معرفی و دانلود کتاب رنگ گل نسترن

معرفی کتاب رنگ گل نسترن

کتاب رنگ گل نسترن، رمانی ایرانی به قلم زهرا رضازاده است که داستانی عاشقانه را روایت می‌کند. روایت زندگی دختری به نام مها که پس از فوت پدرش به همراه مادر به خانه‌ی دایی رفته و از اینجاست که اتفاقات جدیدی در زندگی او رقم می‌خورد...

درباره‌ی کتاب رنگ گل نسترن

کتاب رنگ گل نسترن، نوشته‌ی زهرا رضازاده، رمانی در ژانر عاشقانه و اجتماعی است که روایتگر داستان زندگی دختری به نام مهاست. او که بعد از فوت پدر، به همراه مادر به خانه‌ی دایی محمود نقل مکان کرده است، دوران سختی را از جهت روحی می‌گذراند. حالا مها دلتنگ خاطرات ساده و صمیمی دورانی است که با پدر و مادرش در خانه‌ی کوچکشان زندگی می‌کردند، دلتنگ زمانی که اگرچه غرق در نعمت نبود؛ اما با صمیمت و عشق خوش‌بخت‌ترین زمان زندگی‌اش را تا به اینجا ساخته بود...

بعد از نقل مکان به خانه‌ی دایی، مها با غم دیروز، امروز‌هایش را با دختردایی و دوستش سپری می‌کند و هر روز به همراه دختردایی‌اش، منیر و دوستش، مژده به مدرسه می‌رود. ماجرا از جایی آغاز می‌شود که پسر غریبه‌ای به نام شهاب، هر روز هنگام برگشتشان از مدرسه روی یک پله سر راهشان سبز می‌شود! مینو در ابتدا گمان می‌کند که شهاب به دنبال اوست؛ اما بعد متوجه می‌شود که شهاب به مها علاقه‌مند شده و به خاطر اوست که هر روز در راهشان قرار می‌گیرد.

زمان می‌گذرد، مها فارغ‌التحصیل و بعد از گرفتن دیپلم کامپیوتر، در شرکتی استخدام می‌شود. بعد از دو سال که به خواسته‌ی مدیرعامل شرکت، آقای شمس، به سمت منشی درمی‌آید، به پسر او، پدرام شمس علاقه‌مند می‌شود... پدرام که به دخترخاله‌اش، آرزو، علاقه‌مند است با دریافت کارت عروسی او از مها درخواست می‌کند تا با او یک ازدواج صوری کند! در کنار تمام این پیچیدگی‌ها هنوز شهاب، دور و بر مها آفتابی می‌شود! ماجراهایی که پس از این برای او رخ می‌دهد، سرنوشت داستان مها را تغییر می‌دهد...

آنچه کتاب رنگ گل نسترن را خواندنی می‌کند فرازونشیب‌ها و شخصیت‌های واقعی و باور‌کردنی آن است؛ شخصیت‌هایی خاکستری که همچون بسیاری از کسانی که در اطراف‌مان می‌بینیم تلفیقی از سیاهی و سفیدی و بدی‌ها و خوبی‌ها هستند. گرفتار دروغ، پنهان‌کاری و اشتباه می‌شوند؛ اما باز هم نور امید تاریکی‌های زندگی را برایشان کنار می‌زند. این نوع ملموس از شخصیت‌پردازی نقطه‌ی قوت نوشتار زهرا رضازاده است. او با وجود شخصیت‌های متعدد توانسته به تک‌تک این افرادِ خیالی عمقی ببخشد که خواننده گمان کند آن‌ها را می‌شناسد.

کتاب رنگ گل نسترن، اثری از زهرا رضازاده، این داستان پر از فرازونشیب، با قلم راحت و روان و به دور از پیچیدگی‌اش خواننده را با توصیفات ملال‌آور خسته نکرده و او را جذب خواندن و فهمیدن ادامه‌ی این قصه‌ی پرماجرا می‌کند. این کتاب خواندنی در سال 1387 و با همکاری انتشارات لیوسا چاپ و در دسترس خوانندگان قرار گرفته است.

کتاب رنگ گل نسترن برای چه کسانی مناسب است؟

اگر رمان‌ خواندن روحتان را جلا می‌دهد و شیفته‌ی ژانر‌های عاشقانه و داستان‌های ایرانی هستید، کتاب رنگ گل نسترن از زهرا رضازاده می‌تواند گزینه‌ی خوبی برای تورق و خواندن باشد.

در بخشی از کتاب رنگ گل نسترن می‌خوانیم

مسعود هم مثل خواهرش خوش‌برخورد و مؤدب بود و تلاش مینو براى اینکه او را به حرف بگیرد به جایى نمى‌رسید. نگاه‌هاى شیفته دخترعمه‌اش را بى‌پاسخ مى‌گذاشت و سر به زیر داشت. سر در نمى‌آوردم. انگار گلوى مینو هم پیش شهاب و هم پیش مسعود گیر کرده بود. البته در مورد دومى به سلیقه‌اش آفرین گفتم، چون از هر جهت پسر خوب و معقولى به نظر مى‌رسید. براى اینکه دوباره گرفتار غیظ و غضب و بدقلقلى‌هاى مینو نشوم، کوشیدم تا وجود مسعود را نادیده بگیرم و پاسخ نگاه‌هاى گذرایش را ندهم. زمستان خودم را زیر پتو مچاله مى‌کردم و درحالى‌که در آن زیرزمین سرد از شدت سرما به خود مى‌لرزیدم، با جدیت درس مى‌خواندم تا بتوانم در پایان سال تمام واحدهایم را پاس کنم. در بهار چشم‌هایم را به روى زیبایى‌هایش بستم، به امید بهارى دیگر خودم را از تماشایشان محروم کردم و در پایان سال نتیجه‌ى تلاشم را گرفتم و با نمرات عالى قبول شدم.

سپس به فکر یافتن کار مناسبى افتادم. مخالفت‌هاى مامان و دایى‌ام، تغییرى در تصمیمم نداد. عسل خواهر مژده، اطلاعات لازم را در مورد آنچه که لازم بود در ابتداى شروع کار در شرکتى بدانیم در اختیار من و مژده گذاشت و روزى دو ساعت از وقتش را صرف آموختن آن‌ها به ما کرد. تمام فکر و ذکرم این بود که بروم سر کار و دستم توى جیب خودم باشد. روزها و ماه‌ها به سرعت مى‌گذشتند و من فقط به هدفم مى‌اندیشیدم. سطر به سطر آگهى روزنامه‌ها را به امید یافتن کار مناسبى مى‌خواندیم. تا اینکه بهترین موقعیت را که فقط منشى آشنا به کامپیوتر مى‌خواستند، یافتم. ابتدا اصلاً خوش‌بین نبودم. بعد هم که با دیدن آن شرکت مجلل و بزرگ کاملاً امیدم را از دست دادم. خواستم برگردم که مژده نگذاشت و با اصرار گفت: از چى مى‌ترسى، دارمان که نمى‌زنند، مى‌رویم داخل، اگر نخواستند برمى‌گردیم.