معرفی و دانلود کتاب سوسک

معرفی کتاب سوسک

ایان مک یوون در کتاب سوسک ایان مک یوون، زندگی مردی به نام جیم سمز را به تصویر می‌کشد که روزی تبدیل به سوسکی زشت و نفرت انگیز می‌شود. این اثر فوق‌العاده که یادآور مسخ، کتاب ماندگار کافکاست، داستان خود را در ژانر سیاسی روایت می‌کند و رگه‌هایی از طنز سیاه نیز در آن موج می‌زند.

درباره‌ی کتاب سوسک:

بعد از انتشار کتاب‌های درخور توجه‌ای چون «آمستردام» و «باغ سیمانی»، کتاب سوسک (The Cockroach) تازه‌ترین اثر مک یوون انگلیسی است. به رغم موضوع داستان، این اثر تقلید یا بازآفرینی کتاب مشهور مسخ نیست. رمان سوسک یک پارودی (تقلید طنزگونه از یک کار هنریِ دیگر) به شمار می‌آید که نباید آن را صرفاً یک داستان تکراری و کپی به حساب آورد.

ایان مک یوون (Ian McEwan) در کتاب حاضر سویه‌های سیاسی آشکاری را انتخاب کرده است و به سرعت ما را متوجه این نکته می‌کند که با رمانی به شدت متفاوت مواجه هستیم. جیمز سمز شخصیت اصلی این رمان به سوسکی زننده و کریه‌المنظر تبدیل شده و از همه جالب‌تر اینجاست که او بناست به زودی به قدرتمندترین فرد کشورش بدل شود. او قرار است به زودی نخست وزیر شود تا در سیاست کشور انگلستان نقشی اساسی ایفا کند! و در همین موقعیت رسالت حقیقی‌اش در زندگی روشن خواهد شد: رسالت او این است که امکانی را فراهم آورد که مردم بر مردم حکومت کنند (یا شاید، سوسک‌ها بر سوسک‌ها؟!).

تعارض‌ها و تضاد منافع، بازی‌های سیاسی، جنگ قدرت و از همه مهم‌تر، خود حکومت و سیستم که به هیچ وجه خواهان تغییر نیست، همه از دشواری‌هایی هستند که پیش روی جیمز سمز قرار دارند. در این تنگنا سرنوشت سوسکی که در قالب نخست‌وزیر انگلستان از خواب برخاسته است، چه می‌شود؟ برای دانستن پاسخ این سوال، باید تا پایان داستان را دنبال کرد...

نکوداشت‌های کتاب سوسک:

- طنزی سیاسی با رنگ و بوی آثار کافکا! (amazon)
- مملو از ظرافت. (Publishers Weekly)
- یک رمان سیاسی درخشان که نظیرش به ندرت یافت می‌شود. (Barnes & Noble)

کتاب سوسک مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به رمان‌هایی با درونمایه‌ی سیاسی و همینطور دوستداران ادبیات امروز جهان از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

با ایان مک یوون بیشتر آشنا شویم:

این نویسنده‌ی بریتانیایی به سال 1948، در شهر الدرشات انگلستان (از توابع همپشر) به دنیا آمده است. او نویسنده‌ی ده‌ها رمان و نمایشنامه‌ است که برخی‌شان از آثار پرفروش و شناخته‌شده‌ی ادبیات امروز انگلستان به شمار می‌روند. از جمله کتابی به نام «آمستردام» که در سال 1998 جایزه‌ی من بوکر را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورده است؛ همچنین او پیش از آن نیز پنج نامزدی جایزه بوکر را تجربه کرده بوده است. علاوه‌براین مک یوون جوایز گوناگون دیگری، از جمله جایزه‌ی معتبر Golden Plate را به دست بیاورد.

همچنین جالب است بدانید که نشریه‌ی تایمز نام مک یوون را در لیست پنجاه نویسنده‌ی برتر انگلیسی زبان از 1945 به بعد آورده، و دیلی تلگراف از او به عنوان چهره‌ای قدرتمند در عرصه‌ی فرهنگ و هنر انگلیس یاد کرده است. از دیگر کتاب‌های مک یوون می‌توان بدین عناوین اشاره داشت: «شنبه، خیال‌پرداز، پرده‌ی حائل، سگ‌های سیاه، تاوان، باغ سیمانی.»

در بخشی از کتاب سوسک می‌خوانیم:

جوانی که آن روز صبح به سمت سفارت فرانسه آجر پرت کرده بود فرار کرد و هیچ‌کس بازداشت نشد. در پاریس به این موضوع توجه کردند. در زمان سانحه، جمعیت حاضر در نایتسبریج حدود پنجاه نفر برآورد شده بود. اواخر بعدازظهر پانصد نفر شده بودند که برخی‌شان ماهی‌گیرانی بودند که با اتوبوس‌هایی که حزبِ پادساعتگرد فراهم کرده بود از هال آمده بودند. شعار می‌دادند و فریاد می‌کشیدند، اما از دیگر لحاظ تظاهرات مسالمت‌آمیزی بود. پنج پلیسِ اضافه‌ای که به این‌جا آوردند کار زیادی نداشتند جز این‌که کنار درهای اصلی سفارت بایستند و تماشا کنند. اما حوالی ساعت چهار و نیم کسی «وسیله‌ای آتش‌زا» پرت کرد. بی‌آن‌که آسیبی بزند روی چمن خیس، کنار چند گیاهِ برگ بو زیر پنجره‌ای افتاد و مشتعل نشد. بطری شیری بود که حدود دو سه سانت مایع آتش‌زا تویش بود. بمب بنزینی گزارش شد که از نظر فنی احتمالاً درست بود. در پاریس به این حمله هم توجه شد.

کمی زودتر در آن بعد‌از‌ظهر، سفیر فرانسه، لو کُمت آنغی دُ کلغمُن لِغو به اداره‌ی امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع احضار شد تا پاسخ‌گوی مرگ شش ماهی‌گیر انگلیسی باشد. جلسه با تسلیت‌گویی صادقانه و صمیمی سفیر به خانواده‌ها و عذرخواهی صمیمانه بابت این سانحه‌ی غم‌انگیز، به صورت رسمی «سازنده» توصیف شد. رسانه‌ها مختصری از این دیدار را انعکاس دادند، چون نخست‌وزیر ساعت پنج بعدازظهر از خانه‌ی خیابان داونینگ بیرون آمد و تصمیم نامعمولی را بیان کرد. آن به‌اصطلاح بمب که رقت‌انگیز هم بود، وارسی شد و صرفاً یک ترقه بود، در واقع، «ترقه‌ای نم‌کشیده» بود و احتمالاً چیزی بیش از شوخیِ به‌غایت بی‌مزه‌ای نبوده است. سپس سمز نام مردان درگذشته‌ای را خواند که او «قهرمانان انگلیسی» توصیف‌شان کرد. او هم صمیمانه‌ترین تسلیت‌ها را به خانواده‌های داغ‌دیده عرض کرد و گفت که این سانحه‌ی غم‌انگیز او را «آشفته» کرده و توضیحاتی که پیش‌تر سفیر ارائه کرده «او را کاملاً قانع نکرده است.»