمان برای بالای 12 سال در سال 2015
• انتخاب به عنوان بهترین کتاب آمازون برای کودکان کلاس سوم تا ششم در سال 2013
• بیشتر از 40 هفته حضور در لیست کتاب‌های پرفروش نیویورک تایمز در سال 2013
• نامزد جایزه‌ی کتاب کودک Dorothy Canfield Fisher در سال 2014
• برنده‌ی نشان افتخار کتاب کودکان E. B White

نکوداشت‌های کتاب شانس ضرب در هفت

• داستان بیدی، داستان شروعی دوباره است. مسیر او برای از نو ساختن ارتباط‌هایی که افراد را به عنوان خانواده به هم پیوند می‌دهد، تا مدت‌ها بعد از تمام شدن کتاب در قلب خوانندگان به جا می‌ماند. (School Library Journal)
• داستانی که اسلون به زیبایی نوشته، می‌تواند نظر هر کسی را درباره‌ی معنای تعلق و عضوی از خانواده بودن تغییر دهد. (مؤسسه‌ی Children's Literature)
• هالی گلدبرگ اسلون داستانی از دگرگونی را با نثری لذت‌بخش نوشته که به طرز دردناکی زیباست. این داستان، جشنی برای زندگی با تمام شگفتی‌ها و گیج‌کنندگی‌هایش است. شانس ضرب در هفت، یک پیروزی و موفقیت است! (ماریا سمپل، نویسنده‌ی کتاب «کجا رفتی، برنادت؟»)

کتاب شانس ضرب در هفت برای چه کسانی مناسب است؟

رمان شانس ضرب در هفت برای نوجوانانی که بالای 12 سال سن دارند مناسب است. داستان زندگی بیدی مخصوصاً برای کسانی که احساس می‌کنند مثل او با بیشتر آدم‌ها فرق دارند می‌تواند الهام‌بخش باشد.

در بخشی از کتاب شانس ضرب در هفت می‌خوانیم

برچسب زدن به بچه‌ها، هم خیلی لازم بود و هم خیلی مؤثر. دیوانگی محض بود اگر به بچه‌ها به صورت کلی نگاه نمی‌کرد و می‌خواست تک‌تک به‌شان بپردازد. طبق سیستم مشاوره‌ای دِل دوک، هر بچه به یک زیرگروه تعلق داشت. مثلاً، وصله‌ناجورها، بچه‌های عجیب و غریبی بودند که دست خودشان نبود اگر متفاوت لباس می‌پوشیدند یا جوری رفتار می‌کردند که انگار ماهی‌هایی بودند که از آب افتاده بودند بیرون. وصله‌ناجورها پویایی و قدرت رهبری نداشتند. هیچ بعید نبود که بعضی‌ از آن‌ها توی نوزادی از دست‌ پدر و مادرهای‌شان افتاده باشند زمین! این‌ها احتمالاً سعی می‌کردند با دیگران جور باشند و خودشان را با جمع هماهنگ کنند، اما نمی‌توانستند. زیرگروه بعدی، از دماغ فیل افتاده‌ها بودند که با وصله‌ناجورها خیلی فرق داشتند. از دماغ فیل افتاده‌ها بیشتر اصالت داشتند و یک‌جورهایی معمولاً بالای منحنی رشد قرار می‌گرفتند.

آن‌ها خودشان دوست داشتند از دماغ فیل بیفتند. از دماغ فیل افتاده‌ها که شامل بعضی از هنرمندها و موسیقیدان‌ها هم می‌شد، خیلی اهل خودنمایی بودند و میل به غذاهای تند و تیز داشتند. معمولاً سر قرارهای‌شان دیر حاضر می‌شدند و اغلب هم رنگ نارنجی می‌پوشیدند و در اداره‌ی امور مالی‌شان اصلاً مهارت نداشتند. به خاطر بحران‌های دوران کودکی، اغلب دچار اضطراب‌های فلج‌کننده می‌شدند. و بعد، زیرگروه گرگ‌های تنها بود. توی این گروه، تک‌روها بودند. آن‌ها خودشان را شورشی و معترض می‌دانستند. گرگ‌های تنها معمولاً گرگ‌های عصبانی هم بودند، در‌حالی‌که وصله‌ناجورها معمولاً آرام و قانع بودند. یکی از خصوصیت‌های از دماغ فیل افتاده‌ها این بود که مثلاً اگر با آن‌ها بیرون می‌رفتی، ساندویچ خودشان را می‌آوردند. توی سیستم طبقه‌بندی دِل از بچه‌های نخاله، آخر از همه، زیرگروه خُل مشنگ‌ها قرار داشت. خُل‌مشنگ‌ها شامل مرده‌های‌ متحرک بودند، همان بچه‌هایی که صاف جلوی‌شان را نگاه می‌کنند و هر قدر سعی ‌کنی نمی‌توانی احساسات‌شان را غلغلک بدهی و معمولاً هیچ عکس‌العملی نشان نمی‌دهند.