معرفی و دانلود کتاب روزهای بی‌پایان

معرفی کتاب روزهای بی‌پایان

کتاب روزهای بی‌پایان به قلم سباستین بری، داستان جوانی هفده ساله را روایت می‌کند که در دهه‌ی 1850 میلادی از قحطی عظیم ایرلند می‌گریزد و در ارتش ایالات متحده آمریکا نام‌نویسی می‌کند. این جوان با هم‌سنگرش به جنگ با بومیان آمریکا می‌رود و در نهایت در جنگ داخلی آمریکا شرکت می‌کند. این دو فرد که از شرایط و اوضاعی فاجعه‌بار فرار کرده‌اند، گرچه اتفاقات وحشتناک را به چشم می‌بینند و حتی خودشان در برخی از این اتفاقات دست دارند، ولی انگار هیچ‌کدام برایشان واقعی نیست.

درباره‌ی کتاب روزهای بی‌پایان

سباستین بری (Sebastian Barry)، یکی از بهترین نویسندگان ادبی ایرلند، در کتاب متحیرکننده‌ی روزهای بی‌پایان از زشتی‌های دوران جنگ و نیز از زیبایی‌ها و اندوهبار بودن عشق می‌نویسد. داستان کتاب روزهای بی‌پایان (Days Without End) در سال 1851 در میزوری آمریکا با صحنه‌ای از مرگ افراد پس از جنگ آغاز می‎‌شود. سپس به قصه‌ی توماس مک‌ناتلى از روزهای ابتدایی آشنایی‌اش با جان کول می‌رسد؛ جوانی که توماس در جنگ با سرخ‌پوستان، در دوره‌ی ریاست جمهوری آبراهام لینکلن و در دوران حزن‌انگیز جنگ داخلی آمریکا آشنا شد. روایت توماس مک‌ناتلى تا دهه‌ی 1870 وقتی که به جایی آرام و امن می‌رسند، ادامه پیدا می‌کند. سباستین بری، داستان توماس را مرکز رمان خودش قرار می‌دهد و از این طریق با نثری روان به پیوند اجتماعی - فرهنگی ایرلند و آمریکا ادای احترام می‌کند. می‌توان کتابش را هم ایرلندی و هم آمریکایی تلقی کرد؛ حرکتی که چیزی از یک تردستی بی‌نقص کم ندارد.

روزهای بی‌پایان رمانی است تب‌آلود با شخصیت درمانده و مصیبت‌زده که از شهر اسلیگو در ایرلند فرار می‌کند. توماس مک‌ناتلى، شخصیت داستان، خانواده‌اش را به‌خاطر قحطی از دست داده و کشورش غرق فلاکت شده است. این اتفاقات او را وادار می‌کند تا به آن سوی اقیانوس اطلس برود. اما مصیبت و فجایعی که در ایالات متحده انتظارش را می‌کشد، چیزی فلاکت‌بارتر و وحشتناک‌تر از اتفاقاتی است که در مملکت خودش آن‌ها را تجربه کرده بود. تشریح مختصر او از لیاقتی که خودش و دیگران برای سربازی به نمایش می‌گذارند، بعدها به واسطه‌ی حکایت خوفناکی که یک سرباز ایرلندی دیگر برایش تعریف می‌کند بیشتر و بیشتر می‌شود. این سرباز ایرلندی به توماس می‌گوید که سفرش به ایالات متحده با دیدن اجسادی که روی گنداب شناور بودند، به پایان رسید.

روایت توماس مک‌ناتلى از غرب آمریکا به روایت افراد بزرگی مانند مارک تواین، والت ویتمن، استیون کرین و حتی کورمک مک‌کارتی شباهت دارد. ولی سباستین بری به این رضایت نداده که فقط به این اسامی برجسته ادای دین کند. او در کتاب روزهای بی‌پایان، مناظر سرخ از خون آمریکا را طوری به تصویر می‌کشد که به نمادی افسانه‌ای از آمریکا بدل می‌شود؛ نمادی مملو از خشونت، عصیان، سودایی و جنون.

روزهای بی‌پایان را شاید بتوان در دسته‌ی آثار وسترن هم قرار داد، اما نگرش سباستین بری باعث شده تا چند ژانر با یکدیگر ترکیب بشوند؛ ژانرهایی مثل جنگ، درام اجتماعی و عاشقانه. روزهای بی‌پایان داستانی است همزمان از عاشقی کردن و تکریم زندگی طولانی، چرا که شخصیت داستان در قسمتی از کتاب ماجرا را در سن پیری روایت می‌کند و به پنجاه سال گذشته‌اش بازمی‌گردد و نمی‌داند که این همه سال چطور گذشت. گرچه از اتفاقاتی که در گذشته افتاده گله می‌کند، بعضی‌شان را تحسین نیز می‌کند. سباستین بری با روایت اول شخصی که در این اثر استفاده کرده، توانسته به دستاورد بزرگی برسد که نه نامعقول و نه کسالت‌بار است. نویسنده در کتاب روزهای بی‌پایان اشاراتی به سیاست‌های معاصر هم می‌کند. سباستین بری می‌کوشد تا در کنار جوانب پنهان سیاست، محرومیت ایرلندی‌های مستقر در مناطق بومی‌نشین آمریکا و ظلم‌هایی را که از طرف بریتانیایی‌ها متحمل شدند، واکاوی کند. موضوع دیگری که نویسنده به دنبال آشکار کردنش است، این است که رانده‌شدن قبایل بومی آمریکا به مرزهای داخلی که دست کمی از تبعید نداشت، چطور سرنوشت هولناک ایرلندی‌ها در زمان قحطی را منعکس می‌کند.

