معرفی و دانلود کتاب در آسایشگاه سالمندان

معرفی کتاب در آسایشگاه سالمندان

کتاب در آسایشگاه سالمندان اثری از داستان‌نویس و نویسنده‌ی ایرانی داود علی بابایی است که در قالب طنز و به‌اصطلاح فکاهی نوشته شده. ماجرا در مورد یک روان‌شناس سی‌ویک‌ساله است که برای یافتن کار در یک آسایشگاه سالمندان اقدام می‌کند. این شخصیت در طول روز با افراد مسنی که در آنجا حضور دارند صحبت می‌کند و به درکی تازه از جامعه و مردم ایران دست می‌یابد. نویسنده اظهار کرده که این اثر را در راستای آگاه‌سازی مردم نوشته است.

درباره‌ی کتاب در آسایشگاه سالمندان

داستان‌ها، رمان‌ها و فیلم‌ها می‌توانند فراتر از یک روایت سرگرم‌کننده یا گیرا از یک داستان عمل کنند. آثار هنری نیز در طرز نگاه کردن ما به مسائل تغییراتی را ایجاد می‌کنند. بسیاری از نویسندگان، در لایه‌های روایت‌های داستانی خود و به‌واسطه‌ی آرایه‌های ادبی، کنایه، طنز، تمثیل یا استعاره، کوشش کرده‌اند تا به مباحث جدی و مهمی که در زیست مردم تأثیرگذارند بپردازند. این موضوعات معمولاً در عمق داستان‌ها خودنمایی کرده و توأمان ما را سرگرم و درگیر خود می‌کنند. کتاب در آسایشگاه سالمندان در مورد یک شخصیت جوان و مجرد است که تصمیم می‌گیرد مسیر تازه‌ای را برای زندگی‌اش انتخاب کند. بنابراین وارد یک آسایشگاه سالمندان می‌شود تا به‌عنوان روان‌شناس شروع به کار کند.

کم‌کم این آسایشگاه سالمندان برای روان‌شناس جوان به مکانی تبدیل می‌شود که می‌تواند به دیدگاه‌های تازه‌ای در باب دغدغه‌ مردم و افراد سالخورده دست یابد. در واقع، آنگونه که خود داود علی بابایی در بخش معارفه به آن اشاره کرده، کتاب در آسایشگاه سالمندان به منظور تغییر ذهنیت مخاطبان ایرانی نوشته شده است. او باور دارد که مردم ایران به سادگی تحت‌تأثیر سیاست‌بازان قرار می‌گیرند و افکارشان توسط افراد سودجو به بازی گرفته می‌شود. داود علی بابایی کتاب خود را نوعی رساله‌ی سیاسی می‌داند و یادآور می‌شود که هدف ابتدایی و غایی نویسنده باید بشارت‌ دادن به مردم و حرف زدن از مسائل آن‌ها باشد. این نویسنده‌ی ایرانی باور دارد که یک داستان‌نویس باید فرهنگ مردم خود را بازشناسد و فقط با اتکا به آن شخصیت‌پردازی کند.

کتاب در آسایشگاه سالمندان اثری است که می‌تواند طیف گسترده‌ای از مخاطبان را مجذوب خود کند. این رمان کوتاه، بر محوریت مکالمات میان شخصیت اصلی، روان‌شناس، با افرادی که در آسایشگاه سالمندان زندگی می‌کنند پیش می‌رود و داود علی بابایی در چنین بستری لحن طنز و فکاهی خود را شکل می‌دهد. مکالماتی که در این کتاب می‌خوانید، به‌واسطه‌ی شناخت نویسنده از مسائل ایرانیان و دغدغه‌های نسل‌های مختلف نوشته شده است. باید گفت که کتاب در آسایشگاه سالمندان یک اثر سیاسی است و در موقعیت‌هایی که خلق کرده، انتقادات خود را نیز از وضعیت جامعه عنوان می‌کند. نویسنده در آغاز کتاب خود به دموکراسی و عشق به ملت اشاره کرده و در این اثر نیز کوشش کرده تا روحیه‌ی آزادی‌خواهانه‌اش را در قالب داستان‌نویسی و طنز بیان کند.

جملات و کلماتی که در کتاب در آسایشگاه سالمندان توسط داود علی بابایی به کار گرفته شده‌اند، همگی از نوعی کنایه و ایهام برخوردارند. در هر جمله، با چندین سطح معنایی طرف هستیم و هر مکالمه‌ای که میان شخصیت‌ها شکل گرفته با مفاهیم دوپهلو و استعاره است. نویسنده در اینجا از بیان طنز و کمدی بهره برده، اما طی روایت از نوعی جدیت و دغدغه‌مندی برخوردار است. به همین روی، باید گفت که با وجود ابعاد کمدی در این اثر، با رمانی جدی نیز طرف هستید که سعی دارد دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی‌اش را بیان می‌کند. کتاب در آسایشگاه سالمندان اثر داود علی بابایی توسط انتشارات امید فردا چاپ و منتشر شده در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب در آسایشگاه سالمندان برای چه کسانی مناسب است؟

خواندن این اثر به دوستداران رمان‌های ایرانی و داستان‌های طنز سیاسی و اجتماعی پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب در آسایشگاه سالمندان می‌خوانیم

از وقتی که او در دانشکده افسری مشغول به کار شد آیا او را دیگر می‌دیدید؟ و نیز سرگذشت او چگونه شد؟

آری من هر روز او را می‌دیدم او شروع کرد به جمع‌آوری روزنامه‌ها، نشریات و مجلات و چون زبان انگلیسی‌اش خوب بود دو سه کتاب رُمان و داستان کوتاه را از انگلیسی‌به‌فارسی ترجمه کرد و همچنین او بعدازظهرها یک بنگاه املاک با یکی از دوستانش دایر کرده بود و به‌صورت مشارکت سه دانگ، سه دانگ بود. او به تاریخ بسیار علاقه‌مند بود.

- او ازدواج کرده بود؟

آری او در سال 1343 ازدواج کرده بود و سه فرزند داشت، دو پسر و یک دختر و خانمش نیز خانه‌دار بود. او بعد از انقلاب یک پسر و یک دخترش را به خارج از کشور برای تحصیل فرستاد و یک پسرش که مهندس بود، در تهران ماندگار شد.

دخترش در آنجا ازدواج کرد و در یکی از کشورهای اروپایی ماندگار شد و نیز پسرش ازدواج کرد و او هم در یکی از کشورهای اروپایی سُکنا گزید و آنها دیگر به ایران بازنگشتند و آقا فریبرز ماند و یک پسرش که ازدواج کرده بود. آقا فریبرز خود تنهایی زندگی می‌کرد و سال 62 دیگر بازنشست شده بود. دل‌مشغولی او نوشتن و خواندن و یک گربه به نام ملوس بود که همدم او بود و همسرش هم فوت کرده بود.

- یادتان می‌آید اولین کتابی که نوشت چه کتابی بود؟

او به نوشتن کتاب‌های تاریخی علاقه خاصی داشت او زندگی نخست‌وزیران ایران قبل از انقلاب را تدوین می‌کرد. البته باید بگویم که او خود تجزیه‌وتحلیل نمی‌کرد. بلکه مطالب را از کتاب‌های تاریخی معتبر اقتباس می‌کرد و بدین صورت کتاب‌سازی می‌کرد، او تا سال 1377 حدود 20 عنوان کتاب قطور تألیف کرده بود، همه کتاب تاریخی.