معرفی و دانلود کتاب سه جادوگر

معرفی کتاب سه جادوگر

کتاب سه جادوگر نوشته‌ی گرگوار سولوتارف اثری خواندنی برای مخاطبان کودک است که ماجرای سه خواهر جادوگر را تعریف می‌کند. نویسنده با روایت داستانی بامزه، ترسناک و خنده‌دار از رویارویی این جادوگران با دو کودک می‌گوید. موقعیت عجیبی که زندگی جادوگرهای زشت و بداخلاق را برای همیشه تغییر می‌دهد.

درباره‌ی کتاب سه جادوگر

گرگوار سولوتارف (Grégoire Solotareff) با کتاب سه جادوگر (3 Sorcieres) کودکان را به روزگاری می‌برد که در آن سه خواهر زندگی می‌کردند. این خواهرها جادوگرانی ترسناک بودند که حتی یک بار هم لبشان به خنده باز نشده بود. آن‌ها نه تنها ظاهر خوبی نداشتند، بلکه اسم‌هایشان هم جالب نبود! برای همین تمام مردم شهر از این سه خواهر جادوگر می‌ترسیدند و از آن‌ها دوری می‌کردند.

اما یک روز بعد از ظهر سه خواهر از بالای تپه‌ دو تا بچه‌ی خندان را دیدند که دست در دست هم و بدون ترس در نزدیکی خانه‌ی آن‌ها قدم می‌زدند. خواهرها که خیلی تعجب کرده بودند و از خنده‌رویی و مهربانی آن‌ها چندششان شده بود، تصمیم گرفتند آن دو بچه را به خانه بیاورند تا سؤالاتی که ذهنشان را حسابی مشغول کرده بود، از آن‌ها بپرسند. اما رفتار بچه‌ها در خانه‌ی جادوگرها باعث می‌شود، همه چیز به شکل دیگری پیش برود و خواهرها از شدت خنده پهلودرد بگیرند!

گرگوار سولوتارف نویسنده و تصویرگر کتاب کودک که تاکنون بیش از صدوپنجاه کتاب کودک و نوجوان منتشر کرده است، در این اثر می‌کوشد تا برای کودکان از تعامل و دوستی سخن بگوید و به آن‌ها یادآوری کند پیش‌داوری درباره‌ی دیگران را کنار بگذارند.

این کتاب کودک خواندنی و جذاب با ترجمه‌ی مژگان حجازی‌فر به فارسی ترجمه شده و انتشارات پرنده آبی، آن را در اختیار کودکان ایرانی قرار داده است.

کتاب سه جادوگر برای چه کسانی مناسب است؟

کودکان 7 تا 11 ساله‌ای که دلشان می‌خواهد داستانی بامزه بخوانند که ترس و خنده را بهم آمیخته است، از مطالعه‌ی این کتاب لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب سه جادوگر می‌خوانیم

همه‌ی مردم از آن خواهر‌ها وحشت داشتند و سعی می‌کردند چشمشان به آن‌ها نیفتد. حتی شهردار گفته بود سرویس مدارس نباید دور‌ و ‌بر خانه‌ی آن‌ها توقف کند.

البته بچه‌هایی هم بودند که خانه‌شان نزدیک خانه‌ی خواهر‌ها بود و مجبور بودند بقیه‌ی راه را پیاده بروند، اما بهتر است بگوییم آن‌ها راه نمی‌رفتند بلکه از ترس تمام مسیر را می‌دویدند.

در یک بعدازظهر که سه خواهر داشتند از بالای تپه‌ی نزدیک خانه‌ی خود اطراف را تماشا می‌کردند، دو تا از بچه‌ها را دیدند که بدون ترس و آهسته راه می‌رفتند.

اسکولی با اخم گفت: «عجب بچه‌های ناز وحشتناکی!» «چه‌طور است آن‌ها را به شپش تبدیل کنیم!» ِاسکلی گفت: «موافقید بعد هم بخوریمشان؟» ِاسکری زیرگوش دو خواهرش گفت: «چه مسخره! تازه دست همدیگر را هم گرفته‌اند! برویم حسابشان را برسیم؟»