رمان روزهای بی‌پایان نوشته‌ی سباستین بری هم داستانی است تکان‌دهنده از دو فرد و زندگی‌شان و نگاهی تازه به سال‌های گذشته‌ی آمریکا که نویسنده به زیبایی هرچه تمام‌تر آن را به رشته‌ی تحریر درآورده است. این کتاب را اکنون می‌توانید با ترجمه‌ی کیومرث پارسای که از انتشارات مصدق منتشر شده، تهیه کنید و بخوانید.

جوایز و افتخارات کتاب روزهای بی‌پایان

• برنده‌ی جایزه‌‌ی کاستا بوک در سال 2016
• نامزد جایزه‌ی من بوکر سال 2017
• برنده‌ی جایزه‌ی والتر اسکات برای رمان تاریخی در سال 2017
• یکی از 100 رمان تأثیرگذار به انتخاب BBC News
• و ...

نکوداشت‌های کتاب روزهای بی‌پایان

• یک اثر هنری زیبا، محشر و درخشان. جمله به جمله‌ی کتاب شما را می‌گیرد و رهایتان نمی‌کند. (دونالد رایان، نویسنده)
• یک اثر وسترن خشن و درعین‌حال شاعرانه که نگاهی جامع به آمریکای آغازین دارد و کتابی است با روایت شگفت‌انگیز اول شخص که پس از چند سال با آن مواجه شدم. (کازائو ایشیگورو، نویسنده)
• کتابی لذت‌بخش برای طرفداران سباستین بری؛ نویسنده‌ای که در این کتاب دین خودش را نه فقط به ادبیات ایرلند که به ادبیات غرب آمریکا هم ادا کرده است. (Kirkus Reviews)
• رمانی شاعرانه و حماسی که لحظه‌به‌لحظه شما را غافلگیر می‌کند. اثری غنی و رضایت‌بخش. (Independent)
• روزهای بی‌پایان اثری است با فضایی حیرت‌آور و جملاتش آن‌قدر گیراست که سخت می‌تواند از آن‌ها عبور کرد. سباستین بری در صفحه به صفحه‌ی کتابش جهانی مینیاتوری، صمیمی، ساکت و مقدس را ترسیم می‌کند؛ جهانی مملو از فضاها و مرزهای بسیار دور از همی که دشوار می‌توان تصورش کرد. (الکس کلارک، Guardian)

کتاب روزهای بی‌پایان برای چه کسانی مناسب است؟

اگر از علاقه‌مندان به کتاب‌های جنگ و تاریخی هستید که حال و هوای جنگ داخلی آمریکا به خوبی روایت کرده باشد، این کتاب بدون شک گزینه‌ی مناسبی برای شما خواهد بود

در بخشی از کتاب روزهای بی‌پایان می‌خوانیم

ولی زمان مرگ برای سرگروهبان نیز فرارسید. او توسط جان‌کول به بیمارستان برده و بستری شد. همه می‌توانستند به عیادت سرگروهبان بروند. روزهای نخست، حرف نمی‌زد، ولی به‌تدریج به نظر می‌رسید می‌خواهد بیشتر و بیشتر سخن بگوید. تنها مسئولی که در بیمارستان حضور داشت، یعنی دستیار پزشک، همه تلاش خود را به کار برد، ولی جز پذیرش واقعیت چاره‌ای نبود. همه لوله‌های متصل به شکم سرگروهبان فاسد شده بود و از دهان او مدفوع خارج می‌شد، گویی احساس تعیین مسیر را در دشت‌های بدن سرگروهبان ازدست‌داده باشد. بااین‌حال، هنوز سرگروهبان زنده بود و کسی نمی‌توانست حرفی بزند. رفتار احتیاط‌آمیز به دلیل هراس از احتمال مواجهه با واکنش سخت و وحشیانه ضرورت داشت. حرامزاده‌ای سالخورده با موهای جوگندمی همچون او، هرگز در بستر مرگ نیز حاضر نبود تغییر روش بدهد.

ولی سرانجام آنچه به من گفت، حاکی از آن بود که نمی‌دانسته زندگی او برای چه بوده و چه هدفی داشته است. دقیقاً همین حرف را زد. سپس افزود هنگام نگریستن به گذشته، عمر خود را بسیار کوتاه می‌یابد، درحالی‌که در زمان گذراندن زندگی، دورانی سخت و طولانی را تجربه کرده است. می‌گفت برادری در دهکده دیترویت دارد، ولی نوشتن نامه برای او را بی‌فایده می‌داند، زیرا برادرش سواد خواندن ندارد. در واقع این تبادل واژه‌ها در پایان عصر یک روز پاییزی اتفاق افتاد، زمانی که گرمای سال با انگشتان ناتوان می‌کوشید در برابر باد سرد مقاومت کند. مسئول بیمارستان، لحظاتی پیش از آغاز آن گفتگو، پنجره اتاق را بست، ولی نفس سرد باد، همچنان در محوطه حضور داشت. فضاهای سرد خارج از ساختمان بیمارستان، به داخل اتاق‌ها نفوذ می‌کردند. در آن لحظات، سرگروهبان بیشتر از اینکه انسان باشد، استخوان بود.