معرفی و دانلود کتاب دختری با چشمان بنفشه‌ای

معرفی کتاب دختری با چشمان بنفشه‌ای

کتاب دختری با چشمان بنفشه‌ای نوشته‌ی خالده ادیب آدیوار، روایت تلخی است از هجوم یونانی‌ها به ترکیه و مرارت‌های معلمی جوان که می‌کوشد کشورش را از شر دشمنان پاک کند.

درباره کتاب دختری با چشمان بنفشه‌ای:

دختری جوان به نام عایشه از استانبول برای تدریس به روستایی دور افتاده اعزام می‌شود و در آنجا خواستگاران زیادی پیدا می‌کند، اما او سودای دیگری در سر دارد و به آن‌ها توجهی نمی‌کند. در این میان جنگ‌ ترکیه و یونان آغاز می‌شود و روستا به اشغال مهاجمان در می‌آید. این اتفاق مشکلات معلم جوان را بیشتر می‌کند. حالا هم فرمانده یونانی‌ها عاشق او شده و هم خواستگاران قبلی‌ دختر برایش توطئه‌ای تدارک دیده‌اند...

کتاب دختری با چشمان بنفشه‌ای (Vurun Kahpeye) مناسب چه کسانی است:

این کتاب به همه کسانی که به مطالعه داستان‌های عاشقانه و تاریخی علاقمند هستند، پیشنهاد می‌شود.

با خالده ادیب آدیوار بیشتر آشنا شویم:

یکی از نویسندگان برجسته‌ی ادبیات معاصر ترکیه خالده ادیب آدی‌وار است. او از همان دوران کودکی در پی یادگیری زبان‌های انگلیسی، عربی و فرانسوی بود و همین موضوع سبب شد تا در نوجوانی رمان «مادر» به قلم جان ابوت را ترجمه کند. خالده ادیب بعدها به سبب انتشار همین کتاب مدال «شفقت» را از سلطان عبدالحمید دوم دریافت نمود.

او در طول عمر پر بار خود با نشریات زیادی همکاری کرد و رمان و نمایشنامه‌های بسیاری نوشت. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به تاسیس انجمن دفاع از حقوق زنان «تعالی نسوان» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب دختری با چشمان بنفشه‌ای می‌خوانیم:

عالیه در سمت آموزگار وارد قصبه شد. چهره‌اش حالت غنچه‌ای را داشت که تازه دارد باز می‌شود. یک جفت چشم بنفشه‌ای، مژه‌های بلند و برگشته، دماغ کوچک شبیه به دماغ بچه و دهانی که انگار گل انار است که البته تمام این‌ها با وضع محجوب ظاهرش تضاد بارزی داشتند. موهای سیاه، نرم و مجعدش از روسری‌ایی که با توجه تمام بسته شده بود، به شقیقه‌ها، گونه‌ها و اطراف گردنش ریخته بود. عالیه دختر قهرمان گمنامی بود که با نگاه‌های نرم و شانه‌های پهنش مرد زیبایی بود. با درجه سروانی از یمن به قفقاز و از قفقاز به سوریه رفته و آخر سر در عین گمنامی به شهادت رسیده بود. مادر بیچاره‌اش زن مسلولی بود که هیکلی میان باریک و روحی حساس داشت. پدر سربازش به او قوت قلبی را داده که هنوز کشف نشده و مادرش نیز همه مسلول‌ها حساسیت بیمارگونه‌اش را برای او به ارث گذاشته بودند.

مادرش را در همان اوایل کودکی از دست داده و جوانی‌اش را روی نیمکت‌های دانش‌سرای دختران گذرانده بود؛ مانند همه دخترانِ یتیم احتیاجی سیری‌ناپذیر به شفقت و عاطفه داشته و مثل همه به یکسان بیشتر اوقات، بی‌سروصدا در خودش فرو می‌رفت.

بعد از مرگ مادرش رد پدرش را در قفقاز گم‌ کرده و همه احتیاج قلبی‌اش را برای دوست داشتن، به گربه تنبل و پیرِ گلی‌ خانم سرپیشخدمت دانش‌سرا منحصر کرد. در سال آخر تحصیل به توصیه یکی از دبیران پرحرارت و ایدآلی‌ست که مدام می‌گفت در آنادولو کار کنید، این فکر را مانند امری لازم‌ الاجرا و مقدس می‌دانست؛ در نتیجه به محض دریافت دیپلم برای پیدا کردن پستی در شهرستان، در راهروهای وزارت فرهنگ شروع به رفت ‌و آمد کرد.